ย้อนอดีต..บรรยากาศเดิมๆ กับน้ำท่วม

เมื่อในอดีตน้ำท่วม ชาวบ้านจะมีการเตรียมตัวเพื่ออยู่กับสภาวะน้ำท่วม เตรียม ข้าวสาร อาหารแห้ง กะปิ น้ำปลา น้ำตาล(ยกปี๊บ) มะพร้าวก็ซื้อมะพร้าวเปลือก พันไว้กับหลักไม้ ซื้อกันเป็น ๑๐๐ ลูก ไว้กินกว่าน้ำจะแห้ง ฟืนสำหรับหุงต้ม ทำอาหาร เราจะเตรียมกันไว้ตั้งแต่หน้าแล้ง เตรียมยาเรือ ในอดีตทุกบ้านจะมีเรือกันทุกบ้าน บ้านไหนมีฐานะดีหน่อย ก็จะมีเรือมากกว่า ๑ ลำ ไว้สำหรับน้ำท่วม เดินไปไหนไม่ได้แล้วก็ต้องพายเรือ ไปมาหาสู่กัน บรรยากาศในอดีต หน้าน้ำท่วม เป็นสิ่งที่ผู้เขียนชอบมาก ได้เล่นน้ำหัดว่ายน้ำ อุปกรณ์ว่ายน้ำ ก็มีลูกมะพร้าวทั้งเปลือก ๒ ลูกผูกติดกันแล้วก็ไว้ตรงหน้าอก หัดว่ายน้ำกันสนุกสนานตามประสาเด็กๆ น้ำก็ไม่ต้องหาบขึ้นบ้าน ใช้เชือกผูกกับกระเป๋ง แล้วหย่อนลงหน้าต่างชักขึ้นบ้าน ล้างขัดพื้นบ้านทำความสะอาดบ้าน ไปในตัวด้วย ขนมหวานต่างๆ เราก็จะทำกินเองไม่ซื้อเหมือนกับปัจจุบัน ที่บ้านผู้เขียนแม่จะชอบทำขนมให้กินประจำ กับข้าวส่วนมากจะเป็นจำพวกปลา ถ้าวันไหนมีหมูกิน มื้อนั้นถือว่าเป็นมื้อพิเศษ เลยก็ว่าได้ เมื่อหันไปมอย้อนอดีต ดูว่าชีวิตจะมีความสุขกับน้ำท่วม ซึ่งต่างกับน้ำท่วมในปัจจุบันโดยสิ้นเชิง

ปัจจุบัน น้ำท่วมเป็นสิ่งที่หน้ากลัว เข้ากับยุค ข้าวยาก หมากแพง เสียจริง ทุกอย่างเป็นเงิน เป็นทองไปหมด เรามักจะพบกับมิตรแท้ในยามที่เราเดือร้อนทุกข์ใจ แล้วเราก็จะพบกับ ความเห็นแก่ตัวในยามที่เราเดือดร้อนอีกเช่นกัน ความมีน้ำใจ ไม่เหลือให้กันเหลือไว้ซึ่งผลประโยชน์กันซะส่วนมาก ใครพวกมาก ก็สุขสบายหน่อย ใครที่ยากจน ก็จนซะไม่มีจะกินก็มี หมู่บ้านไหนผู้นำดี ลูกบ้านก็ไม่อด ผู้นำก็คอยประสานขอความช่วยเหลือ นำข้าวสารอาหารแห้งมาให้กับลูกบ้านตัวเอง ถ้าผู้นำ ขี้ขลาด น้ำท่วมก็ชิ่งหนีเอาตัวรอดไปอยู่ที่แห้งสบาย ปล่อยลูกบ้าน หากิน รอคอยตามยถากรรม ก็ถือว่าเป็นความโชคร้ายซ้ำสองก็แล้วกัน

บรรยากาศที่บ้านผู้เขียน เข้าที่เข้าทางกับน้ำท่วมแล้วละ เลยฝึกหลานๆ พายเรือ (ถังไฟเบอร์กลาส) เด็กๆ รู้สึกจะมีความสุข สนุกมากกว่าความกลัวค่ะ ร้อนๆ พี่ชายกับหลาน ก็เลยพายถังไปนั่งรับลมเย็นกันใต้ต้นไม้ข้างบ้านค่ะ

ตอนนี้น้ำที่บ้านเริ่มลงมาบ้างแล้วค่ะ

สงสารก็แต่หมานี่แหละค่ะ ไม่มีที่ให้วิ่ง วันหนึ่งก็ได้แต่นอนที่หัวบันไดบ้าน

ส่วนที่เห็น รั้วบ้านสังกะสี อีกนิดหน่อย

ความสูงตัวบ้านกับระดับน้ำยังเหลืออีก ๘๕ เซนติเมตร

บอกแม่ว่า "เรารอดแล้วแม่"

งานนี้ผู้เขียนพึ่งไสยศาสตร์ เพื่อความสุขทางใจค่ะ

ภาวนาให้เราอยู่รอดปลอดภัยกันทั้งบ้าน

บันไดบ้าน ๑๑ ขั้น เหลือ ๕ ขั้นค่ะ ตอนนี้ก็รอลุ้นน้ำลงค่ะ

ปีหน้าจะเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ แล้วก็จะตั้งสติให้ดีกว่าที่เป็นค่ะ

ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าให้มีอีกเลยค่ะ

ผู้เขียนขอเป็นกำลังใจให้ให้ทุกๆ ท่านนะคะ

ชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่หน้ากลัวไปกว่านี้แล้วค่ะ

สู้ สู้ นะคะทุกท่าน

เขียนใน GotoKnow โดย บังอร แก้ววิไล
ใน กศน.ตำบลบ้านหีบ

คำสำคัญ (Tags): #น้ำท่วม

หมายเลขบันทึก: 465622เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2011 11:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม 2012 23:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน