ชีวิตท่ามกลางอุทกภัย ที่พบเห็น 1: ชีวิต..กระแสน้ำ


ไม่มีการเดินทางครั้งใดที่เราจะไม่ได้ข้อคิด ...และนี่ก็เช่นกัน

ชีวิตท่ามกลางอุทกภัย ที่พบเห็น

การเดินทางไปเพื่อเยี่ยมเยือน ให้กำลังใจของเจ้าคณะภาค 16 และคณะสงฆ์ ยังวัดต่างๆในจังหวัดสุราษฎร์ธานีและแจกจ่ายอาหารสำเร็จรูป ข้าวกระป๋อง น้ำดื่ม และของใช้ต่างๆ เวชภัณฑ์จากหน่วยงานกาชาดส่วนกลาง และล่าสุดได้นำอาหารสด เครื่องดื่ม ไปมอบให้วัดที่นบพิตำเพื่อปรุงอาหารให้แก่หน่วยทหารช่างที่มาช่วยซ่อมสะพานและถนน

ในระหว่างเส้นทางหลายๆครั้ง หลายวันที่ผ่านมาได้พบเห็นความเสียหาย ภาพชีวิตในมุมต่างๆของเพื่อนร่วมชาติ หลายภาพสะท้อน หลายๆความรู้สึก จึงขอนำมาแบ่งปัน ไม่ได้เพื่อจะให้มีความรู้สึกร่วม แต่อยากให้เป็นข้อคิดชีวิตในหลายๆแง่มุม ตามแต่จิตที่มีเมตตา กรุณาในใจท่านเถิด

  

ซ้าย  เครื่องซักผ้าบนดาดฟ้า คงเอาไปวางไว้ที่วัด ตอนน้ำท่วมสูง ตอนนี้น้ำเริ่มลด ยังไม่มีใครมาเอา น้ำแห้งแล้วคงต้องเอากระไดมายกลง ??

ขวา  โรงงานน้ำมันพืชที่ปิดกิจการแล้วแต่มีคนเฝ้า ตอนน้ำท่วมมากเกือบถึงขอบกำแพงบน ชาวตลิ่งชันยกกันมาขออาศัยที่ชั้นสอง ของตึก

 

ขณะล่องเรือก็ได้บันทึกภาพ  รองเท้าไว้ท่วมหัว คงหวงมาก หุ หุ

ดีกว่าอยู่เปล่าๆ ไม่ว่าไปบริเวณถนนใหน ก็เจอคนเอาแห มาจับปลาทุกที่ ที่เห็นนี้เป็นถนนและพื้นดินมาก่อน ไม่ไช่คลอง

ล่าง น้ำเสีย เหม็นมากๆๆ ด้ายซ้ายลึกไปตลอดที่เห็นเป็นที่ตั้งรง.สุรา

ล่าง  ถนนทางกลับจากสนามบินสู่ตัวเมือง (ทางสายเก่า) หน้าถนนลอกออกหมด ยางมะตอยที่ราดหน้าถนนถูกน้ำเซาะพัดออกด้านข้างเป็นแนว ตลอด แปลกที่เห็นยางมะตอยราดถนนหนาประมาณ 2.5 นิ้วเท่านั้น เพราะมาตรฐานควรเป็น ???  น้ำลด มะตอยโผล่ หุ หุ เศร้า

ที่บ้านฝ่ายท่า พุนพิน มีตึก3 ชั้นสีขาวที่เห็น ที่อาศัยได้ เพราะน้ำท่วมถึงชั้นสอง

นอกนั้นต้องอพยพออก วันที่ไปเพิ่งทะยอยกลับมาดูบ้านและเก็บกวาดชั้นสอง ส่วนบ้านชั้นเดียวยังทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งมองน้ำเพราะน้ำยังเชี่ยวไหลลงแม่น้ำตาปี

วันที่ไปเขาจึงดีใจมากบอกตั้งแต่เช้าไม่มีใครเข้ามา

บ้านยังสร้างไม่เสร็จริมถนน น้ำท่วมถึงแนวเหนือหน้าต่าง (เห็นรอยน้ำชัด)

เมื่อน้ำเริ่มลด ที่ทำได้สิ่งแรกคือขนของที่มีทั้งหมดออกมากอง แล้วค่อยๆแยกทิ้ง ซัก

หลังสุดคือแม่น้ำตาปี ที่สูงเหนือล้นตลิ่งขึ้นมา  แนวที่เห็นเป็นถนนสั้นๆลงไปที่แม่น้ำ ชาวบ้านตรงนั้นบอกว่า น้ำท่วมเหนือหลังคาขวามือ และบอกให้ถ่ายโครงเหล็กที่เห็นด้วยเพราะมันลอยตามน้ำมา ก็คิดดูว่าน้ำเชี่ยวขนาดไหน

ชาวบ้านตรงนี้คงเตรียมทันเอาของมัดไว้บนแพถัง แล้วมัดกับต้นไม้ good idea

 ขนของมากอง รอน้ำแห้ง

ข้าวกาชาด สุขใจทั้งผู้นำไปให้และผู้รับ ตลอดจนอานิสงค์เกิดกับผู้อยู่เบื้องหลังอาหารเหล่านี้ทุกคน

ล่าง ส่วนพลขับต้องทำเวลา อดมื้อเที่ยงเพราะเดินทางตลอด ระหว่างรอเรือมารับเลยได้ควบทั้งมื้อเที่ยงและเย็น

คงไม่ต้องบอกว่า ชาวบ้านหลังจากนี้ต้องล้างทุกอย่าง เพราะโคลน เลน ดิน ทั้งนั้น

เสื้อผ้าที่ชาวบ้านบิกว่าไม่รู้จะทำยังไง ยังไม่คิด แต่ meepole บอกว่าช่วยชีวิตเจ้าหมีก้นแดงก่อน เอาซักตากแดด เด็กๆยังใช้ได้

บ้านบางหลังเขาก็อยู่กันแบบนี้ ก็พอเพียง แต่ตอนนี้น้ำขังค่อนข้างมีกลิ่นเน่าแล้วตอนที่ไป น้ำสูงขนาดเข้าหน้าต่างบนเข้าไป

ล่าง พระพุทธรูป ถูกย้าย ของในวัดเสนาสนะเสียหายเยอะเพราะพระก็ทำไม่ทัน มีกัน 2 รูป

หลายอย่างก็ยกไม่ได้  น้ำเริ่มลงก็ยังทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอ

บางรูปวัดน้ำท่วม บางรูปท่านไม่มีปัญหาก็ออกมาช่วยทั้งพระและฆราวาส

ผู้ปิดทองหลังพระมีมากมายที่ทำให้การแจกจ่าย ช่วยเหลือกันครั้งนี้ทำได้ในระดับหนึ่ง

ทั้งยก ทั้งเข็น เพื่อให้เรือบุญไปสู่เป้าหมายพร้อมคำให้กำลังใจตามหลังว่า ระวังจระเข้ด้วยนะครับเพราะข่าวเพิ่งออก เมื่อเช้าก็มาหากันอยู่ สาธุ มีน้ำใจ ห่วงใยจริงๆเลย :)

พระผู้ใหญ่ที่มีเมตตา คนชราที่เดินมาไม่ถึงยืนปาดน้ำตาเพราะอะไรก็ตามแต่ แต่ท่านเจ้าคณะภาค16 ก็ลุยน้ำไปให้เองจนถึง สาธุ

และที่อยากบอกคือสำหรับบางคนอาจถึงเวลาที่ต้องฝึกเตรียมพร้อมตัวเองให้อยู่โดยไม่มีอะไรให้ได้ (ไม่มีอะไรคือ ทุกอย่างminimum ไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีคนรับใช้  แม้กระทั่งไม่มียานพาหนะ ) หลายคนที่คุยบอกเหมือนกันว่าต่อไปนี้ไม่สร้างอะไรอีกแลว ไม่ซื้อเตียง จะนอนฟูก บางรายบอกว่าจะนอนฟูกบางๆ น้ำมาม้วนเก็บได้ บางรายบอกว่ากู้มาซื้อ ยังผ่อนไม่หมดเลย  บางรายซื้อระบบผ่อนเกือบทุกชิ้น เพิ่งย้ายบ้านก็หมดไปกับน้ำ

ตอนนี้ยังไม่ขอสรุปสิ่งใด แต่จะมีในตอนต่อๆไปใน ..หลังน้ำลด

หมายเลขบันทึก: 435352เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2011 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ชื่นใจที่เห็นคนมีน้ำใจ..ไทยช่วยไทย

ไม่มีที่ไหนไม่มีทุกข์...ดูแลกันต่อไปค่ะ

เห็นภาพแล้วสุดจะบรรยาย

เข้าใจความรู้สึกของผู้ประสบภัยมากเลยค่ะ

เพราะเมื่อก่อนขนาดบ้านโดนท่วมแค่ครึ่งน่องเองยังเดือดร้อนกันแทบแย่ 

รวมทั้งไม่ขังนานด้วยแค่วันสองวันก็แห้งแล้วแต่นี่....เห็นใจค่ะเห็นใจ

เอาใจช่วยและชื่นใจกับผู้ที่เข้าไปช่วยด้วยใจนะคะ

-คนไทยไม่แล้งน้ำใจค่ะ

-ขอชื่นชมทุกๆคน ที่ให้การช่วยเหลือคนใต้ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณครูป.1

ขอบคุณค่ะ

จากที่ไปเห็นมาหลายๆที่ หลายๆวัน และหลากหลายชุมชน มีความรู้สึกอย่างหนึ่งคือ มีน้อย ก็ทุกข์น้อย

แต่ปัญหาต่อเนื่องหลังน้ำลดยังมีอีกมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ krukui

ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ และ meepole ก็รู้สึกชื่นนนนนใจ ที่krukui ชื่นใจค่ะ :) :)

มาสาธุๆๆด้วยครับ ขำๆๆตอนหวงรองเท้าครับ...

สวัสดีค่ะ ครูจิต

ขอบคุณค่ะที่แวะมา และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

สวัสดีค่ะ อจ.ขจิต

มัวแต่ขำอยู่ ดูหน้าสาวเจ้าหรือเปล่า น่ารักดีนะคะ หุ หุ

สุขกาย สบายใจ สดชื่นแจ่มใส ตลอดปีใหม่ไทยค่ะ

อย่าเป็นห่อหมก กับงานวิจัยมากนัก รักษาสุขภาพ พักผ่อนบ้างนะคะ

สวัสดีค่ะน้องmee_pole

  • เห็นสภาพแบบนี้แล้วถ้าเป็นเราคงเศร้าไปอีกนานนะคะ ขนาดที่บ้านคุณยายท่วมแค่เข่า ยังนั่งปลงเลยค่ะ
  • ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีด้วยเถิด สาธุ
  • ขอบคุณทุกท่านที่ปิดทองหลังพระนะคะ ขอบคุณแทนผู้ประสบภัยด้วยค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญตลอดไปด้วยเทอญ

สวัสดีค่ะ

Ico48

ชีวิตไม่สิ้น ก็ต้องตั้งต้นใหม่ให้ได้ค่ะ ไม่อยากให้มีโศกนาฎกรรมแบบที่เป็นข่าวเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเลย คิดว่าพอเข้าใจความทุกข์ยากที่เขาประสบได้ส่วนหนึ่ง กำลังใจคงเป็นอีกส่วนหนึ่งที่จะช่วยประคับประคองกันได้ในยามนี้ ก็ไม่อยากให้มีการเบียดเบียนและเบียดบังในส่วนที่ผู้เดือดร้อนควรจะได้ คนที่จะทำหน้าที่ช่วยเหลือคงต้องมีคุณธรรม มโนธรรมในใจ

ขอบคุณแทนทุกฝ่ายที่คุณยายมาให้กำลังใจและชื่นชมค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท