ไม่เกรงใจพ่อตาโนราวัน จะเอามันให้ฉาดทั้งวาดวิน
สำหรับพี่น้องชาวใต้แล้ว แทบทุกจังหวัดจะคุ้นชื่อ โนราเติม หนูวิน หนูวาด เป็นอย่างดี และจะทราบที่มาที่ไปของวรรคทอง กลอนโนราของโนราเติม ข้างบนนี้ แต่สำหรับพี่น้องที่ไม่ใช่ชาวใต้ อาจจะสงสัย อ่านเรื่องราวแล้วไม่เข้าใจถึงความเป็นมา ลองอ่านข้อความนี้นะคะ
ขอบพระคุณภาพนี้จาก รูปภาพของ Wasinee Siwayawiroj
"ด้วยความที่เป็นผู้มีชื่อโ่ด่งดัง คารมดี ประกอบกับเป็นคนมีนิสัยเจ้าชู้ เมื่อไปแสดงที่ใดก็มักได้ภรรยาที่นั้น จนปรากฎว่ามโนราห์เติมมีภรรยาถึง 54 คน สองคนสุดท้ายคือ หนูวิน - หนูวาด ลูกสาวมโนราห์วัน แห่งเมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งเคยประชันโรงผลัดกันแพ้ชนะหลายครั้ง เกี่ยวกับภรรยาทั้งสองนี้ มโนราห์เติมเคยฝากลีลากลอนกระทบว่าที่พ่อตามาก่อนแล้วว่า ไม่เกรงใจพ่อตาโนราวัน จะเอามันให้ฉาดทั้งวาดวิน ในที่สุดก็เป็นความจริง (คำว่า เอาให้ฉาด หมายถึง เอาให้หมด ในที่นี้หมายถึง ต้องการทั้ง หนูวิน และหนูวาด มาเป็นภรรยา) และในที่สุดก็เป็นความจริง" โนราเติมจึงได้แต่งงานอยู่กินกับโนราหนูวิน หนูวาด แสดงโนราไปทั่วภาคใต้ เป็นที่โด่งดังที่สุดในยุคนั้น ซึ่งครูอิงจะได้กล่าวถึงในบันทึกต่อ ๆ ไปค่ะ
งานฌาปนกิจศพ โนราหนู่วิน ถึงแก่กรรมเมื่อ ๕ มีนาคม ๒๕๕๔
โนราวิน กับลูกสาวและหลานสาว(พี่แต๋ว วราภรณ์) ในบั้นปลายชีวิต พี่แต๋ว วราภรณ์ อ๋องเซ่ง ทายาทผู้สืบทอดการรำโนรา และ โนราวิน ผู้เป็นป้า
(ล่าสุด ก่อนโนราวินถึงแก่กรรม)
นี่คือคำบอกเล่าของพี่แต๋วที่ส่งถึงอิงจันทร์(ครูตาล)หลังจากได้อ่านบันทึกที่ ๑ และ ๒ ผ่านไป
น้องตาลคะ ขอบคุณมากที่ได้ร่วมสืบสานตำนานให้แก่โนราเติม วิน วาด พ่อแม่ของพี่ ถึงวันนี้ลูก ๆ ทุกคนรู้สึกหัวใจแทบสลาย แต่ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป พี่แต๋วยังมีเรื่องราวของพ่อแม่และป้าวินอีกมากมายที่ต้องจดเป็นบันทึกไว้เพื่อจะทำเป็นหนังสือเล่มที่ ๒ ตอนคุณพ่อจากไปพี่แต๋วอายุแค่ ๑๕ ปีกว่า ๆ แม่จากไปตอน ๓๐ พออายุ ๔๖ พี่ก็ได้รับมอบหมายจากป้าวินและพี่น้องทุกคนให้สืบสานงานโนราต่อจากป้าวิน อายุ ๔๗ ก็ขอลาออกจากราชการที่คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เพื่อมาทำงานให้กับการค้นหาผลงานและทำประวัติของพ่อแม่เป็นหนังสือ (เสร็จเมื่อวันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๔๙ ขณะนี้ก็ยังคงค้นหางานของท่าน พอย่างเข้า ๕๕ ปีป้าวินก็มาจากไปอีกคน เหมือนมีลางสังหรณ์อะไรบางอย่างทำให้ร้อนใจต้องไปเยี่ยมท่านที่กรุงเทพฯ วันเดินทางกลับกราบลาท่านแล้วเดินทางกลับหาดใหญ่ รถไฟมาถึงชุมพรก็รู้ข่าวว่าท่านจากไปแล้ว รวดเร็วเกินไปเกินกว่าจะทำใจได้ในตอนนั้น แต่พี่แต๋วและพี่ติ๋ว (วาสนา อ๋องเซ่ง ลูกสาวของท่าน) ก็จะทำใจเพื่อให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้ พี่รบกวนขอที่อยู่ของน้องตาลด้วยนะคะพี่จะส่งหนังสือไปให้ค่ะเผื่อว่าจะใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง
พี่แต๋วและพี่ติ๋ว ในชุดมโนราห์ ในงานฌาปนกิจศพ โนราหนูวิน มีนาคม ๒๕๕๔ ท้ายสุดพี่แต๋วได้......
