คนข้างกายผู้เขียนกล่าวว่า ชีวิตคนอยุธยาดั้งเดิมไม่สามารถแยกออกได้จากความผูกพันกับ “น้ำ” เขาได้ให้แนวคิดกับผู้ร่วมงาน อยุธยาศึกษาเพื่อการออกแบบและพัฒนาเอกลักษณ์เมือง ที่มีความสามารถในเชิงบทกวีอย่างน่าชื่นชม เป็นผู้นำแนวคิดของเขาในเรื่องน้ำกับชีวิตคนอยุธยาซึ่งคนอยุธยาควรรู้จักเก็บรักษา เปรียบเสมือนเก็บน้ำไว้ใน “ตุ่มน้ำ” ของพื้นบ้านที่ทุกบ้านมีใช้ รังสรรค์ออกมาเป็นบทกวี เกิดเป็นบทกวีชุดตุ่ม ๖ ใบ ที่นำมาฝากกันวันนี้ หากผู้คนมีโลกทัศน์ต่อน้ำในแนวทางเช่นนี้ ย่อมใช้น้ำอย่างรู้คุณ อย่างรู้ค่า ปฏิบัติต่อน้ำอย่างมีความรัก ความศรัทธา และ เคารพในความยิ่งใหญ่ของน้ำที่มีมาคู่กับโลกจวบจนวันนี้
หวังว่าคงถูกใจทั้งคนคอธรรมชาติและผู้รักบทกวีทุกท่านนะคะ
สวัสดีค่ะ
ตุ่ม ๖ ใบนี้อยู่คู่คนไทยมาตลอด
แต่คนไทยรุ่นใหม่เราจะระลึกรู้จัก ทั้ง ๖ ตุ่มน้ำนี้หรือไม่
ไม่แน่ใจค่ะ...
ขอบคุณที่นำมาให้ได้ระลึกรู้ค่ะ
ลายมือสวยงามแบบมีมนต์ขลัง
เห็นตอนท้าย จบแต่ละบท จะมีสัญลักษณ์คล้ายหอยสังข์ (?) รบกวนถามอาจารย์ว่า สิ่งนี้เรียกว่าอะไรคะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
อ่านแล้วชอบค่ะ ลายมือสวย ยกมือเห็นด้วยกับคุณหมอป.
ที่บ้านหนูรีตอนนี้ก็ยังมีตุ่มใส่น้ำใช้อยู่นะคะ เป็นคนยุคเก่าเช่นกัน
ขอบคุณเรื่องราวที่เล่าให้อ่าน ขอบคุณค่ะ
เพราะทุกบทครับ พี่นุช ;)...
...
ตุ่มน้ำเต็ม เต็มน้ำตุ่ม กระทุ่มแบน
เรืออกแอ่น แล่นตาม ตามทางไหล
กระแสน้ำ กระแสธาร ผ่านเลยไป
ลืมแวะไว้ อยุธยา ราชธานี
...
;)...
สวัสดีค่ะคุณนุช...อ่านแล้ว..ยายธีหวลไปคิดถึงตอนเริ่มไปเรียนชีวิต..นอกกรุง..ทำไร่..แล้วเริ่มปลูกป่า.."ทำร้านตั้งหม้อดินใส่น้ำไว้หน้าบ้าน..สำหรับคนที่เดินผ่านไปมา..จะได้ดื่มกิน"...แม่เตือนว่า..ระวังนะแก..หากใครเขาไม่ชอบขี้หน้าเรา..แอบเอาสลอดมาใส่..มันจะกลายเป็นทำบุญบูชาโทษ..ไปนะ..(ฟังแล้วก็เริ่มเหนื่อยมาตั้งแต่บัดนั้น..เรื่อง"น้ำๆ"กับธรรมชาติดั้งเดิมของมนุษย์..)..."ถ้า..ตุ่มใบที่หก...เสกธาราเป็น.น้ำมนต์..ชนดื่มกิน..."..แล้ว..หายกลิ่นเหม็นในจิตใจได้..คงดีเอย...
