7 มิ.ย. 2554 - การฝึกสอนวันที่หก และการอยู่เวรหน้าตึกคหกรรม
การฝึกสอนในวันที่หก
ช่วงเช้า
ในช่วงเช้านี้ผมได้ไปอยู่เวรหน้าห้องคหกรรม ตรงสวนหินของโรงเรียน และได้พบปะทักทายกับนักเรียนที่ผมเคยสอน คือ นักเรียน english program มีนักเรียนคนหนึ่ง พูดขึ้นมาว่า "สวัสดีครับครู ผมคิดถึงครูมาก ๆ ครูสบายดีไหมครับ" คำพูดนี้ ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวในอดีต
ครั้งที่สอนนักเรียนคนนี้ คำพูดนั้นทำให้ผมซึ้งใจมาก และเป็นกำลังใจ เป็นแรงใจ ให้ผมฝึกฝนตนเอง พัฒนาตนเองให้เป็น
ครูที่ดีให้ได้
หลังจากอยู่เวรประจำจุดเสร็จ ในเวลา 9.10-10.50 น. ผมได้ทำการสอน
นักเรียนชั้น ม.303 ในวิชา ง.33101 จำนวนนักเรียน 48 คน
การสอนในวันนี้ผมรู้ตัวเองว่าทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เนื่องจากใช้เวลาในการทบทวนเนื้อหาในอาทิตย์ที่แล้วมาก เนื่องจากนักเรียนบางคนจำเรื่องที่สอนไปแล้วไม่ได้ จึงทำให้ต้องใช้เวลาในการทบทวนบทเรียนมาก และประกอบกับมีปัญหาเรื่องของอุปกรณ์ในห้องคอมพิวเตอร์
บางเครื่องยังซ้อมไม่เสร็จ เครื่องคอมของครูต่อกับProjector ไม่ได้เนื่องจากการลง Driver ของคอมพิวเตอร์ไม่สมบูรณ์ และเรื่องของอินเทอร์เน็ต ทำให้นักเรียนไม่สามารถหาเนื้อหาและรูปภาพในการทำใบงานได้ เรื่องที่สอนในวันนี้คือ เรื่องการสร้างเว็บไซต์ด้วยภาษา HTML (ต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว) โดยมีการทบทวนเนื้อหา และได้เพิ่มในส่วนของ การแทรกรูปภาพ การเปลี่ยนสีข้อความเฉพาะจุด และให้นักเรียนทำใบงานที่เตรียมไว้แต่เปิดโอกาสให้นักเรียนกลับไปทำที่บ้าน
ช่วงบ่าย
ในเวลา 14.10-16.00 น.ผมได้ทำการสอน
นักเรียนชั้น ม.302ในวิชา ง.33101 จำนวนนักเรียน 48 คน
การสอนในภาคบ่าย ผมได้มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบของการสอน และการทำใบงานในการสอนผมได้กระชับเวลาในการทบทวนบทเรียนให้ใช้เวลาน้อยลง และเน้นให้นักเรียนปฏิบัติเพื่อให้นักเรียนเกิดทักษะ ในการสร้างเว็บไซต์ด้วยภาษา HTML โดย เริ่มทบทวนตั้งแต่ต้น และได้เพิ่มเติ่มในส่วนของการแทรกรูปภาพ การเปลี่ยนสีข้อความเฉพาะจุด และให้นักเรียนทำใบงานที่เตรียมไว้ เนื่องจากระบบอินเทอร์เน็ต ขัดข้องผมจึงได้เตรียมข้อมูล และรูปภาพ มาให้กับนักเรียนเพื่อจะได้ทำใบงานให้เสร็จสมบูรณ์ ซึ่งการแก้ไขสถานะการณ์นี้ต้อง
ขอบคุณ นักเรียนห้อง ม.303 เป็นอย่างมากที่ทำให้ผมรู้ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นและหาวิธีจัดการกับปัญหานั้นอย่างถูกวิธี
ในเวลา 16.00 - 17.00 น.
ผมได้ไปอยู่เวรตอนเย็น ที่จุดเดิมคือหน้าห้องคหกรรม เหตุการณ์ปกติคือนักเรียนกลับบ้านตรงเวลาไม่มาอยู่ในสวนหิน
วันนี้เป็นวันที่สนุกสนานอีกวันครับ ถึงจะมีปัญหาไปบ้างแต่เราก็ต้องพยายามแก้ไข และปรับปรุงในสิ่งที่ผิดพลาดไปนะครับ ขอบคุณครับ
ความเห็น (6)
เราจะเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กับนักเรียนเสมอครับ
เพียงแต่เราจะสามารถเก็บประสบการณ์ได้ครบถ้วนหรือไม่เท่านั้น ;)...
*** เป็นกำลังใจให้เพื่อนร่วมอาชีพรุ่นใหม่ค่ะ
สวัสดีครับ คุณครู Ongkuleemarn
ขอบคุณครับ สำหรับปรัชญาดี ๆ ครับ ผมจะพยายามต่อไปครับ สู้ ๆ เพื่อนักเรียนและตัวเองครับ
สวัสดีครับ คุณครู กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ขอบคุณครับ กำลังใจที่ให้มาจะเป็นแรงพลักดันผมให้มีแรงใจ
ในการพัฒนาตนเองต่อไปครับ
ขอบคุณครับ ^_^
สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านบล็อกของคุณครู น่าสนุก และน่าปลื้มมากเลยค่ะ ดิฉันไม่ได้เป็นครูในโรงเรียนหรอกค่ะ แต่ชอบสอน ปัจจุบันสอนในบริษัทก็อาชีพฝึกอบรมค่ะ พูด พูด ให้เขาเข้าใจ ก็อยากไปสอนตามโรงเรียนบ้านแต่ไม่มีโอกาสเท่าไร ...สอนในบริษัทก็ได้ เป็นกำลังใจให้ครูทุกคนนะคะ
สวัสดีครับ คุณ changing
ขอบคุณมากครับ สำหรับคำชม ผมจะพัฒนาตนเองต่อไปครับ
"การสอน" สำหรับผมแล้ว ไม่ว่าจะที่ไหน ผมว่ามันมี "คุณค่า" มากนะครับ
การที่เราได้อธิบายสิ่งที่เราเข้าใจ แล้วทำให้คนที่ได้รับ นั้นได้เกิดความรู้
หรือได้นำสิ่งที่เราบอกเล่า ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ผมคิดว่าคนที่สอนก็ "สุขใจ" แล้วครับ