เมื่อลูกป่วย
กำลังแทงน้ำเกลือให้เด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งเธอป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว หลังจากที่ให้ยาเคมีบำบัดไป 1-2 Cause ผมที่ดำสลวยก็ร่วงจนหมด...เธอจะอายเพื่อนไหม...(เธอหน้าตาดี)...
แต่สิ่งที่ทำให้ฉันเกือบจะกลั้นน้ำตาไม่ได้...แม่บอกว่าหลังจากที่กลับไปบ้าน...เพื่อนที่โรงเรียนมาเยอะมาก...เอาตุ๊กตามาให้...ครูที่โรงเรียนก็มากันเยอะ...เพื่อนหลายๆคนอาสาจะมานอนเป็นเพื่อน...(แอบดีใจและซาบซึ้งด้วยที่มีเพื่อนดีๆ)
ลูกๆๆต้อง...ดูแลตัวเองนะ...ต้องจำให้ได้ว่ามาให้ยาครั้งที่เท่าไหร่แล้ว...มีอารผิดปกติอะไรก็ต้องจำ...หมอบอกให้ทำอะไรต้องจำไปดูแลตัวเองนะ...
...บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเจอกับลูกเราแล้ว...เราจะเป็นอย่างไร...เราจะเข้มแข็งเหมือนแม่คนนี้ไหม...หรือว่าเวลาจะช่วยเยียวยา...
เด็กสาวคนนี้เพิ่งอายุ 14...ปิดเทอมที่แล้วเธอ...ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นที่ไหน...สงกรานต์ที่หลายๆคนรอไปเที่ยว...แต่เธอต้องมาโรงพยาบาล...จำได้ว่าเธอมาโรงพยาบาลวันแรกๆ...ตัวจะซีดมาก มีไข้สูง เพลียมากๆ...
ต้องเจาะเลือด...ให้น้ำเกลือ...ผลการเจาะเลือดก็มีค่าที่แสดงว่าเธอเป็นมะเร็งเม็ดเลือขาวชนิดเฉียบพลัน...ซึ่งจะต้องรีบให้การรักษา...เพราะถ้าไม่รีบรักษาอาจเสียชีวิตได้ภายใน 1-3 เดือน...
และแพทย์ก็จะมีการยืนยันผลการตรวจให้แน่ชัดโดยการ เจาะไขกระดูก เพื่อไปย้อมเซลล์...ว่าเป็นมะเร็งเม็ดเลือขาวชนิดไหน...จะได้ให้สูตรยาเคมีที่ถูกกับโรค...
...ภาคต่อจะขอนำประสบการณ์การให้ยาเคมีมาบอกค่ะ
...บันทึก 27/5/2554...เวรเช้า...
...
ความเห็น (5)
เดือนเมษาที่ผ่านมาเธอนอนโรงพยาบาลร่วมเดือน
ฉันดีใจที่เห็นเธอได้กลับบ้าน และไปโรงเรียนได้
...มาวันนี้หน้าตาสดใส...เปี่ยมความหวัง...หนูอยากหาย...จากมะเร็ง...
อยากกลับไปเรียนหนังสือ...
เป็นกำลังใจให้น้อง..สู้กับโรคร้ายและหายป่วยเร็วๆ
ลูก คือ ดวงใจ ลูกป่วยเหมือนใจจะขาด
อย่าให้ลูกของใครต้องป่วยเลย..จะดีที่สุดนะคะ
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจค่ะ
ไม่อยากให้ลูกป่วยเลย...เป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคน...ที่มีความรักเต็มเปี่ยม
ขอร่วมให้กำลังใจด้วยค่ะ..กายสังขารที่เจ็บป่วยต้องฝากคุณหมอดูแลตามกระบวนการแพทย์..หากได้ธรรมโอสถรักษาใจไปพร้อมกันด้วย..คงจะช่วยให้เกิดความสงบระงับทุกข์ได้อีกทางหนึ่งนะคะ..
ผมมีเพื่อนอาจารย์รุ่นพี่คนหนึ่งท่านบอกผมว่า ไม่มีลูกก็ดีไปอย่าง คือเราไม่ต้องห่วงว่าเขาจะป่วย จะคบเพื่อนไม่ดี จะโดนหลอก จะสอบไม่ติด จะไม่มีเหมือนเพื่อน .... และอีกสารพัดจะ... (อันที่จริงน่าจะเรียกว่าดีไปหลายอย่าง ไม่ใช่อย่างเดียว) ... โดยเฉพาะอันสุดท้ายพี่เขากลัวว่าถ้าตายไปแล้ว ใครจะเป็นผู้ดูแลรักลูกของตัวเอง แรกๆผมก็คิดว่าพี่เขากังวลมากไป แต่พอได้มีโอกาสทำงานด้านเฝ้าติดตามสภาวการณ์เด็กและเยาวชน ทำให้ผมรู้สึกกังวลและกลัวขึ้นมาจริงๆครับ... เลยคิดไว้เหมือนกันครับว่าจะไม่มีลูก ...