หยดน้ำ..

   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหยดน้ำ หยดหนึ่ง อยากเดินทางไปยังดินแดนแสนไกลโผ้น

  

   หยดน้ำหยดนี้ก็เดินทางไปเรื่อยๆ ตามชีวิตของนักเดินทาง..
ความงดงามสดใสของหยดน้ำยังเหมือนเดิม ความสุขของหยดน้ำก็กลับมาเป็นห้วงเวลา ตามต้องการของใจปรารถนามาสู่..

   

   หยดน้ำหยดแล้วหยดเล่า ร่วงลงมากระทบยอดหญ้าและดอกไม้มากมาย เสียงของสายฝนกำลังร่ำร้อง เหล่าต้นไม้น้อยใหญ่กำลังขานรับดวงใจที่หายไป สายลมพัดพาตามหาดวงใจในฟ้าที่มืดหม่น แต่ไร้เสียตอบกลับ

หยดน้ำจึงหล่นลงมาพร้อมดวงใจที่โศกเศร้า แต่สายลมไม่รู้..
ในนั้น..ในหยดน้ำมากมายมันได้ซ่อนข้อความบางอย่างไว้ จากฟ้าถึงสายลมปริศนานานา ถูกส่งผ่านสายน้ำที่เรียบง่าย ไหลลงมา มาเป็นสายค่อยๆริน ค่อยๆโปรยปราย เสียงหนึ่งจึงแว่วมา..

"จะรอนะ ณ สถานที่ไม่อาจจะรอได้ ฉันจะอยู่ที่นั่นหาฉันให้เจอ ฉันไม่ได้ทิ้งเธอไป แต่เธอต่างหากที่ทิ้งฉันไป มาหาฉัน ณ ที่เดิม ฉันจะอยู่ที่นั่น ที่ๆไม่อาจจะรอเธอได้ ฉันจะรอเธอ ณ ที่นั่น สายลม"

 

  ลมจะพัดหายไปในกับหยดน้ำบนยอดหญ้าเสียงเพลงจะถูกบรรเลงอย่างไร้ทำนองท้องฟ้าจะขุ่นมัว ในวันที่สดใส

 

ที่มา..

http://knonlafhun.blogspot.com/2011/08/blog-post_31.html