วิปโยคโศกเศร้าคราวน้ำหลาก
ความลำบากยากแค้นแสนเศร้าหมอง
น้ำเหนือบุกรุกรานพล่านเนืองนอง
เข้าครอบครองเมืองแมนแดนวิไล
แนวถนนทุกสายกลายเป็นคลอง
ไปมาต้องนั่งเรือเหลือวิสัย
ทั้งชีวิตทรัพย์สินหมดสิ้นไป
ชนชาวไทยทุกข์ทับทนรับกรรม
ขาดอาหารหยูกยามาวิบัติ
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดนัดกระหน่ำ
โรคระบาดขาดเรือนเหย้าเฝ้าระกำ
สุดชอกช้ำตรอมตรมทนขมกลืน
ด้วย ไหหม่า ไหถ่าง นางนกเตน
เนสาด เต้นพัดพาสุดฝ่าฝืน
นาลแก ตีตลบหลัง บ้านพังครืน
ทุกค่ำคืนพึ่งพาหลังคาเรือน
มวลบรรดาน้ำใหญ่ที่ไหลหลาก
แพ้ลมปากวาจายากหาเหมือน
น้ำลายมากเปื้อนเปรอะพูดเลอะเลือน
กล่าวบิดเบือนไร้หลัก นักการเมือง
ขอไหว้วาน ท่านผู้แทน แสนทรงเกียรติ
อย่าเบียนเบียดแย่งข้าว (ของ) ราวกู้เหมือง
ช่วยเยียวยาปรับปรุงความรุ่งเรือง
นำไทยเฟื่องก้าวไกลในเอเซีย
จักรพล จิรนาต
พฤศจิ ๒๕๕๔
ขอบคุณบทกลอน ป๋าปูแต่งไว้ระหว่างพักรักษาโรคตาต้อ (โรคฮิตของท่านผู้ สว. )
วิกฤต..ทำให้เห็นเนื้อแท้จิตใจของผู้คนครับ...
วิกฤต ทำให้เรารู้ว่าคนในสังคมรักแลอาทรต่อกันแค่ไหน
ขอบคุณครับ
แวะมาเป็นกำลังใจให้ ป๋าของคุณปู นะครับ
หายไว ไว เร็ว เร็ว นะครับ
มาเยี่ยมด้วยความรลึกถึงนะครับ
น่าเศร้ามากมาย บ้านเพื่อนพี่น้ำขังเขียวปี๋เลย ไปไหนก็ไม่ได้ เราก็ได้แต่ภาวนาให้พวกเขาพ้นภัยพิบัตินี้โดยเร็วน่ะคะ
ฝากกำลังใจให้ป๋าของน้องปูหายเร็วไว และมอบกำลังใจให้ผู้ประสบภัยด้วยค่ะ คิดถึงนะคะ
อือ ว่าแต่ ตัวเอง หนึน้ำไปไหน หายจ้อยเลย ^^
* ส่งกำลังใจให้คุณป๋าหายเร็วๆนะคะ
* น้ำท่วมใหญ่ กทม.คราวนี้..ยังดีกว่าความร้อนแรงของศึกกลางเมืองกรุงชุมนุมคนต่างความคิด..
* อีกไม่นานน้ำก็จะเหือดแห้ง..เหลือเป็นบทเรียนรู้ที่ต้องปรับตัวกันในวันหน้าฟ้าใหม่ค่ะ
ป๋าน้องปูเจ๋งสุด น้องปูนี่รับมรดกคุณป๋ามาเต็ม...อิ อิ
พี่นุ้ยแต่งกลอนไม่เก่ง แต่พอถึงเวลาสำคัญๆ คำมันก็พรั่งพรูได้นะน้องปู (เชิญชวนไปอ่านบทกวีเรื่อง แด่..คน..แห่งแผ่นดินค่ะ แต่ต้องเติมคำในช่องว่างเอาเองเน้อ)
สวัสดีค่ะน้องปูจ๋า
สวัสดีจ้า น้อง Poo
พี่จรรย์ไม่ได้หายไปไหนหรอกนะ แค่ไปตามน้ำ
ได้ตระเวนไปออกหน่วยฯ หลายที่ อ่วมพอๆ กัน
น่าขำ ที่จังหวัดชัยนาท ไม่มีรายชื่อ ใน 6 จังหวัด ที่จะฟื้นฟู
สงสัยจะถูกลงโทษ...โทษฐานที่ไม่มีส.ส.พรรคเพื่อไทย (5-5-5)
ใกล้ปีใหม่แล้ว ขอให้น้อง และครอบครัวมีความสุขตลอดไปนะคะ