งานเยียวยา (อรพรรณ มันตรักษ์)
การได้ทำในสิ่งที่เรารักเป็นสิ่งที่ทุกคนใฝ่ฝัน แต่การได้ทำงานที่เรารักหรือได้ทำอาชีพที่เรารัก
วันนี้มีหลายคนอาจจะไม่ได้ทำอย่างที่คิดและไม่ได้เป็นอย่างที่เคยฝัน แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็น และมันไม่ใช่ขอให้เราจงซื่อสัตย์กับมันหากว่าการทำสิ่งนั้นมันอาจเติมเต็มบางสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตของเราได้ ประโยคนี้ฉันได้จดบันทึกมาเมื่อครั้งไป workshop ที่เชียงใหม่ งานเยียวยาไม่ใช่งานใหม่อย่างที่ใครหลายคนคิดแต่ว่ามันเป็นเงาตามติดอยู่ใกล้ๆตัวเรานั่นแหละ อาจมีหลายครั้งที่เราได้มีโอกาสช่วยเหลือใครสักคนที่ทุกข์ท้อต่อโรคภัยไข้เจ็บต่างๆด้วยหัวใจที่อยากทำให้โดยไม่ได้หวังว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรฉันอยากจะบอกว่ามันคือใช่มิติจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์โดยแท้
จิตใต้สำนึก ความรู้สึกที่ดีดี ความห่วงใยและอาทรที่เรามีต่อใครหรือกับสิ่งใดก็ตามหากเราเชื่อมั่นว่ามันถูกและควร อาจารย์บอกว่าขอให้ทำตามความต้องการนั้นไม่ต้องพยายามหาหลักการและเหตุผลไม่ต้องค้นคว้าหาทฤษฏี คำตอบมีอยู่ทุกที่ทุกการกระทำ บางครั้งไม่ต้องใส่ใจว่าภาพใหญ่มันจะเป็นอย่างไรดีหรือไม่แค่ไหน เริ่มต้นจากเปลี่ยนมุมมองของตัวเรา ความปรารถนาในด้านดีไม่มีใครจะหามามอบให้ถ้าเราไม่ลงมือทำมันด้วยตัวของเราเอง
ความเห็น (1)
ถ้าใจมันรักที่จะไม่เป็นโล้เป็นพายในทางดีล่ะ ยังคงต้องทำต่อไปหรือเปล่า หรือจะต้องอย่างไร