เรียนแบบขำๆ จำกันดีนักล่ะ…555
บางทีมุมทะลึ่งๆ เล็กๆ น้อยๆ ที่เค้าสนุก สนใจ ชื่นชอบตามวัยของเค้าเหล่านี้ก็ช่วยเอื้อต่อสภาพการเรียนรู้ของเค้า ให้เค้าสนุกและจำเนื้อหาบทเรียนได้ไวและง่ายขึ้นเหมือนกันนะคะ
หลังจากการทดสอบวัดความรู้พื้นฐานของ นร. ปีการศึกษาใหม่ผ่านไป โดยการนำเนื้อเรื่องภาษาอังกฤษในหนังสือเรียนของระดับชั้นปีที่นร. เรียนผ่านมาแล้วเอามาให้ นร.อ่านออกเสียง ข้อความนั้นมีความยาว 4 บรรทัด เป็นข้อความที่ นร. ไม่เคยเรียนหรือไม่เคยเจอมาก่อน นั่นคือ นร. จะไม่มีการเตรียมตัวในการอ่านออกเสียง เมื่อเค้ามาถึงโต๊ะครู เค้าจะดูเนื้อเรื่องคร่าวๆ แล้วอ่านออกเสียงเนื้อเรื่องนั้นให้ครูฟังเลย สิ่งที่ครูแอนพบ (ซึ่งไม่ค่อยจะตะลึงแล้ว...เพราะพบแบบนี้ตลอดมาตั้งแต่มาสอนภาษาอังกฤษที่นี่ ... รู้อย่างเดียว คือ หาทางปรับแก้จุดบอดให้เค้าเท่านั้นพอ) คือ ในห้องหนึ่งๆ ที่ครูแอนจะต้องสอนเค้าเนี่ยจะมีนร. ที่อ่านออกและอ่านคล่องน้อยมาก ...(ครูแอนรับสอนห้องที่เค้าไม่ค่อยเก่งนัก ประมาณห้องปลายแถว) ห้องหนึ่งๆ จะมีคนกลุ่มที่อ่านออกและอ่านคล่องไม่เกิน 10 คนด้วยซ้ำ ปัญหาคือทำอย่างไรให้เค้าอ่านออก
ครูแอนเลยขอทดลองต่ออีกนิด...เพื่อความมั่นใจในผลการทดสอบ....
“อ้าวเด็กๆ เขียนชื่อตัวเองเป็นภาษาอังกฤษไว้ด้านในสมุดตัวเองด้วยลูก....”
เอาแล้ว...ชัดเลย...มีคนที่เขียนชื่อตัวเองเป็นภาษาอังกฤษยังไม่ถูกอีกเยอะมาก ที่เขียนถูกเนี่ย...ก็เป็นคนกลุ่มเดิมที่อ่านคล่องนั่นเอง
เอาใหม่เลย...ครูแอนเอ๋ย...ปรับแผนเลย จะขึ้นต่อยอดตามมาตรฐานตัวชี้วัดตามระดับของช่วงชั้นก็ไม่ได้แล้ว เค้าอ่านไม่ออก—สะกดไม่ถูกเลยนี่นา เอา...เป็นไงก็เป็นกันล่ะ....
เลยงัดการสะกดคำมาสอนเค้าใหม่ เริ่มต้นด้วยการสะกดชื่อของตัวเองก่อนเลยละกัน เริ่มกันเลย...
- ให้ข้อมูล/ความรู้เกี่ยวกับการเทียบเสียงพยัญชนะและสระระหว่างภาษาไทยและภาษาอังกฤษเป็นเบื้องต้นเสร็จสรรพ เด็กๆ ก็จดลงในสมุดโน้ตของตนเอง ตารางเทียบเสียงภาษาไทย-โรมันตามหลักราชบัณฑิตยสถาน
- เสร็จแล้วมาถึงขั้นสอนตัวอย่างการสะกดชื่อกันแล้ว
“อ้าว...เด็กๆ...เดี๋ยวเรามาช่วยกันสะกดชื่อและนามสกุลของครูกันก่อนเลยเนาะ”
....แล้วครูก็เขียนชื่อของครูเองเป็นภาษาไทย (บรรยากาศในห้องยังดูสบายๆ ในตอนต้น....แต่แล้วทั้งห้องก็ขำก๊าก ส่งเสียงอึงมี่โกลาหลอลหม่าน....เมื่อครูเขียนนามสกุล (ปลอมๆ )ของครูเสร็จ เด็กๆ ฮากันตรึมเลย) จะไม่ให้ดังโวยวายกันได้ไง...ในเมื่อครูแอนเล่นเขียนชื่อและนามสกุล...เป็น….
“เกศวิไล สุภาพไพบูลย์” (...55555...)
สงสารก็แต่ดาราหนุ่มคนนั้น...คุณวีรภาพ...ที่แสดงเป็น “คุณลุย...ในละครหลังข่าวเรื่อง “ลุย” ที่เด็กๆ เค้ารู้จักและชื่นชอบ” นี่ถ้าเค้ารู้ว่าต้องมีชื่อ-สกุลตัวเองเข้ามาเกี่ยวข้องในห้องสอนของครูแอนคงขำไม่ออกแน่ อาจถึงขั้นช็อคหมดสติไปแน่ๆ เลย...อิอิอิ...
ที่มา : ภาพจากละครลุย ละครหลังข่าวทางช่อง 7 สี
แล้วครูแอนจอมป่วนก็หันหน้ามามองเด็กๆ แบบแสดงละครตลกหน้าตายมาก ทำซะเนียน...(ทั้งๆ ที่รู้ว่า นร. จับไต๋ติดแต่ก็แกล้งๆ แฉลบๆ ไปแบบข้างๆ คูๆ ...คิคิคิ...)
“ อะไรกันฮึ...เอะอะกันไปได้...ทำไมคะลูก มีอะไรสงสัยกันรึ ”
เด็กๆ หลายคนก็ส่งเสียงถามครูกันวุ่น
“ครูๆ เบ่อะนั๊นไม่ใช่นามสกุลครูที” (เบ่อะนั๊น ---(ภาษาใต้)--- แปลว่า ก็นั่น
“ใครบอกลูก...เนี่ยนามสกุลใหม่ครูแล่ะ....ยังไม่มีใครบอกพวกเราล่ะสิว่าเนี่ย...นามสกุลใหม่ครู...(5555)....”
“ครู...แล้วนามสกุล ...(นามสกุลจริงๆของครู)... เนี่ยล่ะครู ไม่ใช้แล้วเหรอ”
“ใช้ลูก....เดี๋ยวใช้ต่อ...หลังจากคาบนี้...คาบนี้เอานามสกุลนี้ไปก่อนละกัน ดีมั๊ย”
“ดีครับ หนุกดีครับ ครูเรามีแฟนเป็นพระเอกช่อง 7 ด้วย 555”
“เอ้า...มาช่วยกันหน่อยสิ ว่าจะเขียนชื่อ-สกุลครูจะเป็นภาษาอังกฤษได้ยังไงหว่า เทียบพยัญชนะ-สระตามตารางเลยนะลูก เอ้า...พร้อมนะ”
เริ่มที่ เกศวิไล
เกด-วิ-ไล
ก-เอ-ด ว–อิ ล-ไอ
Ket wi lai
Ketwilai
แล้วก็ตามด้วย นามสกุลปลอมๆ ของครู ที่แสนสนุกของเด็กๆ…เออ...เค้าก็บอกกันเจี๊ยวจ๊าวได้ถูกต้องแฮะ
- แล้วก็มาถึงขั้นที่เด็กๆ เค้าฝึกเขียนชื่อตนเองแล้ว เค้าก็ตั้งใจนะคะ เขียนกันได้ถูกต้องเกือบทั้งหมด มีบ้างที่ไม่ถูกแต่ลดน้อยลงมาก ก็มาช่วยกันคิด ช่วยกันปรับแก้ไข จนถูกต้อง แล้วให้การบ้านเป็นไปคัดชื่อตัวเองที่ถูกต้องมาหนึ่งหน้ากระดาษเพื่อเป็นการ เน้น ย้ำ ซ้ำ ทวน พร้อมทั้งให้ไปหาชื่อดารา,นักร้อง, คนที่เราชื่นชอบ มา 5 ชื่อ และเขียนชื่อเค้าเหล่านั้นเป็นภาษาอังกฤษส่งครูด้วย
เล่นเอาเด็กน้อยคนนึงเค้าเดินมาบอกในตอนท้ายคาบว่า “ครูครับๆ ทีนี้ผมก็เขียนชื่อภาษาอังกฤษของผมถูกซะที...นะครูนะ”
“จ้า....(แต่เล่นซะครูหน้างี้หนาเลย...ที่ไปยืมนามสกุลดาราที่เค้าชื่นชอบมาใช้แป๊บนึงในคาบสอนเนี่ย 5555 )”
ป.ล. บางทีมุมทะลึ่งๆ เล็กๆ น้อยๆ ที่เค้าสนุก สนใจ ชื่นชอบตามวัยของเค้าเหล่านี้ก็ช่วยเอื้อต่อสภาพการเรียนรู้ของเค้า ให้เค้าสนุกและจำเนื้อหาบทเรียนได้ไวและง่ายขึ้นเหมือนกันนะคะเนี่ย...คิคิคิ...ยังขำตัวเองไม่หาย (ทำไปได้นะครูแอน...เฮ้อ...)
คำสำคัญ (Tags): #บรรยากาศของการเรียนการสอน
หมายเลขบันทึก: 441662เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2011 19:06 น. ()ความเห็น (9)
วันหลังเอานามสกุลพระเอกรูปหล่อคนอื่นมั่งก็ได้นะคะ
เอาให้ครบทุกคนเลย....
- สวัสดีค่ะครูแอน
- อ่านและสนุกไปกับการสอนของครูค่ะ
- ถ้ากิจกรรมการเรียนรู้นั้นสนุก เด็กๆเขาจะมีความสุขในการเรียนรู้นะคะ
- มีวิธีสอนอะไรอีกมาเล่านะคะ
- จะรอติดตาม นำไปบอกต่อค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ลำดวน 
- ขอบคุณนะคะที่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- วันนี้คาบสุดท้ายของวันเป็นของห้องสุดท้ายค่ะ เป็นเด็กอ่่อนมากเช่นกัน
- แต่เค้าก็สนุกกันมาก ตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี เอาฮาเข้าแลกกับใจที่เห็นใครๆ ก็กำลังลงมาจากห้องเรียนเพื่อมาขึ้นรถรับ-ส่งเตรียมพร้อมที่จะกลับบ้านในตอนเย็น
- มันอาจจะเป็นกระบวนการสอนที่ไร้กระบวนท่าก็ได้ค่ะ ค่อนข้างจะไม่เป็นกระบวนท่าเอาซะเลยมังคะท่านพี่ อิอิอิ
- แต่ข้าน้อยก็ยินดีน้อมรับคำแนะนำในการนำไปปรับปรับกลยุทธิ์ต่อ...เอ๋า...ออกแนวหนังจีนเชิงวิทธยายุทธิ์ไปเฉ๊ย...เลย...555
- แต่อย่างไรเสียก็ต้องขอขอบคุณพี่ลำดวนนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
- พี่แอน
- ผมอยากเขียนว่า ขจิต the star เอ หรือเป็นอย่างอื่นดี
- พี่แอนสอนักเรียนได้สนุกและมีความรุดีนะเนี่ย
- เอาน้องนกโรงพยาบาลเทพามาฝาก
- http://www.gotoknow.org/profiles/users/namonnokyax
หวัดดีค่ะ
โห...เล่นแรงนะคะ...ท่านขจิต ..."ขจิต เดอะสตาร์"...คิดได้ไงเนี่ย...
