ถนนสายเกียรติ..
เมื่อครั้งหนึ่งที่ผ่านมา คุรุคุณครูคิม ได้พาพี่ชายในก้อนเมฆ พี่หนานเกียรติมาเยี่ยมบ้านฉัน มาครั้งนี้ ฉันมองภาพด้วยใจที่ยังมิอาจยอมรับได้
ฉันเชื่อว่าพี่ยังคงอยู่ในที่ไหนสักแห่ง อยู่ในก้อนเมฆที่เบาบาง เงียบ สงบ นิรันดร์ ก้อนเมฆสีขาวก้อนนี้ ได้แผ่ปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณกว้าง
สาดสายฝนเยือกเย็นสู่ป่าพงไพร ละอองสายฝนพรำที่บ้านฉัน คงได้กลั่นกรองมาจากก้อนเมฆขาวก้อนนี้
ความหนาวเย็นได้แทรกซึมลึกซึ้งเข้าสู่ดวงใจ
ช่วยให้ความซาบซ่านท่ามกลางความท้อแท้สิ้นพลังได้ก่อรูปต่อยอดคล้อยตามก้อนเมฆขาว
เดินทางลัดเลาะเคี้ยวคดเข้าไปย่ำในพื้นที่ที่เมฆเดิน....
ชายผู้อยู่ในดวงใจ เขาเดินทางด้วยความดี .....
สายฝนพรำย่ำราตรีกาลนี้ ได้กระเซ็นละมุมแผ่วเบาบนผิวกาย ละอองแห่งก้อนเมฆที่เบาบางดั่งปุยนุ่น ได้เกาะเกี่ยวให้กับผิวกายสะท้านสะเทือนเลือนลั่นดังทั่วทั้งผืนแผ่นดินและผองเพื่อน ช่วยย้ำเตือนมิตรผู้งดงาม
.....
ให้ได้ร่วมเดินทาง ถนนส่ายแห่งเกียรติ สายนี้....
ความเห็น (13)
เราจะระลึกถึงพี่หนานเกียรติเสมอค่ะ
พี่หนานจะเป็นแบบอย่างให้คนรุ่นหลังกระทำความดีเฉกเช่นเดียวกับที่พี่ทำค่ะ
หนานเกียรติ ยังอยู่ในความทรงจำเสมอคะ
ยังคงคิดถึงน้องอยู่เสมอนะคะ...
ด้วยเกียรติ
คือหนังสืออนุสรณ์งานฌาปนกิจศพหนานเกียรติ เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร(๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔)
มีคำโปรยที่หน้าปกว่า เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร หรือ "หนานเกียรติ" อโซก้าเฟลโลว์ ปี ๒๕๔๕(2002) ผู้เผยแพร่แนวคิด และริเริ่มโครงการเพื่อส่งเสริมให้ภิกษุและสถาบันศาสนาแสดงบทบาทนำและมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนอย่างเข้มแข็ง และต่อเนื่อง ผู้เป็นแรงบันดาลใจแก่พวกเรา และคนรุ่นหลังต่อไป
ภาพนี้คือปกหลังหนังสือด้วยเกียรติ
มาร่วมรำลึกถึงคนดีที่โลกไม่มีวันลืม
@@@คนคนหนึ่งเกิดมาใต้ฟ้ากว้าง
หวังเดินทางตามหาสิ่งที่ฝัน
แต่ก็ต้องสะดุดหยุดเดินพลัน
และมีอันเป็นไปด้วยภัยพาล@@@
บทกลอนของคุณครู(kruqui Chutima)
สวัสดีครับคุณอาร์ม...
....
ร่วมเดินทางสานสายใยแห่งความรักนิรันดรยภาพ สายฝนพรำที่บ้านฉัน คือสายใยแห่งรักนิรัญกาล...
...
แด่ชายผู้อยู่ในก้อนเมฆ พี่หนานเกียรติ
คุณกระติกครับ
...
พลังแห่งความดีงามมีให้เห็นอย่างชัดเจนเป็นรูปธรรม พลังเช่นนี้ ได้ดำรงอยู่ในใจเรา ถึงแม้นว่าคนต้นพลัง จะห่างหายไปอาศัยในในที่แห่งอื่นใด มีพลังที่เชื่อมโยงนี้ ยังสัมผัสได้ด้วยความเยือกเย็นจากสายฝนพรำ.....
....
สายฝนอันเป็นผลรวมของก้อนเมฆขาวที่ลอยล่องไป ณ ปลายฟ้า
คุณครูกุ่ย คุณครูชุติมาครับ....
สะเทือนใจครับ ถึงแม้นว่าจะได้รับการอบรมศึกษาเรื่องแห่งการเกิดดับเจ็บตาย แต่ไม่วายที่ใจสะท้านเลือนลั่น เพราะความเป็นมิตรที่เอื้ออารีอันเป็นองค์ประกอบสำคัญของคนดีที่มีมนุษยธรรม ร่วมลำลึกถึงพี่ชายในก้อนเมฆ...
....
กราบนมัสการพระคุณเจ้า พระมหาแล อาสโย ขำสุข
....
กระผมขอกราบขอบพระคุณพระคุณเจ้าครับ ที่ได้นำเรื่องราวมาสื่อสารถึงมวลชน กระผมเองนั้นยังคงมีเรื่องติดค้างภายในดวงจิตที่มิได้ไปร่วมในงานณาปณกิจที่ผ่านมา เสียใจครับ
...
ขอกราบขอบพระคุณพระคุณเจ้าครับ
เป็นภาพแห่งความทรงจำ
มีคุณยายคิมด้วยครับ
- วันงานศพ
- พยายามมองหาอยู่แต่ไม่เจอครับ
เป็นบทบันทึก..ถึงคุณหนานเกียรติ ที่ซาบซึ้งกินใจมาก ๆ เลย นะครับ
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์โสภณ เปียสนิท
วันนี้ กระผมและท่านผู้มีเกียรติ คงได้รับความรู้สึกที่เป็นดั่งความเบาบาง พลังแห่งความดี ได้เป็นต้นทางให้ร่วมเดินทางตลอดกาลครับ