จันทร์เจ้าขาข้าไม่ขอข้าวขอแกง
แหวนทองแดงก็ไม่ขอไม่ปรารถนา
แต่วันนี้ขอกระซิบกับจันทรา
ช่วยนำพารักมาให้ ก่ิ่งไผ่ ที
...
สวัสดี..คนอยู่ใต้เงาจันทร์
สงสัยจะอยู่ทุกวันใช่หรือไม่
อยู่แบบนี้คงเหงาใจละลาย
เพราะรอใครคนหนึ่งซึ่งไม่มา
...
ความจริงฉันก็เหงา
แต่ไม่อยากเล่า ไม่อยากโหยไห้
กลัวเธอจะรู้ว่าใจ
ยังรักและคิดถึงไม่เปลี่ยนไปเลย
ไม่เหงานะ..........
พี่นี้จะ อยู่ใกล้
ได้เคียงขวัญ
ยามที่น้อง หมองเศร้า
เฝ้ามองจันทร์
ณ ที่นั้น
มีเรา...คนเข้าใจ
ขอแจมตวยคนเน้อเจ้า ผิดพลาดประการใดขออภัย
มีอีกคนที่นั่งอยู่อย่างเหงา ๆ
มองดูเขาที่มีคู่อยู่เสมอ
เมื่อไรหนอตัวเราถึงจะเจอ ( ตัวจริง )
คงจะเผลอถามว่าไปอยู่ที่ไหนมา
สวัสดีค่ะ..คุณครูบนดอย
สวัสดีครับ
นั่งชมจันทร์มันเหงาเผาใจหม่น
พระจันทร์หล่นก็ใช่จะหายเหงา
ถ้าคนนั้นปรากฏกายอยู่ใกล้เรา
ความเหงาไม่มีเหลือเชื่อไหมคุณ
สวัสดีครับ คุณ กิ่งไผ่
ขอบคุณครับที่มาของบทกลอนที่เพราะ แสงจันทร์ ทำให้ความคิดออกมาได้งดงาม
"เห็นเดือนรูปเคียวเกี่ยวกิ่งฟ้า เมฆน้อยลอยมา นภาสลัวมัวเกลื่อน..
." ถ้าจำไม่ผิด ชื่อเพลง "แรมพิสวาท" ศิลปิน รวงทอง ทองลั่นทม
ปัจจุบันร้องหลายคน เพลงนี้เพราะมากครับ
ชอบลีลากลอนของ กิ่งไผ่ มากครับ
แอบเหงา บ้างในบางครา . แต่อยากเห็นเงาจันทร์ บ้าง แต่อากาศมิเป็นใจ นะคะ