สวีสดีค่ะ พี่นุช
มาจนประจำแล้วค่ะ ^^
ขอบพระคุณค่ะ
แวะมาบอกพี่นุชคะว่า การใส่รูปในความเห็นแบบเดิมนั้นจะนำกลับมาให้ค่ะ โดยกำลังออกแบบใหม่ให้ใช้งานได้ง่ายขึ้นค่ะ รออีกนิดนะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ลำดวน วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปมากแบบห่างจากรากตนเองจนจำไม่ได้ของคนยุคนี้จึงทำให้เรื่องตุ่มน้ำคงเป็นเรื่องเกินจินตนาการไปนะคะ อย่างเช่นตุ่มใส่น้ำฝน สมัยนี้น้ำฝนก็มีแต่ฝุ่น มลพิษในอากาศ มลพิษที่ค้างบนหลังคาทำให้น้ำฝนใช้ดื่มไม่ได้อีกต่อไป พูดแล้วเหลือเชื่อและน่าเศร้าที่เราทำตนเองให้ขาดแหล่งน้ำดื่มจากธรรมชาติที่ไม่ต้องซื้อหา ปัจจุบันต้องพึ่งน้ำบรรจุขวด น้ำประปาเท่านั้น น้ำท่วมเราก็ได้ประจักษ์ว่า น้ำบรรจุขวดและน้ำประปาหายากเย็นเพียงใด
กำลังหาข้อมูลสัญญลักษณ์ที่ถามให้อยู่นะคะคุณหมอป.
ผู้ประพันธ์หลักคือ คุณคม ขาวทอง เป็นคนที่มีความสามารถทางศิลปะมากหลากหลายประเภท ฝีมือจัดดอกไม้ก็สวยงามน่าพิศวงไม่เหมือนทั่วๆไป
ตุ่มน้ำกับชีวิตคนไทยให้ความรู้สึกชุ่มเย็นนะคะน้องหนูรี หน้าร้อนน้องหมาพี่ชอบนอนใกล้ๆตุ่มน้ำเย็นสบาย
ลายมือคุณคมงามมีศิลปะในเส้นสายมาก แถมช่างเลือกถ้อยคำได้ล้ำลึกจริงๆ
ลืมบอกน้องหนูรีว่ากลีบดอกบัวถ่ายอย่างนี้เหมือนกลีบบัวเต้นระบำ ตาศิลป์นะคะน้องหนูรีนี่
ดอกบัวในบันทึกนี้ของพี่ มีชื่อว่า แม่พลอย ค่ะ บัวเป็นดอกไม้ที่พี่ชอบมากเพราะหลากหลาย สวยงามมีทั้งแบบเรียบง่าย และสง่าสูงส่ง
ตอนที่พี่ลงบันทึกนี้พี่นึกถึงคนมีความสามารถกานต์กวีสามสี่ท่านในโกทูโนว์ หนึ่งในนั้นก็คืออาจารย์ Wasawat Deemarn
ทึ่งเสมอกับผู้มีความสามารถทางนี้ พี่ได้แค่กลอนประตู ^___^
ขอบคุณที่มาฝากบทกลอนเพิ่มไว้ ...น้ำไหลจากเหนือลงใต้ ไปให้สบายใจน่ะดีแล้วค่ะ
นั่นซีคะ คุณยายธี หากมีน้ำมนต์ หรือของวิเศษแก้ปัญหาความเน่าในจิตคน โลกคงสุขสงบ เอ หรือว่าจะเรียบง่ายจนน่าเบื่อไปหรือเปล่าหนอ ^____^
ตอนนี้ดูข่าวน้ำท่วมขังเน่าดำบวกขยะพวกน้ำลดเป็นภูเขา พูดไม่ออกจริงๆค่ะ รัฐคิดได้แค่แจกเงิน เงินที่ให้ยังไม่พอค่าวัสดุซ่อมบ้านเลย แจกเงินเป็นแนวสังคมสงเคราะห์คงเป็นสิ่งถนัดและทำได้ง่ายมังคะ
ขอบคุณค่ะคุณแจ๋ว คนที่ยังมีความเชื่อมต่อกับธรรมชาติและวิถีเดิมๆอยู่คงอินกับบทกวีนี้พอควรเลยนะคะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ ^___^ อิ อิ น้องมะปรางคงบอกที่สว.บ่น
เอาใจคนไฮเทคใช้ไอแพดแล้วเห็นใจคนตกยุคเทคโนโลยีอย่างพี่นิดนึง ^___^ รอได้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
อ่านถึงตุ่มใบ๓ และใบ ๕ ดาเคยได้ดื่มและชอบมาก และเคยได้ทำ แกว่งสารส้ม ชมน้ำท่วม ก็ยังนึกถึงสารส้มว่าจะมีใครทำบ้างนะ เวลาฝนตก ยังจะมีใครรองน้ำฝนไว้ดื่มบ้าง หวานเย็นชื่นใจ ที่บ้านพึ่นุชมีน้ำฝนไว้ดื่มบ้างหรือเปล่าค่ะ
ถูกใจมากๆ ค่ะพีุ่นุช เป็นความรู้ที่มีคุณค่า และควรอนุรักษ์ค่ะ
สุขสันต์วันพ่อค่ะพี่นุช
อ่านแล้ว..ชอบมากค่ะ ทั้งบทกวี และลายมือของคุณคนข้างกายพี่นุช ^^