๗๔๐.ทุกอย่างไม่ได้เลวร้ายเสมอไป


          ตามปกติหากไม่ใช้รถจะติดเครื่องทุกเช้า  อาจมีเว้นวันบ้างเพราะคิดแบบคนมักง่ายว่า "ไม่เป็นไร"  เมื่อวันอาทิตย์ของสัปดาห์ที่แล้ว   พบว่ามีกลิ่นเหม็นเหมือนขนสัตว์ถูกเผา  ใคร ๆ ได้กลิ่นก็บอกว่าเป็นกลิ่นของหนูแน่นอน  เปิดกระโปรงหน้าดูไม่พบ  ยิ่งใช้รถต่อไปยิ่งเหม็นมากขึ้น  เปิดหน้าต่าง ฉีดสเปรย์ก็ยังเหม็นเหมือนเดิม  เพราะวันเสาร์ก่อนหน้านี้ ๑ วันไม่ได้ติดเครื่อง 

 

          วันจันทร์ถึงวันศุกร์ต่อมาไม่ว่างที่จะไปจัดการเรื่องรถ   ส่วนคาร์แคร์ก็จัดการให้ไม่ได้  และเพื่อนบ้านบอกว่า  "หากเป็นหนูจริง  และทั้งยังหาตัวมันไม่เจอเตรียมกดตังค์ไว้รอเลย  เพราะเขาจ่ายมาแล้วเกือบหมื่น"  ก็ได้แต่ยอมรับและคิดอย่างไม่หวั่นไหวหรือทำให้จิตตกมากไปกว่า "ถึงเวลาจ่ายก็ต้องจ่าย"  จะคิดมากไปทำไม 

 

         เมื่อวานได้โอกาสเหมาะ   จึงได้นำรถไปที่ศูนย์ฮอนด้า   พนักงานรับรถบอกว่าขอรับรถไว้ก่อน   และประเมินค่าใช้จ่ายให้  "ไม่เกิน ๔๐๐๐  บาท"   สำหรับอุปกรณ์บางอย่างอาจจะไม่ต้องจ่ายหากไม่พบการชำรุดเสียหาย  ค่าใช้จ่ายก็จะลดลงกว่าที่ประเมินไว้   พนักงานมีข้อแนะนำ ว่า "หากไม่ใช้รถให้เปิดฝากระโปรงไว้  หรือการทำความสะอาดห้องเครื่องบ่อย ๆ ก็สามารถป้องกันได้ในระดับหนึ่ง" ตามปกติก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคาร์แคร์เท่านั้น  เพราะการดูแลรถได้ซื้อเป็นแพ๊คเก็ต

 

          ผู้เข้ารับบริการรายหนึ่งแนะนำว่า "เขาเคยโดนแบบเดียวกัน  ทั้งแบบส่งกลิ่นเหม็น  และกัดสายไฟทำให้เครื่องไม่ติดอีกด้วย  จึงแก้โดยใช้กาวดักหนูและใส่ยาแบบมีสารพิษไว้รอบ ๆ"  เป็นการแก้ปัญหาได้  แต่หลายคนอาจไม่กล้าทำแบบนี้  ฉันคิดว่าจะขอเลือกวิธีการแนะนำจากพนักงานคนแรก 

 

          ฉันได้ถามพนักงานเกี่ยวกับการเดินทางกลับบ้านว่า "จะเดินทางไปโลตัสได้อย่างไร" เพราะบ้านของฉันอยู่ถนนเดียวกับโลตัส  พนักงานก็ทำท่าดูเหมือนอยากจะบริการ  แต่รู้สึกว่าเป็นการปฏิเสธที่นุ่มนวลดูดี  โดยยกข้อมือมองดูนาฬิกาและพูดว่า  "ทำไงดีครับ  เป็นเวลาที่ช่างพักพอดีและผมก็พักด้วย"  และได้ช่วยแนะนำเรื่องรถประจำทางให้ฉัน

 

            ฉันเดินออกมาคอยรถประจำทางที่หน้าศูนย์รถฯ  นานมากกว่ารถประจำทางจะมา  คิดว่าสายไหนมาก็ต้องขึ้นไปก่อนเพื่อให้ไปถึงศูนย์ขนส่งก็ยังดี    เมื่อขึ้นไปแล้วพนักงานเก็บเงินแนะนำให้ไปลงที่บิ๊กซี  แล้วข้ามถนนไปขึ้นรถฝั่งตรงข้ามจะมีรถไปโลตัส  รู้สึกสบายดีในการเลือกนั่งรถประจำทาง  ได้ยินเสียงแม่ลูก เสียงหนุ่มสาวคุยกันเบา ๆ แบบน่ารัก  และจ่ายเพียง ๑๒ บาทตลอดสาย

 

           ถึงหน้าบิ๊กซีแล้ว  พบวินมอเตอร์ไซค์พอดี   ได้ถามราคาค่าบริการก่อน "จ่ายให้วินเขา ๔๐ บาทก่อนที่จะสวมหมวกกันน็อคแล้วขึ้นนั่งรถ" ประมาณ ๕ นาทีถึงโลตัส  ถือโอกาสไปร้านหนังสือและธนาคารในห้างด้วย

 

         ลงจากมอเตอร์ไซค์ได้พบกับครูผู้ชายท่านหนึ่ง  เขามากับลูกชาย แลมีความสงสัยที่ฉันมามอเตอร์ไซค์  ฉันเล่าสาเหตุความเป็นมาให้เขาฟัง  เขาเดินจากไปแล้ว  และย้อนกลับมาบอกว่า "หากซื้อของเสร็จแล้วให้มารอที่หน้าประตูผมจะไปส่งที่บ้านครับ"  เขาเคยเป็นครูอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันมาก่อน  และเขาย้ายจากไปนานแล้ว  เมื่ออยู่ที่โรงเรียนเขามักถูกเพื่อนครูในโรงเรียนลงความเห็นว่าเขาเป็นผู้ไม่มีน้ำใจต่อเพื่อน  วันนี้ฉันพบแล้วว่า "เขาเป็นผู้มีน้ำใจ"  โดยที่ไม่ได้ขอร้องเลย  ซึ่งบ้านของฉันและบ้านเขาอยู่คนละทิศทางกันอีกด้วย

 

          ฉันเสร็จธุระแล้วจึงนั่งรออยู่บริเวณทางออก  มีคุณครูและผู้พบเห็นมากมาย  หยุดพูดคุยด้วยและแต่ละคนแสดงน้ำใจอาสาจะพาฉันไปส่งถึงบ้าน  ฉันได้แต่ตอบขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง  "คนดี ๆ มีอยู่มากมายในสังคมนี้"  ทำให้เราไม่จนน้ำใจจากผู้คนเหล่านี้เลย

 

          ที่ผ่านมานั้นในอดีต  หากเหตุการณ์เป็นแบบนี้ฉันจะโทรศัพท์บอกเพื่อนให้มารับ  ครั้งนี้แม้ว่าจะนึกถึงแท็กซี่เมืองพิษณุโลก   ซึ่งมีผู้เล่าว่าหากจะขึ้นก็ต้องเรียกทางโทรศัพท์ผ่านบริษัท  แต่วันนี้เวลานี้ฉัน "ไม่พกโทรศัพท์"  แล้วนั่นเอง  จึงต้องเลือกวิธีการจัดการตนเองแบบที่ทำได้และไม่ยุ่งยาก 

 

         ฉันทบทวนตัวเองว่า  มีความจำเป็นที่ต้องคิดกังวล  เสียดาย เสียใจ กับเรื่องการเสียเงินโดยใช่เหตุในการซ่อมรถหรือไม่   หรือการไม่ใช้โทรศัพท์มือถือทำให้ไม่สะดวกจริงหรือ  และต้องมองว่าคนในสังคมต้องเป็นเหมือนคำกล่าวหาในทางเสื่อมเสียจริงไหม   หรือจะขับรถเองก็สะดวก  จะนั่งรถประจำทางก็สบาย  และบริการวินมอเตอร์ไซค์ก็ปลอดภัยถึงที่หมาย เพียงแต่เราคิดและเข้าใจว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราไม่ได้เป็นเรื่องยุ่งยาก ลำบากใจหรือเลวร้าย  ทุกอย่างก็จะเหมือนเป็นเรื่องดี