ว่าเกศวิไลกล้าแล้วนะ...ขจิตห่ามกว่าเห็นๆ อ่ะ..."ขจิต เดอะสตาร์"... ...คิคิคิ...
มีหนักกว่าอีก...จ๊ากส์.... "สอนนักเรียนได้สนุกและมีความรู้ดีนะเนี่ย" เอ๋...นี่จะชมหรือหลอกด่าชั้นเนี่ยขจิต...55555....แต่ปกติก็เป็นประเภทไร้สาระเยอะอยู่....มาวันนี้ขจิตงงตึ๊บเลย
น้องนก....อืม....เหมือนจะเคยเห็นหน้าแต่ไม่เคยได้คุยกัน....
...5555....เอ....รู้สึกว่าช่วงนี้ท่านขจิตข๊องเราจะถูกโฉลกเป็นพิเศษกะนกๆ เนิ๊กๆ อะไรเทือกเนี๊ยะ ทั้งคนทั้งสัตว์เลยนะ...ฮันแน่....มีอะไรรึปล่าวขจิต อิอิอิ
- พี่แอน
- รออ่านพี่แอนสอนโครงงานนักเรียน
- เอาที่น้องนกเขียนมาฝาก
-
สวัสดีค่ะคุณครูพี่แอน น้องนกดีใจนะค่ะที่ได้รู้จัก นกเคยเห็นหน้าพี่แอนเหมือนกัน แต่ยังไม่เคยได้คุยกัน อยู่เทพาเหมือนกันคงมีโอกาสได้เจอกันบ้างนะค่ะ บ้านหนูอยู่ท่ามกลางบรรยากาศแบบบ้านๆ ติดริมแม่น้ำเทพา ตกเย็น พาลูกชายไปดูปลาซา ปลาขี้ตัง ดูเรือที่กลับมาจากหาปลา เข้าฝั่ง และดูนกกระยางบินกลับรัง มีสายรมรวยรินโชยพัด เป็นความสุขแบบง่ายๆ แบ่งปันความสุขให้พี่แอนด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ หนูอยู่แวดวงครูมาตั้งแต่เกิดเหมือนกัน(คุณแม่เป็นข้าราชการบำนาณคุณครู อยู่ในพื้นที่ จังหวัดนราธิวาส) กว่าจะส่งเด็กแต่ละคน ข้ามฟากไปถึงจุดหมาย ต้องใช้ ทั้งแรง ใจ ทั้งพลังรัก ความห่วงใย โอบอุ้มพวกเค้า .........บางคนจบไปทำงานเป็นคนใหญ่คนโต ก็ยังมาเยี่ยมเยียนคุณครูในดวงใจของพวกเค้า หนูประทับใจค่ะ และจะรออ่านเรื่องราวของพี่นะค่ะ
-
จากที่นี่ครับ
น่าสนุกค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูแอล หรือ ครูเกศ
อ่านแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ นึกถึงตัวเองตอนเรียนอยู่ ม.ต้น อ่านออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่ก็หน้าด้านอ่านต่อจนจบ อิอิ ทำให้เราสนุกกับการเรียน อาจารย์เองก็คอยสอน คอยบอก เป็นทั้งที่ปรึกษาชั้นเรียน คอยให้คำปรึกษาทั้งเรื่องเรียน เรื่องส่วนตัวและเรื่องที่ไม่เข้าเรื่อง แต่อาจารย์ก็ยินดีที่จะให้คำปรึกษา จากตอนนั้นจนถึงตอนนี้ความประทับใจในห้องเรียนยังคงอยู่ ไม่เคยลืมเลือน ดูแลสุขภาพด้วยน่ะค่ะ เป็นห่วงเสมอค่ะ
(ชะอุ่ม)คำนี้อนุญาตให้อาจารย์เรียกได้คนเดียวน่ะค่ะ ^_____^
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก