เมื่อผมเป็นมะเร็งกระดูก
ราวๆเที่ยงคืนกว่าๆฉันได้รับการส่งต่อเวร ว่ามีเด็กชายอายุ 5 ขวบ ถูกส่งตัวมาจากตึกกระดูก มาให้ยาเคมีบำบัด เพื่อให้ก้อนมะเร็งยุบ ถึงจะทำการผ่าตัดได้ ที่ตกใจและทำให้ฉันรู้สึกสงสารจับใจ เด็กน้อยคนนี้จะต้องถูกตัดแขน และจะกลายเป็นคนพิการ นี่อายุ 5 ขวบเอง...น้องพยาบาลส่งข้อมูลให้ฉันเพื่อการดูแลต่อ...ผู้ป่วยเด็กรายนี้มีปวดแขน แบบฉับพลัน ร้องไห้ ยายบอกว่าไม่เคยเป็นมาก่อน หลังจากให้ยาแก้ปวดถึงหลับได้ ราวๆ ตี 1 ฉันเดินดูคนไข้ ก็เห็นนอนหลับในอ้อมกอดของยาย...
หน้าตาน่ารักจัง...หล่อซะด้วย...ยายๆตื่นขึ้นมาดูพยาบาล...ถ้าปวดอีกก็เรียกพยาบาลเลยนะ...
สำหรับประวัติการเจ็บป่วย เด็กคนนี้ได้รับอุบัติเหตุ ตกรถมอเตอร์ไซด์ ต่อมาแม่สังเกตว่า ต้นแขนซ้ายโตขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีอาการปวด แม่พาไปเป่าไม่ดีขึ้น จีงไปพบแพทย์ สงสัยว่าจะเป็นมะเร็งกระดูกจึงส่งตัวมมารักษาที่ รพ. ศรีนครินทร์
แพทย์ได้ตัดชิ้นเนื้อที่ต้นแขนไปตรวจ ...ผลออกมาเป็นเนื้อร้าย...มะเร็งกระดูก...
จะต้องรีบให้ยาเคมีบำบัดก่อนที่มะเร็งจะลุกลาม...
ทำไมหมอไม่ผ่าตัดเลย....
คำตอบคือ ต้องให้ก้อนมีขนาดเล็กลงก่อน...เวลาผ่าตัดจะได้ไม่เสียเลือดมาก และอวัยวะไม่โดนทำลายมาก...
เมื่อให้ยาเคมีบำบัดราวๆ 2-3 อาทิตย์ แพทย์ประเมินขนาดของก้อนโดยการ X-ray
และจะทำการผ่าตัด....
....ตกใจไหม...เสียใจ...กลัวลูกตายไหม...คำว่ามะเร็งมันเหมือนความตาย ใครเป็นต้องตาย...แล้วลูกฉันจะตายไหม...ทำไมลูกฉันจะต้องถูกตัดแขน ...ไม่ตัดจะเป็นอะไร...
ตามประสบการณ์ที่ฉันดูแลคนไข้...มากว่า 20 ปี...เราต้องมีการให้ข้อมูล...เปิดโอกาสให้ญาติระบายความรู้สึก...บอกผลเสียที่จะตามมา...ถ้าไม่ตัดโรคมะเร็งก็จะลุกลามไปปอด...สุดท้ายเด็กจะมีอาการปวดแบบทุกข์ทรมาน...
ก็มีเหมือนกันที่ไม่ยอมตัด....ต่อมาเด็กจะปวดมากๆๆๆถึงมากที่สุด...ถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ...บางรายถึงกับมีอาการซึมเศร้า...ไม่เล่น...
สุดท้ายต้องกลับมาตัดทิ้ง....หลายครั้งทีเดียว...เด็กจะบอกว่า...รู้อย่างนี้ตัดทิ้งตั้งนานแล้ว...
มะเร็งกระดูกส่วนใหญ่พบในเด็กที่กำลังโต เป็นวัยรุ่น พบโดยบังเอิญ เล่นฟุตบอล...ต่อมาขาบวม...หรือหกล้ม ขาบวมโตขึ้นเรื่อยๆ...
เราไม่ค่อยเจอในเด็กตัวเล็กๆอย่างนี้...
ผู้เขียน...ขอคำแนะนำ...หรือคำพูด...ที่เราจะสื่อกับญาติ...ให้คลายความเศร้า...กังวล...