 

หมายเลขบันทึก: 439388เขียนเมื่อ 15 พฤษภาคม 2011 09:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

ก็ดีไปอีกแบบเหมือนกันนะครับ เป็นโอกาสได้อยู่กับตัวเอง
เลยได้เห็นรายละเอียดอะไรอีกหลายอย่าง รวมทั้งได้เดินย้อนเข้าสู่ภายในจิตใจเราเอง
อาการเหม็น พอติดเครื่องก็ยิ่งเหม็นเพิ่มขึ้น ดูที่อื่นๆแล้วยังไม่เห็น ลองดูตรงช่องแอร์ในคอนโซลสักหน่อยสิครับ แถวนั้นที่ข้างใต้จะมีช่องให้สอดสายไปและท่อแอร์ บางทีพวกหนูตัวเล็กๆก็เข้าไปกัดสายไฟและลอดเข้าไปแล้วก็ไปติดตายอยู่ในนั้น พอพัดลมเปิดก็จะโกรกให้ยิ่งเหม็นออกมา น่าจะอยู่แถวๆนั้นครับ

สวัสดีครับคุณครูคิม นพวรรณ

  • อยากรู้จังว่ารถครูคิมเป็นอะไร หนูเข้าไปตายหรือไม่ ตรงไหน เข้าใจว่าครูคิมจะเล่าต่อในบันทึกถัดไป
  • คนเราชอบคิดไปเองต่างๆนานา ว่าจะเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ เช่นคิดว่า คนจีนเป็นคนขยัน ทั้งๆที่คนจีนขี้เกียจก็มี คนอิสานยากจน ทั้งที่คนอิสานจำนวนไม่เป็นมหาเศรษฐี ผู้หญิงบางคนหน้างอพูดไม่เพราะก็สรุปไปเองว่าคงทะเลาะกับสามี
  • ในโลกมีอะไรอีกหลายอย่างที่ไม่ได้เป็นอย่าที่เราคิด เรื่องบางเรื่องไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คนส่วนใหญ่เชื่อ ถ้าเราได้เรียนรู้ เข้าไปใกล้สิ่งนั้นด้วยความเข้าใจ เห็นใจ เราจะได้อะไรดีๆจากสิ่งเหล่านั้นเสมอ

มีอีกกรณีหนึ่งครับพี่คิม เคยสังเกตไหมครับว่าเวลาเรานั่งรถไปตามจังหวัดริมทะเลหรือผ่านบริเวณที่เขาเผาขยะที่กลิ่นแรงๆ เมื่อผ่านไปแล้ว รถบางคัน ก็จะมีกลิ่นควันและกลิ่นทะเลๆติดกรุ่นอยู่ในรถหลายวัน หากเป็นรถที่ใช้หลายปีแล้วก็จะยิ่งมีกลิ่นมาก บางทีถึงกับต้องล้างทั้งรถและเฟอร์นิเจอร์ตบแต่งข้างในรถและผึ่งแดดให้หมด จึงจะเบาลงและค่อยๆหาย

ที่เป็นอย่างนี้เพราะซีลและยางอัดตามจุดเชื่อมต่อข้างในรถกับกลไกข้างนอก อาจจะรั่วและเสื่อมสภาพนะครับ หรือไม่ก็อาจจะมีพื้นบางแห่งที่ผุและจำเป็นต้องปะผุซ่อมแซมเสียแล้วนะครับ ทำให้เวลาวิ่งไป กลิ่นจากสภาพแวดล้อมที่เราวิ่งฝ่าเข้าไปจะเข้ามาในรถได้ โดยมากก็จะเข้ามาตามใต้ท้องรถน่ะครับ

