ปฎิบัติการพิเศษ ณ อินเดีย ตอนการเริ่มเดินทาง
เริ่มกันเลยดีกว่าปกติแล้วแมวซ่าส์เองก็จะอยู่แต่ในสังกัดไม่ค่อยได้ออกไปไหนกับใครเขาหรอกทำแต่งาน ดูแลงานฟื้นฟู แต่พอดีไอ้อาราเร่มันชวนและเชิญไปอินเดียก็เลยไป แต่ว่ากว่าจะตัดสินใจไปก็ต้องสอบถามตามประสาคน สถานะภาพอย่างแมวซ่าส์และว่า สมาชิกร่วมเดินทางเป็นไงบ้างพอไปกันได้ไหม ทีมงานดูแลพอดูแลเราได้ไหม ยังงัยต้องถามก่อนแน่ๆ และได้คำตอบมาว่า สมาชิกเป็นคณะครูที่สถาบันแห่งหนึ่งน่าจะไปทำวิชาการแต่เวลาที่เหลือเที่ยว (ไปกับคนมีความรู้มันคงไม่โง่น่าจะมีมารยาทสุขุมสบายใจได้) และมีคนสถานะภาพเดียวกันไปด้วยอีกสองสาย คือสายแรกจากทางพุทธบูชา ทางที่สองมาจากทางป่าเขาฤษี (แนวทางพุทธบูชาไม่ต่างกันมากคงไม่เป็นไร อีกทางมาจากผู้บำเพ็ญพจน์จนเป้นฤษีคงมีไรดีๆน่า) ไปก็ไปวะผักผ่อนบ้างก็ดีทำงานมาก็หลายปี ส่วนทีมงานเคยเดินทางแล้วน่าจะจัดการดูแลได้ดี ส่วนไอ้อาราเร่ไม่ต้องห่วงถ้าเป็นคนเชิญคนสถานะภาพอย่างแมวซ่าส์ไปไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นมันต้องแก้ไขได้ (ไว้ใจไอ้อาราเร่น้อยยังงัยมันก็คนฉลาดมีปัญญาน่าจะพากันเอาตัวรอดได้แต่ก็หวั่นใจบ้างตรงที่ไอ้อาราเร่มันจะไม่ค่อยเข้าใจพิธีการในสายทางที่ท่านเจ้านายสอนแมวซ่าส์เท่าไร แต่ไม่ตายหรอกวะ ไป)
พอถึงวันเดินทางไม่รู้เป็นไร เป็นไข้ซะงั้นไม่เป็นไรเดินทางจากยโสธรไปถึงกรุงเทพยังได้พักหนึ่งคืนน่าดีขึ้น ลืมแนะนำสมาชิกร่วมสาย คนแรกน่าจะได้รู้กันแล้วไอ้อาราเร่จอมกวน คนต่อมา คุณอืดเสมอ ไม่เคยเห็นเธอกะตือรือร้นเลย คนที่สาม พี่ ผู้อ่อนไหว เข้าใจไวแต่ไม่กล้าลงมือ คนที่สี่ พี่ แสนนิ่ง อะไรก็ตามแต่เธอนิ่งมาก คนที่ห้าไม่อยากพูดถึงเลย เจ๊ จอมจุ้น จุ้นจ้านเจาะแจะวุ้นวายเสนอหน้าเอาดีทุกเรื่อง วันแรกที่เดินทางพี่ ผู้อ่อนไว กับพี่ แสนนิ่ง ติดงานขึ้นเครื่องตามไป ส่วนที่เหลือนั่งรถตู้ซึ่งวันกลับรถตู้ก็จะไปรับ เฮ้อไอ้เราก็ไม่สบายด้วยแถมทีแรกตกลงกันว่าเดินทางตรงลงกรุงเทพเลย แต่ดันมีเจ๊ จอมจุ้น พาแวะบ้านเธอก่อนแถมยังไม่พอยังจะพาแวะอีกหลายที่ แต่ในตอนนั้นเราเองก็ไม่สบายเลยว่าอะไรไม่ได้มากแต่ดีที่แวะแค่ที่เดียวแล้วก็บ้านเจ๊แล้วก็ลงกรุงเทพจากยโสธรสิบโมงเช้าถึงกรุงเทพ หนึ่งทุ่มเหนื่อยเลยพักแต่ก็อาการไข้ลดลงไม่มาก แถมตอนเช้าเจ๊ จอมจุ้น จะให้รถไปเอาของกลับบ้านให้แกอีก อันนี้แมวซ่าส์ไม่ว่าอะไรหรอกถ้าคนขับรถสะดวกไปเอาค่าน้ำมันเหมารถพอไปกันได้
พอถึงสนามบินตามเวลานัดก็คงเหมือนเดิมนัดกันให้มารวมสัมภาระเพื่อโหลดกระเป๋าเพราะบางคนเป๋าหนักบางคนเบามาเฉลี่ยกันแล้วค่อยไปทานข้าวอันนี้แมวซ่าส์ไม่วิตกเรื่องกินเท่าไรเพราะกินไม่ลงอยู่แล้วไม่สบาย แล้วก็เจอสมาชิกร่วมคณะบอกตามตรงมันใช่ที่กูได้ยินมาป่าววะครูอาจารย์ ส่วนคนสถานะภาพเดียวกันมาซะแบบโกอินเตอร์ แมวซ่าส์นึกถึงรุด กุลลิท ,แฟร์ง ไรค์กาจ ,มาร์โก แวน บาจเท่น ของทีมกังหันลมสีส้มฮอล์ลแลนด์เลยสุดยอดมาก ต่อจากนั้นก็ไปขึ้นเครื่องเดินทางตอนนี้แค่นี้ก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อ
ความเห็น (1)
พระที่นิมนต์ไปด้วย จิตใจค่อนข้างจะคับแคบ ปรับตัวได้ยาก และเรื่องมาก ซึ่งดูท่าจะต่างออกจากไปความเป็นพระ ทำให้นึกถึงที่องค์หลวงตามหาบัวเคยเทศน์สอนเรื่องพระแท้พระปลอม และเมื่อสักครู่ได้เปิดหนังสืออ่านของหลวงปู่ผั่น ท่านบอกว่าความเป็นพระอยู่ที่ใจไม่ใช่อยู่ที่พระห่มคลุมกลาย
พระที่นิมนต์ไปด้วยไม่ได้มีการสำรวมซึ่งกาย วาจา ใจเลย แม้แต่สถานที่ประสูติอันเป็นสถานที่พึงแสดงซึ่งความเคารพในสัญลักษณ์นั้นแต่กิริยาวาจาเอาแต่ใจ ไม่นอบน้อมและก้าวร้าวทำให้การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางที่น่าสลดสังเวชใจยิ่งนัก
แต่นั่นแหละทุกอย่างคือ การเรียนรู้ หากว่าเราได้ฝึกฝนการมองหาคุณค่าและความดีของคนหรือสิ่งที่อยู่รอบตัวบ้างโลกนี้และคนแวดล้อมคงจะมีความสุขและลดความขัดแย้งลงไปบ้าง หากเราใช้แต่อารมณ์ จะมีใครสักกี่คนในโลกนี้จะมารองรับอารมณ์ของเราได้
ลองนึกถึงใจเขาใจเราบ้าง อย่าได้แต่ค้นหาความชั่วร้ายของคนนั้นคนนี้เลย ลองหาความดีที่เขามีอยู่...