วันนี้เป็นวันจักรี หลังจากผมลงเวรก็มาทำงานที่ค้างให้เสร็จ ดูแลลูกเล็กน้อย (ส่วนใหญ่ภรรยาดูนะครับ) คุยโทรศัพท์กับน้องๆ fammed ที่สนิทกัน ให้กำลังใจกันและกัน ตกค่ำ ทำงานจนเกือบเสร็จมานั่งฟังเพลงพี่ตูน bodyslam เพลงส่วนใหญ่ล้วนให้กำลังใจ ปลุกให้ฮึด บ้า กล้า ไม่กลัวอุปสรรค อ่านบทความใน gotoknow ไปพบบทความพี่พิเชฐ เกี่ยวกับ model วังเจ้า ที่ผมกำลังทำไปปาดเหงื่อไป(ไม่แน่ใจว่าเพราะงานหนังหรืออากาศมันร้อนกันแน่) อ่านแล้วได้กำลังใจมากครับ วังเจ้าโมเดล ก็รู้สึกดีใจว่าผู้หลักผู้ใหญ่มองเห็นงานที่เราตั้งใจทำโดยเอาความรู้ความสามารถที่มีทั้งหมดเป็นต้นทุนในการบุกไปข้างหน้า
คิดไปก็ใจหายที่ต้องจากแม่สอด ไปทำงานที่วังเจ้า งานใหม่ ทีมใหม่ บทบาทใหม่ ความฝันใหม่ ผมไม่กลัวเลยว่าจะสำเร็จหรือไม่ ผมมองอย่างเดียวว่านี่คือโอกาสที่ดีที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต ที่จะได้ทำเพื่องานปฐมภูมิตามชื่อ blog
ขอแต่เพียงเหตุปัจจัยพร้อม กำลังใจผมเต็มถังอยู่แล้ว ผมเชื่ออย่างยิ่งว่างานนี้สนุกแน่
เป็นงานที่ท้าทาย แต่เห็นด้วยกับที่พี่โรจน์ว่า เราต้องไม่กลัวว่าจะสำเร็จหรือไม่ สำหรับบทบาทใหม่ เป็นกำลังใจให้ รุ่งโรจน์ model เอ้ย วังเจ้า model ด้วยคนค่ะ
พี่ไปแม่สอดเดือนที่แล้ว แล้วไปเที่ยวน้ำตกพาเจริญและป่าหวาย สวยงามมาก
แล้วไปทีลอซูด้วย
ขอให้มีความสุขกับทีทำงานใหม่นะคะ
ตามมาส่งหมอจากแม่สอดไปวังเจ้า......ดีใจด้วยที่ได้อยู่...วัง
แต้และพี่แล้ว..ขอบคุณมากครับ
พี่ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei ครับ ดีใจที่ได้เป็นชาววังครับ
ทุกๆวันที่ผันผ่านคือเวลาแห่งการเรียนรู้ เมื่อเรียนรู้สติ ปัญญาก็ย่อมเจริญวัย หลายขวบปีที่ผ่านไปเป็นบันไดก้าวจากขั้นแรกสู่ขั้นที่สูงขึ้นแห่งการก่อร่างสร้างปัญญา เมื่อรู้จักคุณค่าแห่งความองค์รวม ปัญญาย่อมนำพาให้ทำงานได้ในระดับชั้นสูงสุดคืนสู่สามัญ "ทำงานด้วยใจ" การเดินไปต่อก็เพื่อนำปัญญาไปสรรสร้างก่อพลังแห่งชีวิตผู้คนให้มีชีวาสมเป็นมนุษย์ เคยทำได้มาแล้วย่อมเป็นไปได้ที่จะทำได้อีก เพียงแต่ดูแลสติให้อยู่กับปัจจุบันขณะ + ใช้ "ใจ" ดูแลผู้คนเมื่อทำงานบริหาร อะไรก็ลุล่วงไปด้วยดีได้ทั้งนั้น