คันพวงมาลัย ช่องสายเบรค ครัช ช่องสายไฟสอดเข้าไปยังห้องเครื่อง ปรกติจะมียางมะตอยและวงแหวนยาง เขาจะอัดเพื่อกันน้ำเข้าในรถน่ะครับ ตรงนี้ก็น่าลองดูนะครับ พราะนอกจากจะแก้ปัญหากลิ่นที่อาจจะติดอยู่ที่ล้อหรือใต้ท้องรถ เข้ามาในรถขณะที่เราวิ่งได้แล้ว ก็จะป้องกันน้ำเข้ารถเวลาวิ่งฝ่าน้ำเจิ่งนองในหน้าฝนได้ะครับ

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณ   หนูรี  ที่มอบดอกไม้ให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์

การที่ได้อยู่กับตนเอง  ทำให้ได้รับโอกาสที่มีคุณค่ามากมายนะคะ  และดูเหมือนว่าโลกนี้ยังมีสิ่งดี ๆ ให้เราได้เรียนรู้

การเรียนรู้ตัวเอง ทำให้เปลี่ยนพฤติกรรมที่เกิดจากภายในของตัวเองได้  อย่างรวดเร็วนะคะ 

ตอนนี้รถอยู่ที่ศูนย์ซ่อมค่ะ  นัดรับในวันจันทร์ ยังสรุปไม่ได้ว่าจะอยู่ที่ไหนกันแน่  แต่ทุกคนสรุปแล้วว่าเป็นกลิ่นหนูค่ะ

ความสามารถจากการขับรถเป็นตั้งแต่อายุ ๑๓ ปี  ขับมาเรื่อยเปลี่ยนคันแล้วคันเล่า  นอกจากทำให้ขับมอเตอร์ไซค์ไม่ได้  และไม่สามารถรู้จักชิ้นส่วนของเครื่องยนต์ว่าอะไรเป็นอะไร  และรถก็ไม่เคยเสียหรือมีปัญหาแบบนี้เลยค่ะ

ขอขอบคุณค่ะที่กรุณาให้คำแนะนำ

สวัสดีค่ะคุณสันติสุข สันติศาสนสุข

ขออภัยค่ะ  บันทึกถูกเปลี่ยนชื่ออีกแล้วนะคะ

รถฮอนด้าค่ะ  มีอายุเพียง ๑๐ เดือนเองค่ะ  ใช้ได้เพียง ๑๒๐๐๐  กม.ค่ะ

ศูนย์นัดรับรถวันจันทร์ค่ะ คงจะทราบว่าหนูมันเข้าไปอยู่ที่ไหน  ตรงไหน  จะมาเล่าให้ฟังอีกครั้งนะคะ

หากปัญหาน้อย เราก็จ่ายน้อย  หากครบเครื่องก็จ่ายตามที่เขาประเมินไว้ค่ะ

ค่ะ..โลกนี้มีสิ่งที่ให้เราต้องเรียนรู้มากมาย  และเราต้องเรียนรู้อย่างเข้าใจตนเอง เข้าใจคนอื่น  จะพบทุกอย่างไม่ได้เลวร้ายเสมอไป 

ขอขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็นค่ะ

สวัสดีค่ะ

มีปัจจัยหลายอย่างนะคะ การที่พี่ครูคิมไม่รีบร้อน ไม่มีภาระที่จะต้องทำเวลา การที่มีใจเป็นกลางมองโลกตามความเป็นจริง ทำให้มองเห็นความน่ารัก มีน้ำใจของคนรอบข้าง เป็นสภาวะจิตใจที่เปี่ยมสุขนะคะ

แวะมาติดตามครับ แล้วตกลงเป็นหนูหรือเปล่าครับครูคิม

ขอแนะนำอีกอย่างถ้ามีหนู แนะนำให้เลี้ยงแมวไว้ครับ 555

รถซ่อมเสร็จแล้วใช่ไหม ถ้าไม่ไกลลองปั่นจักรยานออกกำลังก็ดีครับ...

