การเดินทางคือการทำงาน...ไปประชุมเรื่องตัวเอง กสจ.
วันที่ 16 มีนาคม 2555 ไม่ได้ไปร่วมงาน HA Forum ทั้งๆที่อยากไปเพราะอยากไปฟัง ไปพบอาจารย์ เทพศิริ สุขโสภา นับว่าไร้วาสนา เพราะตั้งใจจริง ที่จะไปพบไปฟังท่านเพื่อเติมพลังจินตาการ
เมื่อหลายปีก่อน มีงานวรรณกรรมช่อการะเกดสัญจรที่เชียงใหม่ ทีมงานนัดไปคารวะท่านอาจารย์ ก็พลาดโอกาส ครั้งนี้ตั้งใจ แต่ต้องเลือกระหว่างการไปพบไปฟังอาจารย์เทพศิริ กับการไปประชุม กสจ. (กองทุนสำรองเลี้ยงชีพลูกจ้างที่จดทะเบียนแล้ว)
ผู้เขียนเป็นสมาชิก กสจ.เมื่อปี 2547 แต่ไม่เคยได้ข้อมูลของคณะกรรมการส่งมาให้ได้รับรู้ เมื่อมาเป็น กรรมการสมาคมลูกจ้างกระทรวงสาธารณสุขแห่งประเทศไทย จึงถูกถามเรื่องกองทุนนี้เป็นประจำ แต่ยังเข้าไม่ถึงข้อมูล สอบถามติดตามเรื่องที่จังหวัดก็หาคนที่เคยไปประชุมรับรู้ข้อมูลไม่ได้ไม่พบ ปีนี้ทางโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช ส่งแฟ็กหนังสือเชิญประชุมมาให้ จึงมีความตั้งใจไปร่วมประชุมเพื่อรับรู้ 2 ประเด็น
คือหนึ่งต้องการไปดูให้รู้ว่าคนพัทลุงท่านไดที่เป็นตัวแทนไประชุม กสจ.
สองเพื่อรับรู้ข้อมูลข่าวสารของกรรมการ
เมื่อไปถึงที่ประชุม โรงแรมรามาการ์เด้นท์ ดูรายชื่อคนพัทลุงไม่มีมาประชุมสักคน ปรากฎว่าลงทะเบียนไม่ได้ เพราะไม่มีเลขสมาชิก(ตั้งแต่สมัครเป็นสมาชิกมา ทางคณะทำงานยังไม่ออกบัตรประจำตัวผู้สมัครมาให้) พอไปลงทะเบียนเป็นผู้สังเกตุการณ์ น้องก็ไม่ให้ลงอีก ทั้งที่ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าให้มีชื่อปรากฎในทะเบียนว่า คนพัทลุงก็มาน่ะงานนี้ ไม่จิตตกไม่ไม่โวยวาย ทั้งที่กรรมการสมาคมลูกจ้ากระทรวงสาธารณสุขที่รู้จักกันเป็น เดือดเป็นร้อนแทน ผู้เขียนเข้าไปขอความเห็นจากน้องที่รับลงทะเบียนผู้สังเกตุการณ์ น้องแนะนำให้นำบัตรประชาชนไปออกหมายเลขบัตรสามชิก นั้นแหละจึงได้มีชื่อในผู้เข้าสังเกตการณ์
น้องคนนี้อำนวยความสะดวกให้ลงทะเบียนผู้สังเกตุการณ์
ซึ่งในการประชุมระดับชาติของลูกจ้าง เรื่อง กสจ. ก็ไม่ต่างกับเรื่อง กบข ของข้าราช แต่ฟังจากประธานในที่ประชุมพูดตามวาระ ไม่เห็นมีเนื้องานน่าสนใจสักเท่าไหร่ จนกระทั่งพักเบรค นายแพทย์ สุพรรณ ศรีธรรมา ตัวแทนจากกระทรวงสาธารณสุขทำหน้าที่ประชุมแทนประธาน สมาชิกซักถามกันหลายประเด็น แต่ประธานตอบได้ไม่เคลียร์ และบางเรื่องในที่ประชุมใหญ่ต้องการให้กรรมการที่ได้รับคัดเลือกทำตามที่เสียงข้างมากของที่ประชุมใหญ่ ประธานยังบอกว่าอยู่ในดุลพินิจของกรรมการ ผู้เขียนประชุมมาหลายเวที ส่วนมาก หากที่ประชุมเสนอ แล้วมีเสียงข้างมากที่ไม่ขัดต่อระเบียบข้อบังของการประชุม คณะกรรมการต้องรับไปพิจารณา ไม่ใช่รับไปใช้ดุลพินิจ
ผู้เขียนได้เสนอเรื่องสื่อประชาสัมพันธ์ของกรรมการว่ายังไม่ถึงมือสมาชิกและไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่ พี่น้องผมสามจังหวัดชายแดนใต้ ยังไม่เห็นไครมา หรือว่าพี่น้องเหล่านนี้ยังไม่เข้าถึงข้อมูล หรือว่าไม่มีลูกจ้างหน่วยงานในสามจังหวัด ในโอกาสต่อไปหากผู้เขียนทราบเรื่องการประชุม กสจ. ถึงเขาไม่เชิญไม่มีเบี้ยเลี้ยงค่าประชุม ค่าเดินทาง และค่าที่พัก
ผู้เขียนก็จะใช้ดุลพินิจ รับหน้าที่นี้แทนพี่น้องลูกจ้างส่วนราชการในจังหวัดชายแดน ให้พวกเขาได้มีโอกาสเข้าถึง"กองทุนสำรองเลี้ยงชีพลูกจ้าง เมื่อเขาเกษียณไปจะได้มีเงินประกอบอาชีพเลี้ยงชีพต่อไป
ประธาน กรรมการส่วนลูกจ้าง
กรรมการส่วนของหน่วยงานของรัฐ
ความเห็น (13)
เงินสำรองเลี้ยงชีพมีความสำคัญสำหรับคนทั่วไปมากครับ เห็นด้วย
เงินสำรอง ทำให้ชีพไม่สลายครับ
- การสื่อสาร & การประชาสัมพันธ์....มีความสำคัญอย่างมาก-มากที่สุด ค่ะ .... คนไทย(บ้านเรา)......ยังเป็น จุดบอด ตรงนี้ค่ะ......ถามว่าการแก้ไขมีไหม...ตอบว่า...มีมากมาย....มีวิธีการทำมากมาย....ปัญหาคือ....ตั้งใจที่จะพัฒนา อย่างจริงหรือไม่?....
- บัง ....เป็นคนดี...มีจิตอาสา...มีมาก....ขอบคุณ แทนสมาชิกด้วยนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์ โสภณ กสจ. เป็นการออมสองฝ่าย รัฐและลูกจ้าง โดยมีบริษัทเอกชนนำไปผันก่อให้เกิดรายได้
บางคนสมัครโดยไมรู้ว่าตัง การเงินให้เซ็นต์ก็เซ็นต์ โดยไม่เคยติดตาม ก็จำเป็นต้องมีคนที่เข้าใจมาบอกต่อในสิทธิของสมาชิก
สวัสดีครับท่านอาจารย์ jj กสจ. คือความหวังครั้งเกษียณ ของพวกเราเหล่าลูกจ้าง จึงต้องมาติดตามกำกับ การลงทุนที่ กรรมการได้ให้บริษัทเอกชน เอาเงินไปบริหารจัหการ
ขอบคุณหมอเปิ้ล ที่เข้าใจลูกจ้าง
นานแล้วที่ลูกจ้างไม่มีโอกาส อย่างนี้
สมาคม และ กสจ. คือจุดที่ทำให้ลูกจ้างมีพลัง
ผมคนหนึ่งก็เป็นสมาชิกของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพครับท่าน ขอให้กำลังใจครับ ความรู้ความเข้าใจเราต้องศึกษาครับ
ไปประชุมเรื่องตัวเอง กสจ. (คงไม่ใช่แล้วค่ะ ที่จริงเป็นเรื่องส่วนรวม และดีมากๆ เลย) By Jan
สวัสดีครับท่าน เดชา ไฟฟ้า ระโนด
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกัน
สงขลา มีราบชื่อเข้าประชุม สองท่าน จำชื่อไม่ได้แล้ว
พวกเราในวันนั้นที่เป็นสมาชิก เป็นห่วงเรื่องการเอาเงินไปลงทุน
จึงตั้งข้อสังเกตุกันมาก จนคนข้างบน ไม่สมายด์ เท่าไหร
คอยดูกรรมการชุดใหม่ว่าจะมีนโยบายเกี่ยวกับการบริหารจัดการอย่างไร
ขอบคุณ น้อง บายจรรย์ ที่ให้กำลังใจ อยากให้ทุกจังหวัดเป็นตัวแทนเข้าประชุม แล้วประสาน เครือข่ายจังหวัดของตัวเอง
ข้อมูลข่าวสารจะได้ทั่วถึงกัน
ไม่มีชื่อ ไม่มีสิทธิ์ มีบัตรก็ไม่มีสิทธิ์
เป็นกำลังใจค่ะ
ครับน้องน้ำชา...แต่หากเราจิตไม่ตกไม่พกความโมโหโกรธา สนทนาหาทางออกด้วยไมตรี ก็มีน้ำใจจากน้องที่รับลงทะเบียน หาทางออกให้สมประโยชน์ อย่างมีสุข
วันนี้เมื่อปีก่อน งานประชุมสามัญประจำปี กองทุนสำรองเลี้ยงชีพลูกจ้างทุกกระทรวง