เพื่อให้พอมีข้อมูลพื้นฐานก่อนไปเยือนอัสสัม เยี่ยมยามชุมชนที่ครูเอ่ยถึง จะเคาะระฆังเมื่อไรก็เมื่อนั้น ใช้บันทึกเก่าๆในเน็ตเรียนรู้ไปก่อนละกัน
บันทึกนี้จึงได้รวบรวมเรื่องราวปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับชุมชนมาไว้ในที่เดียวกันเพื่อความสะดวกในการกลับมาดูมาซ้ำ ฟังจากเพลงแล้ว คนในชุมชนนี้มีอารมณ์สุนทรีย์ และมองโลกในแง่บวกเนอะ
รู้จักไทพาเก (TAI PhaKe) ผ่านเน็ต I
รู้จักไทพาเก (TAI PhaKe) ผ่านเน็ต II
รู้จักไทพาเก (TAI PhaKe) ผ่านเน็ต III
รู้จักไทพาเก (TAI PhaKe) ผ่านเน็ต IV
รู้จักไทพาเก (TAI PhaKe) ผ่านเน็ต V
รู้จักไทพาเก (TAI Phake) ผ่านเน็ต VI
เรื่องราวของไทพาเก เมื่อปี 2551
29 กันยายน 2554
ขอบคุณหมอเจ้ครับ
อจ.โสภนา รู้จักท่านมาหลายปีแล้ว ช่วงที่ท่านไปตะลุยอินเดียนั่นแหละครับ เป็นผู้หญิงเก่งอีกคนหนึ่งที่ผมชื่นชม เพราะไปตะลุยอินเดียด้วยใจรัก
อยากให้คนไปไปเยือนอัสสัมและไทผาเกอย่างต่อเนื่องครับเพราะชาวบ้านบอกคิดถึงคนไทย
เอาอัลบั้มมาให้ดู ก็ให้ดูภาพของคนที่ไทยที่มาเยือนด้วยความภูมิใจ จบท้ายย่าเฒ่าบอกลาด้วยคำที่ว่า "น้ำตาไหล" ซาบซึ้งจริงๆ ครับ
ดูสารคดีทั้งหมดแล้ว ได้ความรู้เรื่องราวคนไทในอินเดียเครือญาติของเราเพิ่มขึ้นมากโขเลย คนไท(อาหม)มีความภูมิใจในบรรพบุรุษที่เคยรบชนะศึกกองทัพมองโกลด้วย
ดูแล้วคิดเล่นๆ คิดแทนคนไทในถิ่นอื่นๆนอกเมืองไทย ว่าถ้าเขาได้ยินคนกรุงเทพฯพูด พวกเขาต้องคิดว่า สำเนียงกรุงเทพฯนี่น่าจะเหน่อๆนะ เพราะฟังสำเนียงคนไทในจีนก็ดี ในอินเดียก็ดี(ฟังในสื่อ) ต่างก็พูดสำเนียงคล้ายภาษาทางภาคเหนือของบ้านเรา
ดูมิวสิคเพลงไทผาเก เห็นตัวอักษรในบทเพลงน่าจะเป็นอักษรภาษาไทใหญ่