เมืองไทย เมืองพุทธ
เมืองไทยเราโดดเด่นเรื่องพุทธศาสนาและวัฒนธรรม จะเห็นว่าการบวชในเมืองไทยมีวัตถุประสงค์อันหลากหลาย เช่น บวชสะเดาะเคราะห์ บวชแทนคุณพ่อแม่ อื่นๆอีกมากมาย หลวงพ่อเล่าว่า ศาสนาพุทธในเมืองไทยไม่ใช่แบบพระพุทธเจ้า เป็นที่เดียวในโลกที่มีวัตถุประสงค์มากมายในการบวช บวชแล้วก็สึกได้นับว่าเป็นภูมิปัญญาของบรรพบุรุษไทยที่หวังให้ลูกหลานมาบวชเพื่อเป็นญาติกับศาสนาไม่ได้หวังให้ไปนิพพาน(แต่ใครบวชเพื่อหวังนิพพานก็อนุโมทนา)
โรงเรียนจะหยุดในวันโกน วันพระ ชาวพุทธจะไปล้างบาปทุก 7 วันโดยการรักษาศีลในวันพระจะมีสาวๆแต่งตัวสวยงามมาทำบุญที่วัด พระบางรูปก็ถูกจับจอง สึกไปครองเรือนมากมาย เพราะสมัยก่อนการศึกษาอยู่ในวัด เมื่อผ่านการบวชเรียนแล้วก็ได้คนดีๆออกไปอยู่ในสังคม รับใช้บ้านเมือง สังคมและบ้านเมืองจึงสงบสุข ประชาชนรักความสงบ เป็นสยามเมืองยิ้มมายาวนาน
เนื่องจากวัดเป็นเขตอภัยทาน สมัยที่มีโจรผู้ร้ายหนีคดีมาบวชจนกลับใจเป็นคนดีมีให้เห็นมากมายนั่นก็เป็นการแสดงให้เห็นว่าวัดเป็นที่พึ่งทางสังคม
วัดเป็นคล้ายตักศิลา ศูนย์รวมสรรพวิชา เป็นของชุมชน ชุมชนดูแลกันเอง
ชาวพุทธสมัยก่อนเวลาออกเรือน(แต่งงาน)ก็จะสร้างเรือนหอกันเองไม่รบกวนพ่อแม่ สมบัติของพ่อแม่ก็ถูกโฉลกเฉพาะพ่อแม่ ถ้าพ่อแม่ตายไปลูกหลานก็จะขนไปถวายวัดทั้งบ้านและทรัพย์สิน เพราะชาวพุทธจะไม่เอาสมบัติคนตาย จะเอามาถวายวัดหมด เครื่องประดับที่ติดตัวคนตายมาที่วัดก็มอบให้วัดหมดไม่มีขโมยมีมากขึ้นจนเป็นที่มาของการนำมาสร้างพระทองคำ
หลวงพ่อเคยเล่าว่าสมัยยุคกรุงศรีอยุธยาคนเราพูดจาไพเราะที่สุด พูดจาเป็นกลอน พระก็พูดกันด้วยภาษาบาลี แม้แต่ชาวบ้านก็พูดบาลีได้
สมัยนี้ถ้าผู้นำของบ้านเมืองเข้าถึงภูมิปัญญาไทของบรรพบุรุษ จะช่วยให้คนไทยยังเป็นไท บ้านเมืองสงบสุข เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แม้เจอทุกข์ก็สุขได้ เพราะ "เป็นไท"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น