อ่านแล้วมันตื้นตันใจ จะพลอยน้ำตาไหลตามยายบางไปด้วย แม้เขาจะเป็นสัตว์แต่สัญญาส่วนดีของเขายังมี เพลงธรณีกรรแสงคงทำให้เขานึกถึงอดีตชาติ
คนเล่าก็เล่าเห็นภาพเลยเนอะ...^_^
ตื่นเต้นไปกับคุณยายบางด้วยค่ะพี่ชายฯ แล้วน้องวัวก็น่ารักแสนรู้จริงๆ ขอบคุณเรื่องน่ารักได้อมยิ้มค่ะ
ปล. ว่าแต่พี่ชายฯ จ๋า พี่ชายเขียน วีรกรรมของยายบาง .. วัวแสนรู้ ...
ถ้าคนที่ชอบแอบอ่านเฉพาะประโยคเด็ดช่วงท้าย เค้าจะเข้าใจว่า วัวแสนรู้ ชื่อ ยายบาง เด้อค่า :)
เกือบลืม .. ยินดีกับจังหวัดน้องใหม่ บึงกาฬ นะคะพี่ชายฯ อย่างที่พี่ชายบอกกล่าว ... เดี๋ยวรอลุ้น พื้นที่ชุ่มน้ำโลก อีกแห่ง
เดินทางปลอดภัย สุขสันต์ สดใส ไม่ต้องคิดถึงกันโลดค่ะ ๕ ๕ :)
ไม่ได้แวะมาทักทายตั้งนาน พี่ชายสบายดีมั้ยเอ่ย....
สบายดีครับทุกท่าน..
ไม่เคยสบายมาก ๆ เท่านี้มาก่อนด้วยซ้ำ..^^
มีพลังเหลือเฟือ...มีอะไรให้ทำมากมาย...
สู้ ๆ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ชายฯ
วันนี้ลมอะไรหอบมาแต่เช้า เชียวนะคะ
มาบอกว่า ไม่คิดถึง เล้ย ๕ ๕ :)
สวัสดีค่ะ
สั่งเผื่อด้วยนะคะ หิวเหมือนกัน
รสชาติ..และบรรยากาศการสนทนาที่ลงตัวเช่นนั้น
ล้วนเป็นเสน่ห์ที่ชวนหลงรักเป็นที่สุดครับ
ทึ่งความแสนรู้ของวัว ที่บ้านมีวัวร้องเพลงได้ด้วยครับ
โห อ.ขจิต พาไปสมัครโคสตาร์เลย 555 รับรองดังแน่ ๆ อิอิ
เดินสายกับคุณหมอ..คงสบายดีนะครับ..^^
หายไปนานมาก สบายดีไหม
สวัสดีครับ อ.ขจิต งานยุ่ง ๆ นะครับ (คุ้น ๆ คำตอบเนาะ)
ขอบคุณที่แวะมา พรุ่งนี้อาจจะแวะไป..ที่มหาลัย อิอิ
นอนในน้ำทั้งคืน
คงต้องนอนตลอดไปแล้วหละครับยาย