3 ก (กิเลส กีฬา การแข่งขัน)
เราส่งเสริมให้เยาวชน หรือประชาชนหันมาสนใจการเล่นกีฬา แล้วก็สนับสนุนให้เกิดการแข่งขัน มีการแข่งขันตั้งแต่ระดับเด็กประถม เรื่อยมาจนเป็นกีฬาเยาวชน และที่เพิ่งจบไปคือกีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 40 “ขอนแก่นเกมส์” เรา (ผู้ใหญ่) เอากีฬาที่เราบอกว่าเป็น ยาวิเศษ มาใช้ก่อให้เกิด กิเลส (ทั้งคนเล่นและคนดู) กันหรือเปล่า???
ตัวนักกีฬา: แสดงออกกันอย่างชัดเจนถึง กิเลสที่เกิดขึ้น อย่างกีฬาบาสเกตบอล นักกีฬาใช้ทักษะส่วนตัวในการยิงลูก กระโดดรับลูก การหมุนตัว การส่งบอล ฯลฯ แต่เหล่านี้ก็มีการผสมผสานกลเม็ดการแกล้งคู่ต่อสู้ หรือบางคนถึงขั้นทำร้ายด้วยการตั้งใจเลยทีเดียว บางคนกำลังเลี้ยงลูกอยู่ จะส่งให้เพื่อนในทีม แต่ก่อนส่งก็จะดันก้นตัวเองให้โดนฝ่ายตรงข้ามจนกระเด็นไปก็มี บางคนอาศัยช่วงกรรมการไปสนใจคนมีลูกบาสฯในมือ ก็แอบดึง แอบยกศอกให้ฝ่ายตรงข้ามเจ็บตัวบ้างก็มี (กรรมการไม่เห็นแต่คนดูเห็น)
ด้านผู้ชม: เสียงตะโกนด่าทอเมื่อนักกีฬาทำไม่ได้ดั่งใจ บางคนทำใจไม่ได้ถึงขนาดขว้างปาสิ่งของลงสนาม ยังมีบางพวกที่เข้าชมพร้อมกับโพยการเล่นพนันในมือ
เกิดอะไรขึ้นกับการกีฬา เราจะสั่งสอนเด็กๆ ของเราอย่างไร? ให้ใช้กีฬาให้เกิดความสมดุล ระหว่างความแข็งแรงของร่างกาย และจิตใจที่ละกิเลสลงบ้างแม้ว่าเขาต้องแข่งขันกัน?
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น