วันที่ 1 เมษายน 2554
ปิดเทอมนี้เปิดอบรมฟรี เขียนและอ่านภาษาเขมร ที่วัดเกียบ (วัดคาบเหนือ) ตำบลเทนมีย์ อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ เปิดอบรมวันแรกมีผู้สนใจมาเรียนทั้ง คุณตา คุณยาย และเด็กๆ รวมทั้งหมด 13 คน ก็นับว่าถูกใจคนสอนแล้วเพราะคิดว่าคนอาจจะไม่ค่อยมี แค่นี้วันแรกก็ชื่นใจแล้ว สาหตุที่คิดไว้ว่าคนจะมาน้อยนั้น มันก็มีเหตุผลอยู่ว่าติดป้ายโฆษณาก็นานนะ แต่มีคนโทรมาถามแค่ 2-3 สายเท่านั้น แต่พวกเราก็ไม่ย่อท้อจะมากจะน้อยเพียงคนสองคนเราก็จะสอน เพราะมันคือหน้าที่ของเราที่จะต้องฟื้นฟูภาษาถิ่นให้กลับมามีชีวิต พ่อแม่ ปู่ย่า ตายายเอยพูดภาษาบ้านของตนเองกับลูกๆ หลานๆ บ้างแค่ในบ้านในครอบครัวก็ยินดีมากแล้ว ให้เด็กได้รู้จักประวัติศาสตร์ของรากเหง้าของตนเองนั้นว่าเป็นมาอย่างไร
เรามีทีมงานดังต่อไปนี้
** พ่อตุ้ม ผู้สอน
** แม่ต๋อย ผู้ช่วยสอน
** พี่กบ ผู้ช่วยสอน (ตามสะดวก)
** พี่บาราย ผู้ช่วยด้านแจกอุปกรณ์และเอ็นเทอร์เทน
** น้องสเร็น ผู้ช่วยฝ่ายเอ็นเทอร์เทน (ด้วยคน)
** ยายทวดใน แม่นมน้องสเร็น (เวลาแม่ต๋อยต้องแสดงบทผู้ช่วยครู)
สำหรับวันแรกก็เรียนเรื่องตัวอักษรและมีการเปิดคาราโอเกะเพลงเขมรบ้าง สลับช่วงพักเรียน 15 นาที บรรยากาศดูเข้าท่านะ ผู้เรียนก็ดูตั้งใจ ผู้สอนก็เต็มที่ น้องสเร็นก็ไม่งอแง บารายก็ตื่นเต้นได้นั่งเรียนกับพี่ๆ ที่โตกว่า ได้วิ่งแจกชอล็คให้พี่ๆ สนุกจัง เรียนไปเรียนมาแป๊บเดียวจะเที่ยงแล้ว ก็ได้เวลาสรุปบทเรียนและแยกย้ายกันกลับบ้าน เวลานั้นคิดภาวนาอยู่ในใจว่าขอวันพรุ่งนี้อย่าได้มีจำนวนนักเรียนลดลงเลย
เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เอ้ก เช้าวันใหม่แล้ว เสียงไก่จอมขยันตื่นมาปลุกแต่เช้่า (ลอยมาแต่ไกลๆ) พร้อมๆ กับเสียงเปิดประตูเหล็กหลังบ้านของยาย ยายตื่นแต่เช้าทุกวันทำหน้าที่อันสำคัญคือ ล้างจานและหุงข้าว (กิจกรรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับยายใน) อากาศยังหนาวนะ แต่ก็ต้องลุกแล้ว วันนี้เป็นวันที่ 2 สำหรับการอบรมภาษาเขมรที่วัดเกียบ แว้บแรกที่คิดขึ้นมาก็คือวันนี้คนจะเหลือเท่าไรนะ
วันนี้ยายในต้องไปเป็นแม่นมน้องสเร็นเพราะพี่กบไม่มาช่วยสอน แม่ต้องแปลงร่างเป็นผู้ช่วยสอนของพ่อน่ะสิ ไปถึงวัดก็เกือบๆ เก้าโมง โอ้โฺฮ แปลกใจมากๆ ทุกคนมาพร้อมหน้ากัน และมีคนใหม่มาเพิ่มอีกทั้งหมดรวมเป็น 32 คนแน่ะ ดีใจจัง
การเรียนการสอนดำเนินไปได้ด้วยดี น่าพอใจ ดูแล้วคนที่มาเรียนเมื่อวานคงจะเปิดหนังสือเรียนซ้อมมือเขียนอักษรเขมรกันเกือบทุกคนแน่ เพราะวันนี้ดูเรียนกันลื่นไหลดี โต้ตอบกับครูผู้สอนได้ไม่น่าเบื่อ สนุกนะเรียนแบบนี้ คนที่มาใหม่ก็ยังพอทันคนเมื่อวาน วันนี้เรียนอักษรครบ 33 ตัวแล้ว
ก่อนกลับบ้านเที่ยงนั้น หลวงพ่อเจ้าอาวาสใจดีช่วยค่าน้ำมันรถครู ท่านว่าท่านช่วยอะไรได้ท่านก็ช่วย ท่านอนุเคราะห์สถานที่ก็เป็นพระคุณอย่างสูงแล้ว บารายกับสเร็น็ได้ค่าขนมอีกด้วย
เหล่านี้คือบรรยากาศการเรียนวันแรก
ศาลาเอนกประสงค์ วัดเกียบ
คุณยายก็มาเรียนด้วย คุณยายฉลาดมาก เรียนไว
บรรยากาศวันแรก :)
คุณตาเสาร์เอาจริงเอาจังน่าดู
พวกเรารักษ์ภาษาของบรรพบุรุษเราค่ะ
โปรดติดตามวันต่อไป... :)
อยากอบรมมั่งจัง รักภาษาบรรพบุรุษของสุรินทร์ที่สุดค่ะ