ฝากบทกลอนไว้อาลัยป้าวินให้กับน้องตาล พี่ตั้งใจเขียนขึ้นและจะขับกลอนในวันรำโนราพร้อมกับพี่ติ๋วคืนก่อนวันฌาปนกิจศพท่านแล้วก็ทำไม่ได้เพราะตอนนั้นยังทำใจไม่ได้จริง ก็ได้ให้โนราท่านอื่นขับกลอนให้ก่อนนำร่างท่านไปสู่เมรุเนื้อหามีอยู่ว่า
๏ใจสั่นรัวตัวอ่อนก่อนจะพากย์
พอเอ่ยปากอ่านว่าน้ำตาไหล
ถึงวันที่หนูวินป้าลาโลกไป
เป็นร่มไทรของหลานมานานวัน
๏ป้าที่รักตักเตือนเหมือนดังแม่
คอยดูและเป็นรั้วให้ตัวฉัน
ป้าวินสอนวอนหนูอยู่ทุกวัน
สุดท้ายนั้นหนูวินป้ามาจากไป
๏ความทุกข์รุมสุมซ้ำกรรมแท้แท้
ขาดทั้งแม่ขาดทั้งป้าเคยอาศัย
หากวิญญาณป้าสถิตย์อยู่ทิศใด
ขอให้ไปประสบได้พบกัน
๏รวมพลังตั้งจิตอธิษฐาน
ให้วิญญาณทั้งสองหนูสู่สวรรค์
คุณความดีป้าสร้างอย่างอนันต์
สุดจะพรรณนาได้หลายประการ
๏จะทำบุญกรวดน้ำด้วยความห่วง
ขอบวงสรวงศักดิ์สิทธิ์อธิษฐาน
ขอเดชะส่วนกุศลและผลทาน
ให้สามท่านประสบสุขไปทุกคน
๏ลูกกำลังตั้งจิตอธิษฐาน
ให้วิญญาณลอยล่องสู่กองกุศล
ลูกแม่วาดอยู่หลังนึกกังวล
แผ่กุศลให้ท่านทั้งมารดา
๏เกียรติศักดิ์นักศิลป์อย่าสิ้นหวัง
ตามคำสั่งที่แม่วาดปรารถนา
พยายามฝึกฝนค้นตำรา
ด้วยรู้ว่าร้องรำไม่ชำนาญ
๏ขอวิงวอนพรสวรรค์อันประเสริฐ
ให้ก่อเกิดปัญญามหาศาล
ให้ฉลาดปราดเปรียวและเชี่ยวชาญ
จะขับขานให้เข็ดมันเกิดปัญญา
๏วราภรณ์ฝึกรำฟ้อนเมื่อตอนใหญ่
ความตั้งใจในทายาทปรารถนา
จะต่อสู้กู้ชื่อให้ลือชา
เหมือนวินป้าและแม่มาแต่ก่อน
๏ขอให้สัตย์ปฏิญาณป้าและแม่
จะรักแท้จริงจอดไม่ทอดถอน
วอนศักดิ์สิทธิ์นามหลานป้าวราภรณ์
ส่งคำกลอนวอนไปสู่ "แม่หนูวิน"
ขอคารวะแด่ดวงวิญาณของบรมครูโนราปู่เติม
ย่าหนูวิน ย่าหนูวาด ขอดวงวิญญาณ
จงสู่สัมปรายภพเทอญ
ขอบพระคุณพี่แต๋ว วราภรณ์ อ๋องเซ่ง ทายาทโนราเติม"
และขอบพระคุณผู้เยี่ยมชมทุกท่านค่ะ
อิงจันทร์
๑๗ เมษายน ๒๕๕๔
สวัสดีค่ะ...ครูอิง...
