คนไข้ ครูผู้ยิ่งใหญ่
การประชุมวิชาการ HA National Forum ครั้งที่ 13 นี้ ในห้องประชุม SHA ซึ่งเป็นห้องประชุมที่จะนำเสนอแนวคิดและตัวอย่างของการดูแลรักษา การทำงาน การดำรงชีวิตอย่างบูรณาการด้วยหัวใจด้วยความละเอียดอ่อนและมองเห็นความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็น แพทย์ พยาบาล คนไข้ ... เนื้อหาสาระนั้น คัดสรร กลั่นกรองจาก รพ.และวิทยากรทั่วประเทศ โดยแม่ต้อย อ.ดวงสมร บุญผดุง และใน session คนไข้ ...ครูผู้ยิ่งใหญ่ เป็น session หนึ่งที่จะมาแลกเปลี่ยนมุมมองในการทำงาน การเห็นคุณค่าของคนไข้แต่ละคนซึ่งเปรียบเสมือน ครู....ผู้ให้ประสบการณ์ให้บทเรียนต่อชีวิตของเรา....
เมื่อนึกถึงภาพของผู้ป่วยที่นอนเรียงราย รอรับการดูแลรักษาจากทีมแพทย์ และพยาบาล ความรับรู้ของทีมงานผู้ให้บริการ อาจจะมีความรู้สึกหรือรับรู้ ที่แตกต่างกัน สิ่งที่อาจจะไม่แตกต่างคือ คนไข้คือภาระงาน คนไข้คืองานที่รอตรงหน้า เมื่อใดที่ความรู้สึกนี้เกิดขึ้น จะส่งผลลงไปถึงการกระทำของทีมงานต่อผู้ป่วยทันที ในอีกแง่มุมหนึ่ง ในมุมมองของคนทำงาน ที่มีเลือดเนื้อ มีจิตใจ มีความเป็นมนุษย์ เช่นเดียวกับผู้ป่วยที่รอรับการช่วยเหลืออยู่ตรงหน้า การที่ได้มีโอกาสช่วยเหลือมนุษย์อีกคนหนึ่ง ซึ่งไม่เหลือหนทางที่จะต่อสู้ใดใดในชีวิต งานนั้นแม้จะยากแสนยากเพียงใด แต่ด้วยทัศนคติที่ดี จึงทำให้คนทำงานเปรียบเทียบคนไข้ของเขาเหล่านั้นคือ “ครู”
เพราะเป็นครูที่สอนให้เราทำงานอย่างมีเป้าหมาย ให้เราทำงานเป็นทีม และทำงานอย่างต่อเนื่อง และครูที่มีชีวิตที่ยอมให้เราเอาชีวิต ร่างกาย ความเจ็บปวด และทุกข์ทรมาน เพื่อการเรียนรู้ และสร้างความเชี่ยวชาญให้กับเราเอง และที่สำคัญ คนไข้เหล่านี้ได้ต่อยอดชีวิตของเราให้เกิดความเมตตา กรุณา พร้อมกับบรรลุเป้าหมายชีวิตของเราเองด้วย
พบกับคุณเดือนดี มหายศนันท์ พยาบาลจากโรงพยาบาลน่าน
ที่ฝ่าฟันอุปสรรค นานัปการเพื่อดูแลคนไข้ ตามความเชื่อและศรัทธาต่อวิชาชีพ
“การทำงานทุกวันนี้หากเราคิดเสมอว่าผู้ป่วยที่มาหาเราเปรียบเสมือนเป็นคุณครูของเราแล้ว เราจะได้เรียนรู้อะไรมากมายจากการทำงาน และสามารถนำความรู้จากประสบการณ์ที่ได้ไปใช้ประโยชน์กับผู้ป่วยรายอื่นๆของเราต่อไปได้อย่างมีคุณภาพ”
เธอจึงขนานนาม คนไข้ของเธอว่า “ครู”
นายแพทย์มาหามะ เมาะมูลา หมอใจดีจากโรงพยาบาลรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส ดินแดนที่น้อยคนนัก ที่จะมีโอกาสได้ไปเยือน คนไข้ และประชาชนที่นั่น คือ “ครู” ที่แท้จริงที่ทำให้คุณหมอทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อวางระบบบริการที่ดีในพื้นที่แห่งนี้ กล่าวว่า “คนไข้เปรียบเสมือน ครู คนหนึ่งของผู้ให้บริการทางการแพทย์ ครู.ผู้เป็นบ่อเกิดของความรู้ ทำให้เกิดวงจรแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้ให้บริการ ทำให้มีการใช้ประโยชน์จากความรู้ที่ได้รับเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์อย่างมากมายก่อเกิดสายธารของความรู้ที่ยั่งยืน ในบริบทสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ยังมีมิติที่ต้องการความเข้าใจอีกมากมาย”
