พาแม่เข้าวัด

"การให้ธรรมะพ่อแม่ เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด" (สมเด็จโต พรหมรังสี)

หลังจากให้คุณแม่ท่านเลี้ยงดูเราให้เติบโตและพาเราเข้าวัดใส่บาตร ทำบุญ ตามโอกาสวันสำคัญมาหลายปี 4 ปีหลังมานี่ แพรก็ได้มีโอกาสทดแทนพระคุณท่านด้วยการพาคุณแม่เข้าวัดไปไหว้พระ ทำบุญ ฟังธรรม  ถวายสังฆทาน ที่วัดป่าเจริญราช http://www.veeranon.com/ บ่อยๆ โดยแพรถือว่าเป็นภารกิจหลักของชีวิตแพรเลยค่ะ ด้วยความเคารพรักคุณแม่  แพรอยากทดแทนพระคุณท่านมากกว่าการให้เงินทอง ให้ของใช้ หรือการพาไปเที่ยว  พาไปทานข้าวตามปกติ 

  แพรพาแม่เข้าวัดค่ะ  ไม่ใช่แค่วัดบ้านหรือวัดธรรมดาทั่วไปเท่านั้นนะคะ  แพรพาเข้าวัดป่าเจริญราชค่ะ  วัดที่เป็นสำนักปฏิบัติธรรมค่ะ  งานนี้ไม่ใช่ง่ายๆนะคะ ถ้าให้แม่เข้าวัด ไปทำบุญ ไหว้พระเฉยๆ เหมือนพุทธศาสนิกชนทั่วไปไม่ยากค่ะ คุณแม่ท่านทำเป็นประจำอยู่แล้ว  แต่ถ้าจะให้แม่ถือบวช  ปฏิบัติธรรมถือศีล 8 ล่ะก็ยากค่ะ เพราะแม่มีความสุขในชีวิตมากและถ้าให้ไปถือบวช อยู่วัดปฏิบัติธรรมนานๆ ท่านก็จะคิดว่า  ไม่มีเวลา  ไปลำบากและไม่จำเป็น  แม่ก็มีความสุขสบายดีอยู่แล้ว  ซึ่งจากการวิเคราะห์ของแพรนะค่ะ สาเหตุที่ชวนแม่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดไม่สำเร็จสักที  สรุปว่าน่าจะเป็นเพราะ

 

1.  แม่คงไม่มีอุปนิสัยเก่า  คือ อาจจะไม่เคยปฏิบัติธรรมมาก่อน ตั้งแต่ชาติภพที่แล้ว ทำให้ไม่ค่อยมีความใฝ่ใจยินดีกับการปฏิบัติธรรมพอที่จะลองปฏิบัติจริงๆจังๆสักครั้ง

 

2. แม่อาจจะไม่เห็นผลของการปฏิบัติธรรมแบบเป็นรูปธรรม  ไม่เห็นว่าจะทำให้ชีวิตดีขึ้นตรงไหน  เห็นลูกแต่ละคนไปปฏิบัติธรรมมาแล้วยังใจไม่เย็นเท่าไร  (แหม..คุณแม่ขาในโลกนี้กิเลสมันเยอะค่ะ  ต้องค่อยๆตัดค่ะ)

 

3.  แม่เห็นว่า บางคนไปนั่งสมาธิแล้วจิตไม่ปกติ (เป็นบ้า) ก็เลยกลัวการไปปฏิบัติธรรม  กลัวจะเสียสติน่ะคะ คือ แม่มีทัศนคติที่เป็นลบอยู่ค่ะ ก็เลยไม่กล้าไปลองปฏิบัติธรรมสักที

 

4.  แม่มีห่วงเยอะค่ะ  ห่วงนั่น ห่วงนี้  มีความกังวลเรื่องต่างๆมากมาย เรียกว่า มีปลิโพธ เยอะค่ะ ก็เลยไม่ไปสักที