สวัสดีค่ะคุณKRUDALA

ความไม่รีบร้อน และตัดขาดกับเงื่อนไขบางประการ  เหมือนเป็นการลดภาระบางอย่าง ทำให้มีอิสระมากขึ้น  และการที่ได้อยู่กับตัวเอง  ทำให้มีโอกาสได้เรียนรู้รอตัวมากขึ้นค่ะ

สวัสดีค่ะคุณPeter p

ยังสรุปไม่ได้ว่าเป็นหนูจริงไหมคะ  แต่ที่คาดเดาทุกคนลงความเห็นว่าเป็นหนูแน่ ๆ เย็นนี้นัดรับรถ  ก็ยังเป็นปัญหาว่าไปรับด้วยตนเองไม่ได้  เพราะไปโรงเรียนคนละทิศละทาง และไกลมากค่ะ

เพื่อนที่อยู่ในเมืองเป็นธุระให้ค่ะ

ไม่สามารถเลี้ยงแมวได้  เพราะที่บ้านมีเจ้าหมา ๆ แต่แมวของข้างบ้านก็มาช่วยไล่จับหนูให้เหมือนกันค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง

รถคงซ่อมเสร็จและนัดรับเย็นนี้ค่ะ

ตอนนี้พี่คิมอยู่ช่วยงานที่โรงเรียนค่ะ  เพื่อนที่ทำงานในเมืองรับอาสาไปรับรถให้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณคนบ้านไกล

ขอขอบคุณค่ะที่กรุณามอบดอกไม้ให้กำลังใจ  ทุกอย่างจัดการได้เรียบร้อยค่ะ  พบรังหนูแต่ไม่เจอตัวหนู  สงสัยหลุดออกตอนเราใช้รถค่ะ

เกลอครับ เมื่อวานผมได้ลงไปดูโรงเรียนบ้านเกาะหมากน้อย ผมว่ารร.นี้น่ามาจัดค่าย จากเผ่าลัวะมาสู่ชาวเกาะ เป็นเด็กมุสลิมทั้งหมด เด็กขยายโอกาส ม1 -3 ประมาณ 50 คน โรงเรียนยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ใช้โซล่าเซลล์ เกลอ ลองนัดวันว่างกับหนานเกีรยติดูน่ะครับ ผมจะได้ดำเนินการต่อ

สวัสดีค่ะเกลอ  วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

เกลอต้องบอกหนานเกียรติด้วยหละ  เพราะเราไม่ใช้โทรศัพท์แล้ว  แต่เราจะส่งข่าวไปทางเมล์นะคะ

ตอนนี้หนานเกียรติคงยุ่ง ไม่มาในบล็อกหลายวันแล้ว

ครับเกลอ เดี๋ยวจะเอารูปมาลงให้ดู ตรงที่ รรนี้อยู่คืออ่าวพังงา มีที่เที่ยวก็ เขาพิงกัน เขาตะปู ถ้ำลอด เกาะปันหยี และ อาหารทะเลถูกๆ บางที่อาจได้ไปดูวิถีคนเลด้วย ได้คุยกับผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านไว้แล้วครับ

สวัสดีค่ะเกลอวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

อยากให้เกลอ เขียนหน้าประชาสัมพันธ์ไว้ก่อนนะคะ แล้วรอหนานเกียรติกำหนดการอีกที เกลอเป็นเจ้าภาพเลยนะคะงานนี้ จะได้เชิญชวนพี่น้องชาวใต้ด้วยค่ะ

สวัสดีครับเกลอ จองเครื่องลงภูเก็ตสะดวกกว่า และไม่เหนื่อยในการเดินทาง จากหาดใหญ่ไปพังงาใช้เวลา สี่ห้าชั่วโมง แต่ภูเก็ตมาพังงาชั่วโมงเดียว และจะได้ให้ลูกชายช่วยมาส่งด้วย สะดวกทุกประการครับ

สวัสดีค่ะเกลอ

ตกลงเดินทางวันที่ ๓๐  และกลับวันที่ ๗ มิย. ดีไหมนี่  แผน ๒  เดินทาง ๓๑ กลับ ๖  มิย.  รอหนานเกียรติตัดสินใจอีกที
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท