สวัสดีจันทร์วันเที่ยว ส่งท้ายเทศกาลตรุษปีใหม่จีน เดือนมกราคมกำลังจะผ่านผันไป ตั้งแต่ย้ายออกจากบ้านดอกเห็ด มาพำนักที่ใหม่ ยังคิดทำใจเลยว่า คงไม่ได้สัมผัสบรรยากาศโปรดอย่าง ณ ป่าสัก อีกแล้ว หากแต่คงเหมือนคำกล่าวที่ว่า คุณเป็นคนเช่นไร หัวใจก็จะแสวงหาและได้พบปะกะสิ่งนั้นๆ สาธุ :)
มองจากภายนอกไกล ๆ จากริมถนนที่นั่งรถผ่านทุกวี่วัน หากไม่ฉุกคิดที่จะลองเข้าไปสัมผัสดูใกล้ๆ คงคิดเพียงแค่หนองน้ำหรือทะเลสาบธรรมดา พอได้ย่างบาทาเขยิบเข้าไปอีกนิด ใกล้ชิดไปอีกหน่อย โอ ที่ไหนได้ สวรรค์น้อยๆ ที่นี่ ตรงนี้ มิไกลเกิน ใจไขว่คว้าเลย :) ลมพัดแผ่วๆ น้ำไหวๆ ไหลรินๆ ลองนั่งลงจินตนาการ ว้าว
นกน้อย เจ้าก็ยังมาเหิรเวหาเย้ยฟ้า ทาสายตาอยู่เบื้องหน้า เสมือนดั่งว่า ฉันมีอิสระ เสรี เหนือสิ่งใด ฤาเทียบ น้องฟ้า เป็นสีฟ้า ไร้เมฆามากวนใจ พิลาสพิไลแท้ .. มองอีกด้านขวา ธาราไหลไปมา ดอกบัวชูช่อ มีแค่เพียงดอกเดียวยิ่งงามงด แม้อยู่ไกลๆ ชวนเชิญ ให้เราดำผุดดำว่าย ตามไปชมเจ้า ซะยิ่งนัก
ชะรอยว่าหนทางนี้มีอุปสรรค ด้วยจักเพิ่มสีสันให้แก่ความรักเรา ด้วยอยู่กันคนละฟากฝั่งลำธาร ต้องก้าวข้ามผ่านได้เปียกปอนกันเล็กน้อย ขอพักเอาแรงหน่อยแล้วกัน ก่อนจะเริ่มต้นเติมพลังใจ ได้มีแรงใจไต่ฝัน ฝ่าฝันสู่จุดหมาย ถึงปลายทางที่มุ่งมาดปรารถนา คงมิไกลเกิน ...
เอนกาย หงายนอนมองท้องฟ้าด้วยกันอีกคราครั้ง โน่นเรายังได้ยล ควันหลงของนายเมฆ หางเครื่องบิน ที่ผ่านผินไปลับ มิหวนกลับมาแล้วแก้วตา :) แต่ทว่ายังทิ้งความทรงจำดีๆ ที่มีคุณค่าให้ได้หวนระลึก เฉกเช่นเงาต้นไม้ใหญ่วัยปลาย ที่ยังคงทอดลงสะท้อนน้ำ ตอกและย้ำอย่างชัดเจนและตราตรึงไว้
แล้วเวลาก็พาใจเพลิดเพลินไป ธรรมชาติพิสุทธิ์ใส ให้ใคร่ครวญ ทุกสิ่งอย่างล้วนแปรผัน เปลี่ยนแปลงไป ไม่มีอะไรแน่นอน กระนั้นตราบชีวิตยังมีลมหายใจ เราทุกผู้นามล้วนย่อม มีความหวัง ตราบพระอาทิตย์ยังคงฉานฉาย เราก็มิวายเปี่ยมความฝัน อาจเป็นเพราะเราคู่กัน น้องฟ้ากะนายเมฆ อาจเป็นเพราะฉันคู่เธอ ต้นไม้กะสายน้ำ :)
การได้สัมผัสความเป็นธรรมชาติที่แสนเรียบง่าย แต่คงไว้ซึ่ง ความเป็นนิรันดร์ อย่างนี้ ทำให้คิดถึงหนังสือโปรดเล่มหนึ่ง ซึ่งเคยอ่านมานานแล้ว I Touch the Earth, the Earth Touches Me ข้าพเจ้าสัมผัสโลก และโลกรับรู้ความเป็นตัวตนของข้าพเจ้า เราเรียนรู้กันและกัน หากแต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจ ลองอ่านคำนำดูนะคะ ...
คำนำ
... หนังสือเล่มนี้เป็นหนึ่งในสิ่งทั้งหมดที่เกิดขึ้น รวบรวมจากสมุดบันทึกของข้าพเจ้า ที่บันทึกไว้ในช่วงระยะเวลาสองสามปีที่ผ่านมา... โดยข้าพเจ้าเลือกที่จะตีพิมพ์เรียงตามลำดับเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อย่างน้อยที่สุด จากความรู้สึกของอารมณ์ด้านในที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นสิ่งสำคัญมาก
... ข้าพเจ้าเชื่อว่าสิ่งที่พวกเราแสดงตัวตนออกมาเป็นอีกรูปแบบแห่งความอยากรู้อยากเห็น ซึ่งทุกๆ ครั้งที่ข้าพเจ้าคิดว่าได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง ดูเหมือนว่า ชีวิตของข้าพเจ้า มีความขัดแย้งปรากฏพร้อมกันเสมอ
... แต่กระนั้นความขัดแย้งทั้งหมดก็ยังไม่แน่นอน มักจะมีบางส่วนที่แปลกแยกออกไป ดังนั้นข้าพเจ้าจึงต้องพยายามดึงตัวเองออกจากความเชื่อ ความเชื่อ ซึ่งไม่มีคำตอบตายตัว ทุกสิ่งย่อมมีทางเลือกเสมอ ...
... และสิ่งที่ดีที่สุด ที่ข้าพเจ้าสามารถวางใจ และเชื่อถือได้ คือ ประสบการณ์ ณ ปัจจุบัน โปรดติดตามข้าพเจ้าไปยังสถานที่หนึ่ง ที่ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกทึ่ง อัศจรรย์ใจกับ แนวทางอันหลากหลาย จากคำสอนของนักปรัชญา ผู้เชี่ยวชาญหลายๆ ท่านเช่น แมรี่ เบกเกอร์ เอ็ดดี่ ถึง ฟริส เพิร์ล หรือ จาก แม็กเวลส์ มอลซ์ ถึง ท่านกฤษณะมูรติ
... ถึงอย่างไรก็ตาม ในทางกลับกัน ช่วงเวลาแห่งการทำงาน เวลาที่มีความปรารถนา มันกลับกลายเป็นยาพิษ ซึ่งฉันแทบจะไม่เชื่อเลยว่า เชื่อมโยงกับคำสอนเหล่านี้ ทั้งๆ ที่มันเป็นประสบการณ์โดยตรงของฉันเองก็ตามที
..... คุณเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่มีสิทธิขาดในการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวคุณเอง และขอย้ำอีกครั้งแล้ว คุณจะได้เข้าใจถึงความรู้สึกที่เรียกว่า สันติภาพ และ เสรีภาพ
Thanks: I Touch the Earth, the Earth Touches Me;Huge Prather, May 1972; Pojoaque, New Mexico
Translated by Nora Sitta; Poo @ Pakse, Champasak, LAO P.D.R. in Jan 2008
เพียงแค่คำโปรย จากหน้าคำนำ ยิ่งทำให้อยากค้นหาต่อ ขออภัยไม่ได้เขียนคำนำ ต้นฉบับภาษาปะกิตไว้ค่ะ หากกัลยาณมิตรท่านใดสนใจ ค้นหาต่อได้เจ้า ขอบคุณค่ะ หากพบเล่มนี้ที่กรุหนังสืออีกครั้ง จะได้อ่านซ้ำอีกรอบ เพื่อตอบโจทย์ในใจที่ยังค้างคา ขอบคุณธรรมชาติงาม และความทรงจำดีๆ ที่หล่อเลี้ยงหัวใจ ให้ได้รฤก เสมอ :)
Revised & updated Photo at British Lake, Koh Kaew, Phuket in Jan 2012
ภาพสวยใส สบายใจ สบายตาค่ะ
สภาพรอบบ้านสวยงามมากคะ
ที่ภูเก็ต นึกว่าจะมีแต่ชายหาดกับทะเลเสียอีก :)
คุณปูโชคดีได้ทำสิ่งที่ตนรัก เลยมีบันทึกดีๆ ภาพสวยๆ สะท้อนถึงความรู้สึกภายในอันงดงาม ที่หาชมไดยาก
ส่งรูปหนองน้ำบนภูเขาในอลาสก้ามาให้ดู
ไม่มีรอยเท้า ธรรมชาติล้วนๆ เป็นทางผ่านของทางรถไฟ เห็นแล้วจะชื่นชอบ
ข้างล่างขาวๆหรือหิมะครับ
แต่ของสวยๆอยู่ใกล้ๆตัวนี่เอง ต้นไม้หลังบ้าน ฤดูใบไม้ร่วงครับ
สวัสดีค่ะ
เห้นความงามอยู่ในความเรียบง่ายเลยค่ะ
ขอบคุณธรรมชาติ ที่แสนสดชื่น นะคะน้องปู
...
บันทึกนี้มีละเมียดและละไม
สงสัยคงจะใช้หัวใจเีขียน
เรียนอะไรมาก็ไม่รู้ดูพากเพียร
เป็นนักเรียนตลอดชีวิตตั้งจิตตน
อยู่กับลมหายใจในทุกขณะ
ปล่อยวางละกิเลสด้วยเหตุผล
เกิดมาหนึ่งชาตินี้ความเป็นคน
ทุกแห่งหนใจสำราญงานสำรวย ;)...
...
สู้ สู้ ครับ ;)...
สวัสดีปีใหม่ครับ
มาอวยพรให้เปี่ยมผลล้นความหวัง
ให้พลังก้าวเดินทุกวันใหม่
ขอความฝันเจิดจ้าท้าหัวใจ
โบยบินไปทุกฟ้ากว้างทางทุกรอย
สวัสดีครับคุณปู
ชอบท้องฟ้าสวย และน้ำใส ๆ จัง
ขอบคุณที่เก็บมาให้ทุกคนนะครับ
มาเยี่ยมชมสวรรค์น้อยๆ ของพี่ปู
ธรรมชาติที่แสนเรียบง่าย แต่คงไว้ซึ่ง ความเป็นนิรันดร์
อยากเป็นเจ้าของหนังสือดีๆ แบบนี้สักเล่มทำไงดีน๊อ^^
งดงามทุกยามที่ได้ยลจริงๆค่ะ..ส่งภาพเมฆกระต่ายวิ่งผ่านหน้าบ้านมาฝากค่ะ..
ไม่ได้เข้ามานาน เขียนบันทึกไว้เยอะเลย นะครับ
แล้วจะหาเวลามาอ่าน นะครับ
ด้วยความระลึกถึง เช่นกันครับ
ที่ใดยังมีสายน้ำใสให้พานพบ มีแมกไม้ให้ร่มเงา มีสายลมและหมู่เมฆมาร่วมวงย่อมยังความสุขกาย สุขใจมาให้ผู้ที่ได้อยู่ ณ ที่นั้นเสมอนะคะ
สวยจังหู เลยเจ้าน้องปู
บางทีสิ่งใกล้ตัว เรามองผ่านๆ
ไม่ได้สนใจ
นี่ยังดีนะ ที่น้องปูไหวตัวทัน อิอิ
เอาหนองน้ำแถวบ้านมาฝากค่ะ
สวัสดียามอากาศหนาวค่ะ
สวยเย็นสบายตาไปหมดเลย
คุณ Poo คะ
มาฟังดนตรีไพเราะ ชมบรรยากาศปลอดโปร่งโล่งเย็นสบาย
ความหมายแสนจะกินใจ....จนเกินจะเข้าใจ 55
แต่ยังไงก็มีความสุขค่ะ
ขอบคุณนะคะ...จะไปเขียนการบ้าน "ความสุขในชีวิต" ล่ะ
Bye. :),
โอ !!!! เป็นนักแปลด้วยเหรอคะ เก่งจัง
เอาหนังสือคลาสสิค เล่มโปรดนี้
ไปยืน เดิน นั่ง นอน อ่านในสถานที่โปรด ...
แค่นี้ก็ ว้าว :) เอาอะไรมาแลกก็บ่ยอมแล้ว
มาสูดอากาศบริสุทธิ์อีกรอบ
วันนี้แต่งสวน
หมดแรงงงงง
- P'Ple ชอบมาก....คือประโยคที่คุณ Poo กล่าวว่า..... "สิ่งที่ดีที่สุดที่ข้าพเจ้าสามารถวางใจและเชื่อถือได้ คือ ประสบการณ์ ณ ปัจจุบัน"
- สิ่งที่ดีที่สุดที่ข้าพเจ้าสามารถวางใจและเชื่อถือได้ คือ ประสบการณ์ ณ ปัจจุบัน = The best speech
สวัสดีค่ะน้องปูจ๋า
สวัสดีค่ะน้องPoo
มาดูธรรมชาติแสนสวย ตะวันตกน้ำช่างงามตา ชอบค่ะ
อรุณรุ่งมีความหวัง ตะวันยังต้องส่องแสง
ขอบคุณบันทึกดีๆนี้ค่ะ
สบายดีนะคะ
เพราะยุงตัวผู้ไม่กินเลือดนะครับ ถ้ากินน้ำหวานก็ตัวผู้แน่ๆ เพศเมียโหดร้ายกว่าแยะเลยครับ
Wasawat Deemarn
... อยู่กับลมหายใจในทุกขณะ ปล่อยวางละกิเลสด้วยเหตุผล เกิดมาหนึ่งชาตินี้ความเป็นคน ทุกแห่งหนใจสำราญงานสำรวย ;).
ขอบคุณค่ะอ. เสือ เดี๋ยวนี้อ. ร่ายกลอนประตูสดๆ แบบไม่มีสะดุดเลย ยินดีโตยเจ้า :)
แนบภาพหน้าปก I touch the earth , the earth touches me นี่คะน้องอิง :)
มาชม
เห็นสายน้ำ นกเหิรหาว หนองน้ำใส เย็นใจในธรมชาตินะครับ
ขอบคุณค่ะพี่นุช สุดสวาทบาดใจ
เห็นแล้วก็ อยากไปเยือน ริมป่าสัก อีก บ้าน วัด คล้ายๆ กันเลย
มาแวะชมธรรมชาติค่ะ น้อง Poo...
สบายดีนะคะ
ให้ดอกไม้กำลังใจแล้วแต่มันไม่ขึ้นค่ะ
ตามมาให้ดอกไม้กำลังใจคร้า น้อง Poo...คริ ๆ ๆ
สวัสดีค่ะคุณปู,
ชื่อหนังสือกับบรรยากาศใกล้บ้าน สวรรค์น้อยๆ นี่เองนะคะ สวยงามมากค่ะ
ความสวยงามของโลก เพียงแค่เปิดใจมองหา สายตาก็จะมองเห็น
Good Night ค่ะ
ได้หนังสือเล่มนี้มา แบบบังเอิญ หน้าปกเยินมากแล้ว
พอเปิดภายใน ว้าว ใช่เลย เขียนอ่านง่าย น่าติดตามค่ะ
๕ ๕ มุกอาจารย์หมอ
ใช่ย่อยเลยนะคะ ฮา ติดกรวด ไหมคะอย่างนี้ ทำให้นึกถึงช่วงอยู่หอเชิงดอย เหมือนกันเลยค่ะ ยิ่งปีนี้จับสลากได้อยู่ชั้นสี่ (ชั้นสุงสุด) มีบางคนถึงกับสั่งซื้อ เวลาส่งก็ใช้เชือกโรย ไปมา ๕ ๕
ตอนนี้ปูกำลังห่อสภาพแวดล้อมใหม่ค่ะ พอได้เปลี่ยนที่ใหม่สักครั้ง ก็จะไปสำรวจพื้นที่รอบๆ ไปให้เบื่อกันไปข้างนึงก่อนเลยค่ะ หากแต่พบว่ายิ่งก้าวเท้าออกจากบ้านคราใด จะพยายามค้นหาเส้นทางใหม่ ที่ไม่ซ้ำเดิม
บางครั้งสำรวจไปเกือบเป็นปี ก็ยังมีที่ใหม่มาเต็มเติม มิรู้เบื่อเสมอ แบบมารู้ตัวอีกครา ก็ผ่านไปอีกปีแล้ว
... โลกนี้มหัศจรรย์จริงๆ นะคะ อาจารย์ ขอบคุณที่เติมเต็มเจ้าค่ะ :)
มาฟังเสียงน้ำ...สายน้ำ
รู้สึกเยือกเย็นยามเช้า ๆ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
คิดถึงและส่งกำลังใจให้ตลอดนะครับ
ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไง
มองเพียงท้องฟ้าคงจะเห็นคำตอบนะครับ
พุธมหัศจรรย์สุขสันต์ตลอดไปนะคะ คุณหมออิสาน
... under the same sky ความฝันเดียวกัน ทั้งน้องฟ้ากะนายเมฆ :)
Down to Earth
Above the Sky
Beyond the Cloud
Under the Sea
On the Sand
...
We love all Nature :)