วันนี้มีโอกาสไปร่วมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับ คุณพ่อ และลูกของพี่ที่ทำงาน
จากเดิมที่คิดว่าไปไม่นาน กลับกลายเป็นว่า นั่งฟังพระเทศน์กว่า 1 ชั่วโมง
ฟังแล้วก็ได้รู้สิ่งใหม่ (หรืออาจเป็นสิ่งเดิมๆ ที่ลางเลือนไปตามกาลเวลาและการปฏิบัติ)
ในปัจจุบันภาพที่เรามักเห็นอยู่บ่อยคือ หลังใส่บาตรเสร็จ พระสวด...ยะถาวาริวะหา.....ญาติโยมที่ไม่มีน้ำจะใช้มือแตะข้อศอกต่อยาวเป็นแถว
การกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร หากไม่มีน้ำ ก็ใช้จิตกรวดอุทิศให้ ไม่ควรต่อมือเหมือนการบายศรี
ในทุกวันพฤหัส ที่พวกเรานิมนต์พระจากหอสงฆ์อาพาธ มาบิณฑบาต จะมีญาติโยมบางคนเตรียมข้าว อาหารไม่ทัน ก็จะใส่บาตรด้วยเงินสด แบบนี้จะทำให้พระอาบัติ หรือผิดศีลหรือไม่ หรือญาติโยมจะได้บุญหรือไม่
จะได้บุญหรือไม่ จะผิดหรือไม่ ขึ้นอยู่กับเจตนา หากโยมตั้งใจทำบุญ ทำดี โดยใจบริสุทธิ ก็จะได้บุญ
หากพระนำเงินไปใช้ไม่ถูกทาง พระก็จะผิดบาป แต่บาปนั้นจะไม่ตกแก่โยม เพราะโยมมีเจตนาบริสุทธิ
การทำบุญกับพระสงฆ์อาพาธ เป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่ เพราะพระไม่มีรายได้ ที่จะมาจ่าย ต้องอาศัยจากญาติโยมที่ทำบุญให้
หากวัดใดพระไม่แก้ผ้า วัดนั้นไม่เจริญ........ฟังแล้วชวนจั๊กจี้หัวใจ
ฟังแล้วก็คิด คิดไม่ออก จนกระทั่งรับฟังข้อเฉลย.....สมัยก่อนใบลานที่จารึกธรรมจะถูกผูก ห่อ ไว้ด้วยผ้าเหลือง หากวัดใดที่ผ้าห่อใบลานไม่ถูกแก้ออกแสดงว่าวัดนั้นพระสงฆ์ไม่ใส่ใจเผยแผ่พระธรรม
การรับฟังสิ่งใดๆ ก็ตาม ควรฟังให้หมดความ หากไม่เข้าใจควรถาม ไม่ควรสรุปความเอง จะทำให้เกิดรู้สึกที่ไม่ดี
ของสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา ก็ไม่ใช่ของเรา จะไม่อยู่กับเรา แม้ว่าจะใช้ความพยายามครอบครองมาได้ ก็จะเป็นเพียงชั่วครู่ยามเท่านั้น
การสวดมนต์อยู่ในใจ ทำได้ยากยิ่งกว่าการสวดมนต์ออกเสียงยิ่งนัก บางครั้งถึงกับล้มเลิก แต่ก็ไม่เกินความพยายามแม้ว่าจะใช้เวลามากกว่า แต่ก็ถือว่าทำได้สำเร็จ
บางทีการทำสิ่งใดแบบเงียบๆ มันก็ยากกับการที่จะทำให้สำเร็จ แต่หากได้ป่าวประกาศออกไปบ้าง มันจะเป็นแรงกระตุ้นที่ทำให้เราต้องทำให้ได้ ง่ายขึ้นไม่ล้มเลิกกลางคัน
แต่หากเราทำแบบเงียบๆ แล้วสำเร็จ.......มันจะเป็นอย่างไรหนอ
จิตแนบทุกเวลา เพียรภาวนาพุทโธ
มาสาธุ อนุโมทนาบุญ
พอแก่ลง จะชอบหรือไม่ชอบก็ต้องเข้าวัด เข้าต้องก่อนตายได้เปรียบกว่า เพราะได้ทำบุญด้วยตัวเอง แทนที่จะรอให้ลูกหลานทำให้
ฟังประวัติท่านพระอาจารย์หลวงตามหาบัวแล้ว ใจมันฮึกเหิม เป็นอาหารให้ใจครับ
อนุโมทนาสาธุด้วยคนนะคะ
ของสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา ก็ไม่ใช่ของเรา จะไม่อยู่กับเรา แม้ว่าจะใช้ความพยายามครอบครองมาได้ ก็จะเป็นเพียงชั่วครู่ยามเท่านั้น
สวัสดีค่ะพี่กระติก
ชอบประโยคนี้
ของสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา ก็ไม่ใช่ของเรา จะไม่อยู่กับเรา แม้ว่าจะใช้ความพยายามครอบครองมาได้ ก็จะเป็นเพียงชั่วครู่ยามเท่านั้น
สาธุ เพี้ยง เจ้าค่ะ :)