ชำระแค้น (3-65)
"แม้การชำระแค้นของบัณฑิต ก็ยังเป็นไปบนเส้นทางเพื่อสร้างปัญญา..."
อ.ถวัลย์ มาศจรัสเล่าว่าเมื่อครั้งที่เป็นนักเขียนใหม่ๆ
เมื่อเรื่องสั้นที่เขียนได้ลงตีพิมพ์ที่ไหน ก็จะมีความสุขมาก
วันหนึ่งได้อ่านคำวิพากษ์วิจารณ์แง่ลบจาก "นักวิจารณ์ใหญ่" ในวงการเกี่ยวกับงานของตัวเอง...
รู้สึกไม่ดีและไม่ได้รับความเป็นธรรม แต่ไม่มีโอกาสที่จะอธิบายหรือตอบโต้
ต่อมาหนังสือที่ได้รับการวิจารณ์นั้นได้รับรางวัลระดับชาติ...จึงนำหนังสือเล่ม นั้นพร้อมสำเนาประกาศรางวัลที่ได้รับ แนบไปกับบทวิจารณ์แง่ลบ...ส่งไปให้ "นักวิจารณ์ใหญ่" ท่านนั้น โดยไม่ได้เขียนอะไรเลยสักตัว
ท่านบอกว่า...นั่นเป็น "การชำระแค้น" ที่ได้ทำไปเพียงครั้งเดียวในชีวิต
ใคร่ครวญดูก็ให้ตระหนักในปัญญาของคนชั้น "ครู"
การตอบโต้กันด้วยวาทะคารม แม้คมคายมีเหตุผลเพียงใดก็ย่อมจะ "บาดใจ" ของทั้งสองฝ่าย
แต่การตอบโต้ด้วย "ผลเชิงประจักษ์" อย่างสุภาพและไตร่ตรองดีแล้ว
ผู้มีปัญญา...ย่อมได้รับประโยชน์จากการตอบโต้นั้นทุกฝ่าย
.......................
ปล. ชำระแค้นแบบผู้มีปัญญาซะขนาดนี้...
ศิษย์ผู้ด้อยปัญญาอย่างเรา...บางทีอาจไม่เข้าใจ...ฮาาาา
ความเห็น (6)
ในมุมมองที่ต่างกัน
ต่าง.. ทั้งความรู้สึกและวิธีการ
ขอบคุณคุณ คุณkunrapee ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หญิงปิง
ว้าว ๆ ท่านอาจารย์ล้ำลึกจริงๆ
เห็นด้วยและ พยายามฝึกอยู่ ขอบคุณค่ะ
น้อง LA จ้ะ
สำหรับพี่...คงต้อง ฝึกฝนวิทยายุทธ์นี้อีกนานนนนนน
คิดถึงเสมอจ้ะ
ชอบอ่านหนังสือของอาจารย์ถวัลย์ แต่ช่วงหลังท่านคงงานมากเลยไม่พบหนังสือใหม่ๆครับ
อ.ถวัลย์ ท่าน Early retired แล้ว ตั้งแต่ปี 2553 ค่ะ
และมีผลงานอย่างต่อเนื่องในการเป็นวิทยากรบรรยายเรื่องต่าง ๆ โดยเฉพาะเรื่องการเขียนผลงานของคุณครู ผลงานหลัง ๆ จะเป็นตำราด้านการเขียนผลงาน/หลักสูตรต่าง ๆ ค่ะ
ส่่วนเรื่องสั้น (งานถนัดของท่าน) เล่มล่าสุด คงยังไม่ได้เผยแพร่ชื่อ "พะนาคร" (ไม่ได้เขียนผิดนะคะ ชื่อแบบนี้ค่ะ) ค่ะ