ไปวิ่งมาเพื่อมรดกโลก(1)

ทำอะไรๆ ที่ไม่เคยทำบ้าง

ไปวิ่งค่ะ ไปวิ่งมาเพื่อมรดกโลก

          หนังสือฮาวทูแนวการเสริมสร้างพลังชีวิต เติมความสุขให้กับชีวิตหลายต่อหลายเล่ม จะมีชวนให้คนเราทำอะไรที่แปลกแตกต่างหรือทำในแบบอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน  แล้วอาจจะค้นเจอคำตอบที่ต้องการเกี่ยวกับชีวิต จิตวิญญาณ ความปรารถนาใฝ่ฝันที่ตนคิดว่ากำลังแสวงหาอยู่(ก็เป็นไปได้)

         ฉันคนหนึ่งค่ะ ที่เกิดมามีหลายกิจกรรมไม่เคยคิดจะลงมือทำ หรือแค่คิดก็เหนื่อยไปล่วงหน้าแล้วค่ะ แต่สองสามปีมานี้ ฉันก็เริ่มเอาตัวเองแหย่ลงไปในกิจกรรมต่างๆ ที่ไม่คิดสักหน่อยว่าจะไปปฏิบัติ ไปยุ่งวุ่นวาย เริ่มจากหนึ่งกิจกรรมใหม่ๆ  เป็นสอง สามกิจกรรม และวันนี้ฉันจะมาบอกเล่าเรื่องราวเชยๆ ที่ตัวเองเพิ่งจะค้นพบค่ะ

         ไปวิ่งค่ะ ไปวิ่งมาเพื่อมรดกโลก อันเนื่องมาจาก กิจกรรมหาเรื่องเที่ยว หาเรื่องพบเจอเพื่อนฝูงสมัยเรียนหนังสือแล้วจากกันมาตั้งนาน มันเหมือนปฏิกิริยาสืบต่อเป็นทอดๆ จากกิจวัตรประจำวันของคนในยุคสมัยใหม่ที่มีเครือข่ายสังคมเป็นโยงใย

         คุณๆที่อ่านบันทึกตรงนี้คงไม่ปฏิเสธว่าคุณเองก็คิดคล้ายๆ กับฉัน เพราะคุณอยู่ในโลกของสังคมแห่งการเรียนรู้ การเปิดความคิด เปิดใจกว้างเพื่อรับสิ่งดีและส่งมอบต่อกัน

         บันทึกวันนี้ฉันจะพาคุณไปสนุกกับบรรยากาศการทำอะไรใหม่ๆ ที่ฉันไม่ค่อยจะเคยคิดว่าจะไปลงมือทำเอง อย่างมากก็แค่เป็นผู้ติดสอยห้อยตามครอบครัวไปมินิมาราธอน แล้วตัวเองก็นอนตื่นสาย รอเวลาเพื่อเที่ยว

         เพราะการใช้เวลาพบเจอเพื่อนสนิทสมัยเรียนหนังสือในสังคม Social Network ทำให้เรานัดกันทำกิจกรรมร่วมกันมากมายตั้งแต่เรื่องเที่ยว กิน ร้องคาราโอเกะ และการทำกิจกรรมดีดีเพื่อสังคม

 

“สุโขทัย...วิ่งเพื่อมรดกโลก”  (SUKHOTHAI WORLD HERITAGE RUN)

         เป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นโดย บริษัท ได-อิจิ คิคากุ (ประเทศไทย) จำกัด ซึ่งให้บังเอิญว่าฉันมีเพื่อนทำงานอยู่ที่นี่ และให้บังเอิญอีกด้วยว่าเพื่อนคนหนึ่งทำงานด้านการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และเพื่อนอีกคนทำงานเกี่ยวกับสื่อในแวดวงการกีฬา และให้บังเอิญอีกว่าเพื่อนอีกคนหนึ่งเป็นผู้รักการสะสมไมล์การวิ่งเป็นชีวิตจิตใจ ส่วนฉันจะบังเอิญหรือตั้งใจดีนะคะที่ระยะหลังชอบทำอะไรที่ไม่เคยคิดจะได้ทำมาก่อน และนั่นคือเหตุผลให้เพื่อนๆ จากหลายวงการมาพบกันที่ “อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย มรดกโลก”

         การเดินทางจากบ้านพักที่เชียงใหม่ไปยังสุโขทัย ฉันใช้เวลาในราวสี่ชั่วโมง ก่อนเข้าเช็คอินที่ที่พัก ซึ่งเพื่อนของฉันถือโอกาสขอเป็นเจ้าภาพให้เพื่อนๆ ได้สนุกสนานพบปะกันเต็มที่ ฉันยังมีโอกาสแวะเที่ยวย้อนรอยชมอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยจนเป็นที่อิ่มเอมใจ  โดยเฉพาะการได้ไปที่วัดศรีชุม วัดที่เคยมีคำเล่าลือว่ามีพระอจนะ พูดได้ แท้ที่จริงแล้วหากได้อ่านประวัติศาสตร์จะพบว่า ...พระมหากษัตริย์ในราชวงศ์พระร่วงทรงพระปรีชาสามารถในด้านปลุกปลอบใจทหารหาญ และด้านอื่น ๆ อีกมาก เพราะผนังด้านข้างขององค์พระอจนะมีช่องเล็ก ๆ ถ้าหากใครแอบเข้าไปทางอุโมงค์แล้วไปโผล่ที่ช่องนี้ และพูดออกมาดัง ๆ ผู้ที่อยู่ภายในวิหารจะต้องนึกว่าพระอจนะพูดได้ และเสียงพูดนั้นจะกังวานน่าเกรงขาม...

