ต่อยอด..สืบเนื่องจากบันทึกของ อ.เสือ ( ยิ้มยาก .. )
...........ไม่มีใครรู้ค่าของความเป็นครู จนกว่าจะได้...เป็นครูจริงๆ.....
.........ไม่มีใครรู้ค่าของความห่วง จนกว่าจะมีลูก..ของตนเอง....
..............ไม่มีใครรู้ค่าของความอดทน จนกว่าจะ...ประสบผลสำเร็จ....
......ไม่มีใครรู้ค่าของความรัก จนกว่าจะ...เรียนรู้การสูญเสียความรัก...
... จงเรียนรู้....ตลอดเวลา...เมื่อชีวิต...ยังคงอยู่...
ชอบมาก ขอบคุณค่ะ ^_,^ รู้ทุกคุณค่า ณ เวลาที่ยังมีลมหายใจ
ไม่รู้คุณค่า ของ ธรรมชาติ จนกว่า เราจะสูญเสียมันไป
ขอบคุณค่ะ ชอบบันทึกนี้จัง :)
บันทึกนี้เป็นบันทึกฝาแฝดและต่อยอดจากบันทึก "รางวัลของคนเป็นครู" ก็มีเพียงเท่านี้ ... (The Last Lecture) ...
เจ้าของบันทึกไม่ได้เขียนบันทึกมาแล้ว ๑๐ กว่าปี ตอนนี้อาวุโสมากแล้วครับ อิ อิ
สวัสดีปีใหม่ ครับ ครูเอ