การตัดอวัยวะ เพื่อรักษาส่วนที่เหลือ...มันทำใจลำบาก...ลำพังแค่บอกว่าลูกเป็นมะเร็งก็ร้ายพอ...น่ต้องตัดแขนทิ้งเลยหรือ....
ขอบคุณ...สำหรับ...คำแนะนำที่มีคุณค่า...
ความเห็น (18)
ยินดีต้อนรับกลับสู่ g2k
- สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วรู้สึกสงสารเด็กมาก...
- แต่การเป็นมะเร็งเมื่อถึงระยะที่ต้องปวดจะปวดมาก ลำดวนเคยดูแลแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็งค่ะ
- การทำให้ญาติรู้ระยะของอาการ จะทำให้เตรียมใจ เตรียมการดูแลค่ะ
จะต่อสู้อย่างไรต่อไปดี
น่าสนใจครับ
- วันนี้ผมเพิ่งโดนคนไข้อายุ ๘ ขวบร้องไห้ไป ไล่ผมไปว่า "ไปเลย กลับไปเลย ไม่ต้องมาพูดแล้ว" เพราะดันไปยืนคุยกับแม่น้องเขาข้างเตียง แล้วตอบคำถามแม่เขาไปว่า "น้องเขาจะผมร่วงแล้วอาจไม่ขึ้น" เท่านั้นแหละ โดนไล่เลย ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือ คิดว่าน้องเขาไม่ได้ฟังอยู่
สวัสดีค่ะคุณ'เลี่ยมทอง'
เคยคิดว่างานของ'ครู'หนักที่สุดแล้ว ในการสร้างเด็กให้เป็นคนดี
แต่งานพยาบาลช่วยเหลือดูแลคนป่วยทั้งจิตใจและร่างกายของคนให้สามารถยืนหยัดมีชีวิตอยู่ได้หนักยิ่งกว่า ...ค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณ'เลี่ยมทอง'ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...ขอให้เลือกคำพูดที่จะช่วยเหลือ'เด็กชาย'ที่จะต้องตัดแขนรายนี้ได้อย่างมั่นใจ เด็กปลอดภัย ญาติสบายใจและพ้นวิกฤตินี้ไปได้อย่างราบรื่นนะคะ
มาชม
อายุยังน้อยนะ น่าสงสารครับ
เอาใจช่วยพยาบาลนะครับ เพื่อมีกำลังใจช่วยเหลือผู้ป่วยให้หาย...
เป็นกำลังใจให้เช่นกัน นะครับ
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
ขอบคุณมากค่ะ ถ้ามีเวลาก็ยงคิดถึงเพื่อนๆ โกทูโน อยากมีบันทึกไว้อ่านบ้าง
สวัสดีค่ะ อ. ลำดวน
มะเร็งร้าย ทุกข์ใจทั้งคนดูแลและตัวผู้ป่วยเด็กเองค่ะ
สวัสดีค่ะ อ. โสภณ
คงต้องใช้เวลา...เวลาจะทำให้เราดีขึ้น...
สวัสดีค่ะ อ. เต็ม
บางทีเด็กๆไม่ได้กลัวมะเร็งนะคะ กลัวผมร่วงมากกว่า
สวัสดีค่ะ ดร. พจนา
ขอบคุณนะคะที่มาอ่านบันทึก และให้คำแนะนำ กำลังใจ...
เด็กๆน่าสงสารค่ะ ...เขาควรได้ใช้ชีวิตในรร. มากกว่า รพ.
สวัสดีค่ะ อ. ยูมิ
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
ยังคิดถึง ของฝากที่เป็นตุ๊กตาให้เด็กๆ
ขอบคุณในไมตรีจิตค่ะ
- สวัสดีครับ
- อ่านแล้วเข้าใจเห็นใจในความรู้สึกทุกข์ทนของผู้ป่วยและญาติครับ บางครั้งการสัมผัสด้วยท่าทีที่เข้าใจ เห็นใจ ถามไถ่ความรู้สึก และให้เวลา จะช่วยได้ครับ
- ตามที่น้องมีอาการของ.............ตอนนี้น้องเป็นอย่างไรบ้าง......แพทย์ประเมินแล้วมีแนวทางในการรักษาดังนี้......ซึ่งจะช่วยให้น้อง.........แต่ก็จะทำให้น้องสูญเสียแขนไปญาติคิดว่าอย่างไรบ้าง............อาจให้เวลาญาติเล่าระบาย มีอะไรให้พยาบาลช่วยไหม.....มีอะไรที่พอช่วยได้ยินดีช่วยเหลือ.........