         สมัยฉันยังเด็กจำได้ว่าเคยมีโอกาสเข้าไปเดินในช่องผนังของวัดศรีชุมแห่งนี้ด้วยค่ะ แต่ปัจจุบันช่องทางเดินนี้ถูกปิดไว้ห้ามการขึ้นลงค่ะ

         การเที่ยวชมอุทยานประวัติศาสตร์ฯ ในช่วงเวลาแดดเปรี้ยงครั้งนี้ เนื่องเพราะคิดไปว่าจะไม่มีเวลามาสัมผัสเที่ยวชมในยามเย็นหรือหลังกิจกรรมการวิ่งในช่วงเช้า-สายของอีกวันค่ะ ก็เลยได้บันทึกภาพแปลกๆ แบบ “เสียเหงื่อเพื่อเที่ยว” ของตัวเองแบบนี้ค่ะ

         ในช่วงเย็นเป็นเวลาที่เพื่อนๆ ที่นัดมาเจอกันมาพร้อมหน้า  เราสนุกสนานเฮอากันในกิจกรรมสมัครเข้าร่วมกิจกรรม “เสียเหงื่อเพื่อชาติ” รับประทานอาหารในสไตล์ ไทยๆ ที่ให้เอาเงินบาทไปแลกเบี้ยสำหรับการจับจ่ายใช้สอย แม่ค้าพ่อค้าแต่งตัวย้อนยุค สินค้าที่ขายมีละมุด ผลไม้มีชื่อของสุโขทัย ในงานขายกิโลกรัมละสิบบาทเท่านั้นเองค่ะ

 

         หลังจากนั้นในเวลา ทุ่มตรง พวกเราทั้งหมดย้ายตัวเองไปจับจองพื้นที่เพื่อร่วมชมการแสดงแสงสีเสียงที่จัดขึ้น ณ วัดสระศรี ตามกำหนดการให้พร้อมกันที่หน้าวัด เพื่อร่วมตามขบวนกลองมังคละเข้าชมการแสดงค่ะ พวกเราก็ปฏิบัติตามนั้น เลยได้รับพวงมะลิร้อยมาคล้องคอหน้าชื่นตาบาน แถมเข้าไปแล้วยังอุตส่าห์ได้ที่นั่งแถวหน้าที่เขาจัดไว้ระดับวีไอพี (ขนาดว่าเป็นการชมการแสดง คนมาทีหลังยังได้นั่งข้างหน้า เหมือนการประชุม สัมมนาเลยค่ะ) พวกเราก็โมเมเหมาเป็นผู้ติดตามวีไอพีอย่างเพื่อนที่ทำงานเป็นผู้ใหญ่แต่ตัวเล็กๆ ในการท่องเที่ยวฯ กันไปเสียเลยค่ะ

         ชมการแสดงอันงดงามจบแล้ว พวกเราก็กลับไปเฮฮาด้วยกันอีกเล็ก ๆ ณ สถานที่พัก ก่อนแยกย้ายไปพักผ่อน และนัดพบกันอีกครั้งในเวลาตีสี่ครึ่งของวันรุ่งขึ้น …

บันทึก(ที่ดี)ไม่ควรเขียนเรื่องยาวๆ เช่นนั้น ขอต่อบันทึกหน้า ออกตัวสตาร์ท Fun Run กันค่ะ

[ทองหยอด]

สวัสดีครับ

หายไปนานนะครับ

[ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี]

สวัสดีค่ะคุณไข่

หายไปเป็นคนสมาธิสั้นมาตั้งนานเลยค่ะ

[เนปาลี มาแบบแวบๆ]

• พี่จ๊ะ..

ตามมาอ่านบันทึกหลุดจากกรอบของพี่จ๊ะ แล้วก็พบว่า "เยี่ยมไปเลยจ๊ะ"   สนุกไปกับลีลาตัวหนังสือของพี่จ๊ะ  ที่ยังคงครบถ้วนไปด้วยรายละเอียด และเรื่องราวที่ผูกโยงกันอย่างน่ารัก

^^

 

[ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี]

สวัสดีน้องต้อมจ๊ะ

สนิมขึ้นนิ้วมือและสมองไปมากเลยหลุดกรอบ ไว้จะพยายามขัดเกราฝี(ที่)มือให้มากๆ จ๊ะ