 

 คุณแม่ของแพรจะคอยสนับสนุน ส่งเสริมให้ลูกไปปฏิบัติธรรม  ถ้าลูกต้องการไป  แม่จะไม่ขวาง จะซื้อชุดขาวให้  จะหารถไปรับ ไปส่ง จะคอยให้กำลังใจลูก แต่จะไม่เป็นคนชวนไปปฏิบัติธรรมหรือไปปฏิบัติธรรมที่วัดด้วย  อันนี้แพรก็ต้องใช้เทคนิคลูกเล่นแพรวพราวกันหน่อยค่ะ  งานนี้  เพราะว่าแพรอยากให้แม่ได้บุญ ได้ปฏิบัติธรรมกับเขาบ้าง  อยากให้แม่ได้เรียนรู้  ฝึกฝน กาย ใจ  ได้ฝึกสติ ถือศีล  ภาวนา  เพื่อให้แม่มีความสุขที่แท้จริงค่ะ

 

 พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต ป.ธ.๙) วัดญาณเวศกวัน จ.นครปฐม ได้เขียนไว้ในหนังสือ คุณบิดามารดาสุดพรรณนามหาศาล ความว่า

พระพุทธเจ้าตรัสว่า

ถึงแม้ว่าลูกจะรักพ่อแม่มาก ตั้งใจทะนุถนอมเลี้ยงท่านด้วยทรัพย์สินเงินทองวัตถุบำรุงบำเรอให้พรั่งพร้อม สะดวกสบายอย่างบริบูรณ์ที่สุด ไม่ให้ท่านต้องลำบากเหน็ดเหนื่อยกระทบกระเทือนเลยแม้แต่นิดเดียว

ก็ยังไม่ชื่อว่าตอบแทนคุณพ่อแม่ได้จริง

แต่เมื่อใดลูกหาทาง

ทำพ่อแม่ที่ไม่ศรัทธา ให้มีศรัทธา
ทำพ่อแม่ที่ไม่มีศีล ให้มีศีล
ทำพ่อแม่ที่ไม่มีจาคะ ให้มีจาคะ
ทำพ่อแม่ที่ไม่มีปัญญา ให้มีปัญญาได้

เมื่อนั้นแหละ ลูกจึงจะชื่อว่าตอบแทนคุณพ่อแม่ได้แท้จริง

เพราะ ฉะนั้น ลูกจึงควรหาทางช่วยให้พ่อแม่ได้เจริญ
พัฒนาชีวิตจิตใจของท่านมากๆ ขึ้น
ช่วยจัดแจงขวนขวายเพื่อให้ท่านเจริญด้วยศรัทธา
ด้วยศีล ด้วยสุตะคือความรู้
ด้วยจาคะคือความเสียสละทำประโยชน์ และด้วยปัญญา

พูดง่ายๆ ว่าเจริญด้วยบุญกุศล
ช่วยทำงานข้างหน้าของท่านให้เป็นทางแห่งสวรรค์ และอมฤตนิพพาน
ให้ท่านมีจิตใจดีงามไม่ขุ่นมัวเศร้าหมอง
แม่มีความสดชื่น ร่าเริง เบิกบาน ผ่องใส 

ถ้าลูกทำได้ถึงขั้นนี้ ก็เรียกว่าเป็นบุตรธิดาที่ประเสริฐเลิศล้ำ
เพราะได้ช่วยให้พ่อแม่ได้สิ่งที่มีคุณค่าแท้จริงแก่ชีวิตของท่าน

วันนี้ ทุกท่านตั้งใจเป็นบุญเป็นกุศล ประกอบด้วยศรัทธาและเมตตา
สำหรับลูกหลานเองก็ประกอบด้วยศรัทธาในพระศาสนา
จึงทำบุญทำกุศล และประกอบด้วยกตัญญูกตเวทิตาธรรมต่อคุณพ่อคุณแม่

ส่วนญาติมิตรก็มาด้วยเมตตาและไมตรีธรรม
โดยมีความรักความปรารถนาดีต่อลูกหลาน
และส่วนมากก็เป็นญาติมิตรกันทั้งนั้น

เมื่อ ท่านได้ทำสิ่งดีงามเหล่านี้เป็นบุญกุศลแล้ว
ก็ขอให้มีใจบันเทิงยินดีว่าเราได้ทำสิ่งที่ดีงามถูกต้อง
และทำจิตใจให้เบิกบานสงบผ่องใส..........

 

 สาธุ  สาธุ  สาธุ อนุโมทามิ

 

 อ่านธรรมแล้ว  แพรยิ่งมีแรงบันดาลใจ  อยากทดแทนพระคุณแม่ด้วยการพาแม่เข้าคอร์สปฏิบัติธรรมในโครงการพัฒนาจิตเพื่อพ่อของวัดป่าเจริญราช http://www.veeranon.com/index.php?Itemid=585 มากเลยค่ะ  แต่ชวนเท่าไรก็ไม่ยอมไปนี่สิค่ะเพราะแม่จะมีเหตุผลสารพัดให้ไปไม่ได้ ให้เราไปก่อนทุกที ปัญหาใหญ่เลยค่ะ คราวนี้  แพรก็คิดหาเทคนิควิธีการพาแม่เข้าวัดเพื่อบวชปฏิบัติธรรม เพื่อเรียนรู้ธรรมมาหลายปีค่ะ  ซื้อชุดขาวมาเตรียมไว้ให้หลายชุดเลยค่ะ เพราะว่า

 "การให้ธรรมะพ่อแม่ เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด" จากธรรมโอสถ  คำสอนของสมเด็จโต พรหมรังสี ท่านได้บันทึกเอาไว้ด้วยลายมือของงท่าน อันเป็นอมตะวาจา  ความว่า

 

ลูกเอ๋ย...ยามที่พ่อแม่ของเจ้ามีอายุมากขึ้น ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน

ความแข็งแรงของร่างกายที่เคยมีก็ลดลง ใจน้อย โกรธง่าย  

ความจำก็เสื่อม ขี้หลงขี้ลืม จิตใจก็หมดความสุขสดชื่น  

ถึงแม้พวกเจ้าจะคอยเอาใจใส่ดูแลใกล้ชิดสักเพียงใดก็ตาม  

ก็ไม่อาจช่วยให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุขได้เต็มที่ 

เพราะพวกเจ้าทุกคนต่างก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ  

เจ้าช่วยท่านให้ได้รับความสุขเพียงการให้กินอยู่หลับนอน  

อันเป็นความสุขทางกายเท่านั้น แต่จิตใจของท่าน หาได้ร่าเริงสดชื่นผ่องใสไม่  

เจ้าจงจำไว้ว่า การให้ความสุขแก่พ่อแม่อย่างแท้จริงก็คือ การให้ธรรมะ  

ด้วยการสอนหลักธรรมง่ายๆให้พ่อแม่ของเจ้า  

พาท่านไปทำบุญ ทำทาน  

สอนท่านให้รู้จักการปฏิบัติบูชา สวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา  

ธรรมะจะอยู่ในจิตใจของพ่อแม่เจ้าทุกภพทุกชาติ  

ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด  

เจ้าจงจำไว้นะลูกเอ๋ย.....”

  

 สาธุ  สาธุ  สาธุ อนุโมทามิ

 

 แพรยังมีความพยายามแม่เข้าวัดพาอยู่เรื่อยๆค่ะ  เอาลูกมาอ้าง  เอาหลานมาเลี้ยงที่วัด แล้วก็ชวนคุณแม่ไปด้วย  บอกว่าไปช่วยดูหลาน  ท่านก็จะไปทันทีค่ะ (อิ อิ) คุณแม่ของแพรก็ไปวัดกับแพรบ่อยๆ หลายวัด  หลายงานก็ซึมซับบรรยากาศดีๆไว้  ช่วยปรับทัศนคติท่านเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมได้หลายเรื่อง 

 มีอยู่ครั้งหนึ่งเกือบสำเร็จค่ะ  คือ แพรท้องน้องพริศได้ประมาณ 7 เดือน แพรตั้งใจและวางแผนไว้ว่าจะไปปฏิบัติธรรมที่วัดและให้คุณแม่ไปกับแพรด้วย (ภาวนานี้เพื่อลูกและคุณแม่ค่ะ) โดยแพรอ้างว่า  ไปช่วยดูแลแพร  เผื่อแพรเป็นลม ไม่สบายไป  คุณแม่อยู่ใกล้ๆ จะได้สบายใจ  หายห่วง คุณแม่ก็ตกลงจะไปค่ะ  แพรเก็บเสื้อผ้าชุดขาว  จัดกระเป๋ากันอย่างดี สมัครปฏิบัติธรรมกันไว้แล้ว  สุดท้ายคุณแม่ของสามีเสียชีวิตก่อนโครงการเริ่ม  พวกเราก็เลยต้องไปงานศพแทนค่ะ  แพรเสียดายโอกาสนี้มากเลยค่ะ  อุตส่าห์ชวนแม่ไปได้แล้วนะเนี่ย  เฮ้อ...

 

 ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น 

 ในที่สุด  คุณแม่ก็ได้เริ่มต้นเข้าไปปฏิบัติธรรมเพื่อปลูกจิตศรัทธา ในโครงการปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติเนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๘๔ พรรษา http://www.gotoknow.org/blog/veeranon/442842  เป็นเวลา 3 วัน  ซึ่งแพรและพี่สาวก็ได้ไปเข้าร่วมโครงการด้วยค่ะ  มีลูกๆหลานๆไปเยอะๆท่านก็เลยยอมไปด้วย 555 แต่ยังไม่ค่อยได้อะไรนอกจากศรัทธาเบื้องต้นค่ะ ความสงบก็ยังน้อยค่ะ  เพราะลูกหลานห้อมล้อมเยอะเกิน แพรต้องใส่แรงจูงใจกระตุ้นแม่ให้อยากไปปฏิบัติธรรมอีกค่ะ  งานนี้ต้องจัดเต็มคอร์สค่ะ  คุณแม่จะได้ธรรมแบบเต็มๆ 

 

 พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมโม) ได้บอกวิธีใช้หนี้พ่อแม่ ไว้ว่า

 

วิธีใช้หนี้พ่อแม่ไม่ยากเลย จงสร้างความดีให้กับตัวเอง และนี่ก็เป็นการใช้หนี้ตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียน ยืดเยื้อกันต่อไปอีก

พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก ไม่ต้องไปตามพระอรหันต์ที่ไหนหรอก เหลียวดูพ่อแม่ในบ้านบ้าง แล้วท่านจะรู้สึกว่า ได้ทำดีตั้งแต่วันนี้แล้ว ฯลฯ

ลูกนำพ่อแม่มาเข้าวัด เป็นอภิชาตบุตร พ่อแม่ไม่มีทาน ให้พ่อแม่บำเพ็ญทาน พ่อแม่ไม่มีศีลให้พ่อแม่บำเพ็ญศีล พ่อแม่ไม่มีภาวนา ให้พ่อแม่มาสวดมนต์ไหว้พระปฏิบัติธรรมฯ....

 

 สาธุ  สาธุ  สาธุ อนุโมทามิ

 

 ตอนนี้คุณแม่รับเรื่องไว้พิจารณาแล้วค่ะ  ว่าจะเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมในโครงการพัฒนาจิตเพื่อพ่อ ณ วัดป่าเจริญราช  http://www.gotoknow.org/blog/veeranon/272199 

 ในระหว่างวันที่ 1-8 กันยายน 2554 นี้  มีความเป็นไปได้สูงค่ะ  ว่าครั้งนี้แพรจะบรรลุผลสำเร็จ  สมดังที่ตั้งใจ  หลังจากจูงใจและสร้างแรงบันดาลใจกันมานาน (เหมือนจะบังคับแม่เลยนะคะ  แต่ไม่ได้บังคับเลยค่ะ  เพราะแม่บังคับไม่ได้อยู่แล้วค่ะ แค่ต้องให้แรงเสริมทางบวกบ่อยๆเท่านั้นเองค่ะ 55) คุณแม่ของแพรน่าจะได้สัมผัสวิถีธรรม  วิถีพุทธ ได้ถือศีล 8ภาวนาสู้ๆกับเค้าบ้างล่ะคราวนี้ 555

 

  มาช่วยเป็นกำลังใจให้แพรและคุณแม่ของแพรทำภารกิจนี้ให้สำเร็จด้วยนะคะ

 

 ขอบคุณค่ะ

 

 สุขสันต์วันแม่ค่ะ  ปีนี้แพรให้ของขวัญวันแม่ด้วยหนังสือสวดมนต์และคอร์สปฏิบัติธรรมค่ะ

 

 ขอให้ท่านทุกเจริญในธรรมค่ะ

 

  ขอให้บุญรักษา  ธรรมคุ้มครองทุกคนนะคะ

 

 

[แสงแห่งความดี...]

สวัสดีครับคุณแพรภัทร

ขอชื่นชมคุณ นะครับกับสิ่งดี ดี ที่คุณมอบให้คุณแม่

ของคุณบันทึกดี ดี ที่ได้อ่าน เช้านี้ นะครับ

[Kittydoll]

ด้วยตนเองเคยบวชชี อยากให้คุณแม่ของฉันบวชบ้าง ได้แต่บอก-ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งสวดมนต์ ภาวนาอยากให้คุณแม่เข้าวัดและเข้าให้ถึงวัด ถึงธรรม ถึงทุกๆอย่างเสียที ><! บางครั้งเหนื่อย ท้อ ที่จะบอกให้แกคิดดี-ทำดี-พูดดี-อยู่กับความเป็นจริง-เลิกรักษาภาพพจน์จอมปลอม-มีสามัญสำนึกที่ดี-อยากให้แม่เลิกL ก ฮ เลิกด่า เพ้อ หลอน ให้อโหสิ และเลิกคิดว่าตัวเองเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และไปรับธรรมะให้สว่าง ให้มองสิ่งผิดในตัวเอง ก่อนจะว่าหรือคิดแต่แง่ลบกับคนอื่นเสียที ทุกวันนี้เราทำได้แต่เปิดเรื่องกฏแห่งกรรม,กรรมลิขิต,คุณริวจิตสัมผัส ฯลฯให้แม่ดู(ยังมีบุญที่แกดู) เพราะเราสอนเค้าไม่ได้(แม่ชอบพูดเสมอ ฉันเป็นแม่แก แกเป็นใคร!!)น้องๆกับพ่อ จะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน เพราะมีแต่คนเบื่อแม่ที่เมาแล้วอาระวาด ฉันเองก้อเบื่อมาก ;( ทั้งอดทน และทนอด ฉันคงต้องเป็นคนเริ่ม และขอความตั้งใจที่ดี คิดดี ทำดีเป็นที่ตั้งหวังให้แม่ ได้เข้าถึงพระธรรมด้วยตัวท่านเองเร็วๆ เพราะอายุคนเรามันสั้น ไม่รู้ใครจะไปก่อนใคร ... ขอกำลังใจดีๆจะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เจ้ากรรมนายเวรเบิกทาง ส่งและอโหสิกรรม ให้คุณแม่ของฉัน เข้าใจในรสพระธรรม รู้จักการปล่อยวางเร็วๆด้วยเถิด สาธุ ๆๆ