- บางครั้งเป็นการยากที่จะบอก แต่การบอกความจริง จะช่วยให้เขาได้รับรู้ ตัดสินใจในการรักษาได้ในที่สุดครับ
สวัสดีค่ะ
น่าสงสารเห็นใจมากๆค่ะ ถึงตอนนี้น้องเขาเป็นอย่างไรบ้างแล้วค่ะ อ่านแล้วทำให้คิดถึงอาจารย์ที่สอน เภสัชกรรมไทย ลูกสาวของแม่ครูจรรยา เป็นมะเร็งกระดูกแล้วโดนตัดขาก่อน เสียชีวิตอายุประมาณ 13 ปี ก็เป็นแรงบันดาลใจเรียนรู้เรื่องแพทย์แผนไทยจนเดี๋ยวนี้เป็นหมอพื้นบ้านรักษาผู้ป่วยหายได้หลายวิธีแบบแผนไทย และสอนผู้อื่น เช่น เภสัชกรรมไทย ฯได้อีกด้วย ขอเป็นกำลังใจให้น้องเขามากๆด้วยนะคะ
ไม่เป็นไรนะค่ะโรคนี้พบในเด็กเเละวัยรุ่น คือต้องไม่เครียดค่ะทำบุญเเล้วอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้น้องได้รับทุกข์เวทนาขออำนาจพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ ขอให้น้องหายค่ะ สวดมนต์ก็ต้องอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรค่ะทำความดีทุกอย่างเลยต้องพูดด้วยว่าบุญนี้ให้เจ้ากรรมนายเวร. หรือคุณเเม่กับน้องจะไปนั่งสมาธิที่วัดก็ได้ค่ะก็เป็นทางเลือกที่เราจะทำดีชดใช้เรื่องอดีตชาติได้ค่ะขอให้น้องหายไวๆนะ
ในปัจจุบันมะเร็งคนเป็นเยอะสุด
แล้วการรักษา เราลองมาดูการรักษาแบบนี้ดู
การใช้คอมพิวเตอร์เพื่อศึกษากลไกลโปรตีนชีวะโมเลกุล โดยมุ่งเป้าสำหรับการรัษามะเร็ง
โมเลกุลามอเตอร์บันทึกการทำงานที่สำคัญในเซลล์และรวมตัวกันเป็นพื้นฐานของกระบวนการทางชีวภาพที่สำคัญหลายอย่าง
จุดเด่นของโมเลกุลามอเตอร์คือความสามารถในการเปลี่ยนพลังงานจากเอทีพีในขณะที่ทำปฏิกิริยาย่อยสลาย
มอเตอร์เหล่านี้มีความสามารถที่จะผูกและย้ายไปตามสายใยโปรตีนโครงสร้างของเซลล์
การวิเคราะห์โปรตีนเปิดเผยพื้นที่สำคัญที่โปรตีนเล่านี้ทำงานและสามารถนำมาใช้สำหรับการออกแบบยาโดยกำหนดเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยโปรตีนเหล่านี้ได้มีการคำนวณอย่างดีจากการใช้คอมพิวเตอร์คำนวณการสร้างแบบจำลอง และจำลองการศึกษาปฏิสัมพันธ์พลังงานที่มีศักยภาพของแต่ละโปรตีนมอเตอร์
การทำงานร่วมกันของพลังงานที่มีศักยภาพและพลังงานเวนเดอร์ วอลส์(Vander Waals) พบว่าทุกโปรตีนมอเตอร์เป็นnegative การวิเคราะห์ที่อธิบายไว้ในบทความนนี้ชี้ให้เห็นว่าคุณสมบัติต่างๆของมอเตอร์โมเลกุลและให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของสารเคมีเหล่านี้ในความผิดปกติต่างๆของร่างกาย
โมเลกุลามอเตอร์เกี่ยวข้องในการแบ่งตัวของเซลล์สามารถกำหนดเป้าหมายที่จะใช้ในการกำหนดเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยยารักษามะเร็ง