สวัสดีครับน้องครูอิง
ต้องติดตามทุกบันทึก เรื่องราวของโนราเติม เกาะติดขอบเวทีทุกครั้งที่มีโอกาส
ลีลาร่ายรำ ทำนองกลอน และพรานแมง คนรุ่นผมหลายคนเป็นสาวกโนราเติม
ขอบคุณทายาทครูโนราที่นำเรื่องราวมาแบ่งปัน "หนังละมุนศิลป์เคยกล่าวถึงโนราเติม ดูเหมือนเคยเขียนไว้ในบันทึก รำลึกถึงหนังละมุนศิลป์ ลองหลบไปอีกที่ หนังมุนแหลงว่าปรือ
ด้วยจิตคารวะที่นำมาฝากไวในแผ่นดินและแบ่งปัน
ขอบพระคุณสำหรับเรื่องราวที่น่าสนใจมากครับ
หมอสุข
สวัสดีค่ะท่านพี่วอญ่า
อนิจจังสังขารอันมนุษย์.............
ถึงที่สุดหยุดขันธ์ห้าลาสลาย
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณพลันมลาย
ถึงความตายกายมอดลงผงธุลี
แต่ผลกรรมตามจิตไปเวียนว่ายต่อ
กรรมใครก่อบุญ-บาปรับตามนี้
ครูโนรามีบุญทานผ่านวลี
คำกลอนมีอย่างไรได้บาป-บุญ
มาเยี่ยมคุณครู ขอแสดงความไว้อาลัยกับผู้ที่จากไป ร่างกายแตกสลายไป แต่ชื่อเสียงและคุณงามความดีหาย่อยยับไปไม่ (รูปํ ชีรติ มจฺจานํ นามโคตฺตํ น ชีรติ) ช่วงนี้ห่างเหินจากการเขียนบันทึกไป ด้วยภาระ
อนิจจังทั้งสิ้นถิ่นมนุษย์
มิอาจหยุดยื้อแย่งทุกแห่งหน
ทั้งผู้ดีพงษ์ไพร่ในสากล
มิรอดพ้นความตายสักรายเลย..จริง ๆ
ขออนุญาตใช้คำลงท้ายของคุณครูอิงกล่าวคำว่า
ขอดวงวิญาณของบรมครูโนราปู่เติม
ย่าหนูวิน ย่าหนูวาด ขอดวงวิญญาณ
จงสู่สัมปรายภพเทอญ
สวัสดีค่ะคุณครูอิง
วันนี้ปั่นดั้นแบบฝึก ตอบคำถามของคุณครูได้อีกนิดหน่อยค่ะ อาจแรงบ้าง ขอคุณครูไปวิพากษ์นะคะ http://gotoknow.org/blog/janrak99/436004
อ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจ ถ้าไม่รวบรวมไว้ คนรุ่นหลังจะไม่รู้คุณค่านะคะ
สวัสดีค่ะน้องครูอิง
มาเยี่ยมคุณครู ช่วงนี้หน้าร้อน.
วันนี้อากาศร้อน จะนั่งนอนบ่ห่อนใส
หากเรานี้เย็นใจ อยู่ที่ไหนก็ป่วยการ
แต่เราต้องใจเย็น ดุจดั่งเช่นชลธาร
ความสุขสิพบพาน ณ ดวงมาลย์คราค่ำคืน
ร้อนใดในโลกล้า ร้อนอุราสุดฝ่าฝืน
กิเลสเข้ากล้ำกลืน คราค่ำคืนยังร้อนรน.
พระมหาวินัย
๒๑ เม.ย.๕๔
สวัสดีครับพี่ตาล
แวะมาเยี่ยมครับ...
ผมรู้จักและคุ้นเคยกับโนราท่านนึงครับ อยู่ที่กงหรา ไม่ได้พบท่านมานานมากแล้ว
อ่านบันทึกนี้ทำให้คิดถึงท่านขึ้นมาทันที
เพิ่งเาข้ามาในหน้านี้ เสียใจแทนทายาททกท่านด้วย
เราไม่เป็นทายาทก็เหมือนญาติ เพราะบ้านเกิดคือเมืองโนรา-หนังลุง
และที่สำคัญคือศรัทธาในพ่อเติม แม่หนูวิน -วาด
ยินดีที่คุณแต๋วสืบสานต่อยอด ....ไปนานนาน ฯลฯ
สิต/
ขอให้ ดวงวิญญาญ คุณแม่วิน คุณแม่วาด สู่สวรรค์เทอญ
ขอให้ ดวงวิญญาญ คุณแม่วิน คุณแม่วาด สู่สวรรค์เทอญ
ขอให้ ดวงวิญญาญ คุณแม่วิน คุณแม่วาด สู่สวรรค์เทอญ