พรหมลิขิต...ขีด(ชีวิต)ข้า...
บรรยากาศช่วงนี้...
ได้ยินเรื่องราวของผู้คน(ดูเหมือนสูงอายุ)บ่นเรื่องสุขภาพบ่อยๆ ปวดหลัง ปวดคอ ปวดขา....เรียกว่า ป่วยเพราะสังขารโรยราตามวัย
แถมด้วย...
ช่วงนี้มีข่าวของผู้คนในวงวิชาชีพ
- น้อง scrub nurse มาบอกว่าเธอจะลาออกสิ้นเดือนหน้าไปอยู่อเมริกา เธอบอกว่า "เหนื่อยมากๆๆๆๆๆ...ไม่ไหวแล้ว ขอมีความสุขในชีวิตบ้าง"
- อีกคนก็บอกว่าจะ early retire ... "เบื่องาน มีแต่ทำเอกสาร...กับตัววัดอะไรไม่รู้..."
- อีกคนบอกว่า "หนูคิดว่าชีวิตนี้หนูพอแล้วนะ...แค่นี้..."
น้องแวะมาบอกเบาๆว่า น้องๆเค้าคุยกันว่าให้ดูแลพี่ติ๋วหน่อย เห็นแกเดินตัวปลิวน่ะก็ใช่ว่าแกจะไหวนะ
“แกบ่นอยู่นะ...”
พอได้ยิน เราเลยถามน้องว่า
"เฮ้ย... พี่ทำงานไม่ไหวเหรอ..."
“พี่ยังทำไหวอยู่นา... อาจบ่นบ้างเวลาน้องทำงานไม่ได้ดั่งใจ...”
- พี่ยังรู้สึกว่าพี่ทำได้อีก...
- พี่ยังมีความหวังและมีฝันที่น่าจะยังทำไปได้อีกเรื่อยๆนะ...ไปให้ถึงฝัน...
คิดในใจว่า นี่เราบ้าไปแล้วหรือเปล่า...
หรือว่านี่เป็นเพราะ
"พรหมลิขิต...ขีด(ชีวิต)ข้า...ให้(ห)มาเดิน..."
ฮาๆๆๆๆ...
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะพี่กฤษณา
เป็นกำลังใจค่ะ
เป็นกำลังใจพี่ๆ ชาวพยาบาลครับ..
เป็นแรงใจให้สุดๆนะครับ
พี่แก้ว...
ตื๋วน่ะไหวแน่นอนค่ะ...
แต่สงสัยน้องๆที่อยู่ด้วยจะเหนื่อยเพราะความเงอะงะของเรา อิอิ
พี่ติ๋ว สู้ ๆ ครับ
ยังไปได้ไกลครับ
อยู่เป็นเพื่อนน้อง ๆ ก่อนนะครับ
พี่ติ๋วสบายดีนะครับ
น้องถาวร
พี่ยังคงมีความสุขและสนุกกับงานอยู่ค่ะ แต่น้องๆในที่ทำงานห่วงใย
คงเห็นคนอื่นป่วยแล้วพี่ไม่บ่นเรื่องสุขภาพ เลยเกรงว่างานมาโหลดที่พี่ทางอ้อม...
...พี่มีความสุขและสนุกกับงานเพราะกำลังใจจากผู้คนที่แวดล้อมค่ะ
ขอบคุณนะคะ
อ.ภิญโญ
พี่มีตัวอย่างค่ะ
งานของน้องพยาบาล scrub nurse ที่พี่เห็นบางวันโดยเฉพาะวันที่ใช้เครื่องมือในการผ่าตัดมาก เค้าต้องจัดเตรียมหลายอย่างมาก เตรียมเครื่องมือ เตรียมกล้อง เตรียม X-ray ... เอาผู้ป่วยเข้าห้องผ่าตัด ตรวจสอบตามเอกสารที่กำหนด...โน่น นี่ นั่น มากมาย แพทย์ผ่าตัดก็เร่งเพราะผู้ป่วยมาก
สำหรับดมยางานแบบนี้จะสบายหน่อยค่ะ เพราะ block ผู้ป่วยแล้วนั่งเฝ้าระวัง
...พี่ก็ได้แต้เป็นกำลังใจให้น้องสุดๆค่ะ
น้องทิมดาบ...
พี่ติ๋วน่ะสู้ๆอยู่แล้วค่ะ แถมยังหันไปให้กำลังใจน้องที่เป็นหัวหน้าด้วย
ช่วงนี้พยาบาลดมยาหลายคนสุขภาพเริ่มเสื่อมค่ะโดยเฉพาะมีโรคทางกระดูกและข้อเสื่อมตามวัย ต้องไปกายภาพบำบัดช่วงเย็นหลายคน การจัดสรรคนทำงานเริ่มมีข้อจำกัด แถมเคสผ่าตัดก็ไม่ง่ายเหมือนก่อน เทคนิคผ่าตัดยากมากขึ้น จำนวนผู้ป่วยมากขึ้น รัฐจำกัดอัตรากำลังสาขานี้มากไปค่ะ ไม่มีผู้ช่วยทำงานที่ไม่ต้องใช้ทักษะมากมาย พอใช้คนโหดมากไป ไม่ถนอมก็เสื่อมเร็วไปเป็นธรรมดา... แล้วจะเหลือใครดูแลผู้ป่วย
บางสาขาวิชาทักษะและประสบการณ์มีความสำคัญมากในทีมดูแลรักษาผู้ป่วย
...ดูแล้วน่าเป็นห่วงระบบสาธารณสุขไทยนะคะ
ขอบคุณน้องค่ะ