และนพ.พิษณุ ขันติพงษ์ จากโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ แพทย์ผู้มีความปรารถนาที่จะเรียนรู้ความต้องการของประชาชนและคนไข้ เพื่อทำให้โรงพยาบาลเป็นโรงพยาบาลของประชาชน
นพ.วัชรพล ภูนวล หมอ “อ๊อฟ” ที่มีอารมณ์ดี และความรู้ที่หลากหลายจะมาทำหน้าที่ผู้ดำเนินการอภิปรายให้การเสวนามี ทั้งเนื้อหา สาระ และ ความอิ่มเอิบใจ
“เมื่อเราเป็นนักศึกษา อาจารย์ใหญ่คือผู้อุทิศร่างกายให้เราค้นคว้า ศึกษา วิจัย เมื่อเราทำงาน คนไข้ คือผู้ที่อุทิศ ร่างกาย ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน ให้เราเป็นผู้ดูแล ให้เราทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์ พร้อมๆกับผลงาน ความรู้ที่เราตักตวงจากร่างกายของผู้ป่วย” คนไข้. ครูผู้ยิ่งใหญ่ credit ดวงสมร บุญผดุง ค่ะ
ความเห็น (9)
ตามไปเชียร์ ตามไปฟัง คนไข้คือครู...
น่าประทับใจมากคะ
ทำอย่างไรหนอให้..
การทำงานทุกวันนี้หากเราคิดเสมอว่าผู้ป่วยที่มาหาเราเปรียบเสมือนเป็นคุณครูของเราแล้ว
..
หรือว่า
ผู้ได้รับมอบหมายให้เป็นครูโดยหน้าที่ เป็นตัวอย่างที่จะเรียนรู้จากครูคนไข้ ให้เด็กๆ เห็นก่อนนะคะ :)
ภาพประกอบสวยมากครับ..
ตามมาให้กำลังใจในการทำงาน...อีกคน
นมัสการพระคุณเจ้าและ ขอบคุณทุกท่านมากๆ นะคะ
คงได้เข้าsessionนี้ จองไว้เลยค่ะ
เข้าห้อง SHA มีของแจก ที่ทรงคุณค่าเลยค่า อิอิ
สวัสดีค่ะ
ประทับใจคำนี้มากๆค่ะ....
"คนไข้ ครูผู้ยิ่งใหญ่"
ถ้าทุกคน ทุกอาชีพ
กระทำต่อผู้รับบริการ ดังคุณครู...
สังคมทุกอาชีพ จะงดงาม
ขอบคุณค่ะ
“ครูใหญ่”
ร่างกายไร้วิญญาณ เพื่อลูกหลานได้ศึกษา
สละให้เป็นตำรา อุทิศร่างพื่อมวลชน
ครูใหญ่ ผู้ยิ่งใหญ่ สละได้แม้ร่างตน
นับเป็นส่วนกุศล ที่ยิ่งใหญ่ใครเทียมทัน
สภาพจริงได้ศึกษา วิชาชีพมีค่าอนันต์
เรียนรู้ทุกสิ่งสรรพ์ บนเรือนร่างไร้วิญญาณ
กราบขมาขอลาโทษ ท่านจงโปรดได้ประทาน
อโหสิแก่ลูกหลาน ที่ใช้ร่างต่างตำรา
ขอกุศลที่ท่านสร้าง โปรดนำทางสู่เวหา
สถิตอยู่คู่เทวา บนสวรรค์นิรันดร์เทอญ
แพทย์ พยาบาล เป็นอาชีพที่สุดยอด วันวัน พบแต่หน้าคนป่วย ไม่เหมือนอาชีพอื่น
ครู ยังพบนักเรียนวัยสดใส ดังนั้น พยาบาลดุ อย่าว่ากันน่าเห็นใจ
"...อันความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่ หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน..." จากเรื่องเวนิสวานิช เพราะและเป็นกำลังใจครับ