สถานะของFacebook

ผู้ที่ใช้ facebook คงจะคุ้นเคยกับสถานะ ที่อ่านแล้วหลากหลายบางก็ใช้แจ้งข่าวสาร บางก็ใช้สื่ออารมณ์ บางก็ใช้นำเสนอคำคมข้อคิด ก่อให้เกิดความหลากหลาย

" การแจ้งสถานะของตนเองใน facebook สนุกตรงไหน (เหรอ) ถามเพราะเขาไม่ใช่คนที่ชอบฝังกายในโลกเทคโนโลยี"
"ผมนิ่งเงียบ...ในขณะที่ในใจก็กำลังค้นความรู้สึกที่แท้จริงว่า กิจกรรมที่ว่านั้นสนุกจริงไหม แต่แล้วผมก็ไม่ได้รับคำตอบใด จากหัวใจ รู้แต่เพียงว่าสำหรับบางคนการได้ เอ่ยลำพังแต่ดังไกล ก็สามารถเติมเต็มความรู้สึกบางอย่างได้ พวกเขาจึงอยากเอ่ยมันเงียบ" แต่บางทีผมก็อยากเรียกการเอ่ยเงียบๆ แบบนี้ว่า "กระซิบสาธารณะ"

                                                         จากหนังสือ อุ่นๆในหัวใจ
                                                                           โดย นะโม
                             สำนักพิมพ์ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์,๒๕๕๔.หน้าที่ ๑๗
ในมุมมองของตนเองมีความเห็นสอดคล้องกับเรื่อง "เอ่ยลำพังแต่ดังไกล" แต่มีบางเรื่องราวที่ไม่อยากจะให้ดังไกล เลยไม่ได้กระซิบสาธารณะได้แต่ใคร่ครวญแล้วบอกว่า เราต้องไม่ทำในสิ่งที่เราเพิ่งจะตัดสินไปว่าไม่ดี ประเด็นที่เคยคิดว่าอยากกระซิบสาธารณะแล้วณ เวลานั่นไม่ทำ แต่วันนี้มาคลี่ความคิดให้ดูนะค่ะ
- การเข้าแถวรอเข้าห้องน้ำสาธารณะของสุภาพสตรีคือยืนรอหน้าน้ำ หรือ ยืนต่อแถวเพื่อเข้าห้องที่ว่างตามลำดับการเข้าแถวรอ ซึ่งครูนกมองว่าอย่างหลังยุติธรรม แต่มีบางคนคิดต่างคือฉันจะไปรอหน้าไม่สนใจคนที่อยู่ในลักษะแบบที่สอง
- เด็กวัยรุ่นสองคน(น่าจะเป็นแฟนกัน) แสดงออกความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของระหว่างรอกระเป๋าในบริเวณสายพานลำเลียงกระเป๋าในสนามบินที่สำคัญเด็กผู้ชายหันมาลูกศิษย์เรา แต่เขาทำเป็นไม่รู้จักเรา อารมณ์ ณ ตอนนั่นหลากหลายค่ะ ที่คิดดังและคิดแรง "เราสอนเฉพาะสาระความรู้ให้เขาเท่านั้นเหรอ เราลืมใส่ความเป็นมนุษย์ให้เขา" แต่เขาก็จบมัธยมศึกษาตอนปลายไปแล้วสองสามปีดังนั้นเขาอาจคิดว่า เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ได้ ส่วนเรื่องพฤติกรรมที่แสดงออกก็ต้องรับผิดชอบให้ได้อย่างที่ผู้ใหญ่พึงมี
- การทิ้งขยะในถังหน้าบ้านที่ครูนกอาศัยอยู่บ้านเรามีถังขยะสองจุดคือบ้านที่พักอาศัยกับหน้าสวน ซึ่งต้องจ่ายค่าขยะทั้งสองถัง แต่พบว่าบางบ้านไม่ได้จ่ายค่าถังขยะ จึงทำให้นำขยะตนเองมาใส่ในถังผู้อื่น จิตสำนึกของพลเมืองดีหายไปไหน จนครูนกอยากใช้สถานะไปตักเตือนเรื่องนี้ แต่ก็คิดว่า บ่นไปให้ใครฟัง คนทำคงไม่ได้อ่านคนอ่านไม่ได้ฟัง
สรุปมีหลายเรื่องราวที่ครูนกเองอยากกระซิบสาธารณะ ด้วยความเป็นครูเห็นอะไรไม่ถูกไม่งามไม่ควร ก็อยากเตือน แต่ก็เตือนตัวเองได้ว่า อย่ามัวแต่สอนเขาทำตัวเราให้เป็นแบบอย่าง(ก่อน)

เขียนใน GotoKnow โดย noktalay
ใน จากหนังสือเล่มโปรด

คำสำคัญ (Tags): #สถานะ

หมายเลขบันทึก: 464946เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2011 11:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม 2013 21:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน