โรงเรียนเทศบาล 4 (เพาะชำ)
โรงเรียนเทศบาล 4 (เพาะชำ) เทศบาลนครนคราชสีมา

ธรรมสอนใจ


อย่าเป็นนักจับผิด อย่ามัวแต่คิดริษยา อย่าเสียเวลากับความหลัง อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

 

 

 

คําสอนของท่าน ว.วชิรเมธี

  

  

อย่าเป็นนักจับผิด

อย่ามัวแต่คิดริษยา

อย่าเสียเวลากับความหลัง

อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

 

     

1. อย่าเป็นนักจับผิด

            คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง

 

” กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก”

 

           คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส “จิตประภัสสร” ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี

 

” แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข”

     

 

2. อย่ามัวแต่คิดริษยา

             ” แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน”
           คนเราต้องมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา     คนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า “เจ้ากรรมนายเวร”   ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์    ฉะนั้น เราต้อง ถอดถอน
ความริษยาออกจากใจเรา เพราะไฟริษยา เป็น “ไฟสุมขอน” (ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อน   เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี “แผ่เมตตา” หรือ   ซื้อโคมมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยาแล้วปล่อยให้ลอยไป

     

 

3. อย่าเสียเวลากับความหลัง

             90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ “ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น”    มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่าง ๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย

           ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว   จงปล่อยมันซะ “อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน”
         ” อยู่กับปัจจุบันให้เป็น” ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี “สติ” กำกับตลอดเวลา

     

 

4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

         ” ตัณหา” ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่ เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ   ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อธรรมชาติของตัณหา คือ ” ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม”   ทุกอย่างต้องดูคุณค่าที่แท้ ไม่ใช่ คุณค่าเทียม  เช่น  คุณค่าที่แท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลา   ไม่ใช่มีไว้ใส่เพื่อความโก้หรู   คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร   คือไว้สื่อสาร   แต่องค์ประกอบอื่น ๆ ที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์

           เราต้องถามตัวเองว่า “เกิดมาทำไม”

” คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน” ตามหา “แก่น” ของชีวิตให้เจอ

        คำว่า “พอดี” คือ ถ้า “พอ” แล้วจะ “ดี” รู้จัก “พอ” จะมีชีวิตอย่างมีความสุข

     

P

ครูสุภาภรณ์

ครูสุภาภรณ์ พลเจริญชัย

โรงเรียนเทศบาล4(เพาะชำ) 

ขอขอบคุณข้อมูลจาก  http://www.cmsayhi.com/variety/%E0%B8%84%E0%B9%8D%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%99-%E0%B8%A7-%E0%B8%A7%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%98%E0%B8%B5-%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%9D.html
คำสำคัญ (Tags): #ธรรมสอนใจ
หมายเลขบันทึก: 460655เขียนเมื่อ 15 กันยายน 2011 21:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท