ลมหายใจของแผ่นดิน (Breath of the Land)
ลำน้ำน่าน
ไหวลมใจแผ่นดินภูระโลก
ไกวดอกโศกสู่เหวบาดาลสถาน
งามดอกไม้ปาริชาตช่อตระการ
เบ่งบานประดับภูมิเบื้องบรรพต
แว่วเสียงทองการเวกมาครวญหา
จากป่าหิมพานต์หวานหยาดหยด
โผผกเทียมเวหาสราชรถ
ทศทิศโพยมยานไปลับตา
ไหวลมใจงามแผ่นดินชมพูนที
สายวารีบ่าเซาะเพิงภูผา
งามเงื่อนเงาอรัญเถาวัลย์วนา
ปรารถนาสนองนับชั่วกัปกัลป์
โค้งเคียวทองข้าวรวงรุกขชาติ
บรรเลงพาทย์โรยลมหอมมากล่อมขวัญ
ปวงพฤษภกงเกวียนกล้าสารพัน
อภิวันเทพีข้าวคุ้มดินแดน
ประหนึ่งสายชีวามหาอุปรากร
มหิธรเจ้าของธาตุอากาศแสนย์
ปรุงฟากฟ้าสุธารสมิขาดแคลน
แว่นแคว้นสุวรรณภูมิสุนทรีย์
เสนอสนองวิญญาญสมานสมัย
จักไม่ไปแม้พรหมโลกวิเศษศรี
แตกดับเกิดกลายหลายพันปี
ผลิพลีแด่มนุษย์ทุกยุคไป
โรยละอองสายน้ำค้างกลางหาว
คืออัสสุชลหมู่ดาวยิ่งใหญ่
วิปโยคกระจิดกระจ้อยน้อยใจ
รำไพพรายพระจันทร์วันเพ็ญ
สะอึกสะอื้นยังเหม่อมองโลกธาตุ
ลานสะอาดดอกหญ้าดาราเห็น
หนึ่งแววตาชรายากอยู่ลำเค็ญ
จักฉายแสงพอเป็นทิพย์ส่องทาง
กลั้นลมใจรวดร้าวดาวอมโศก
อับโชคแสงส่องคุ้งเมื่อรุ่งสาง
ปรุงธาตุแผ่นดินเช้าค่ำอำพราง
แล้วปล่อยวางชีพจรสอนวิมุตติ
หมู่ปลากระซิกกระซี้สายน้ำไหล
เสรีภาพอันใดใหญ่เท่ามหาสมุทร
เกลียวสาหร่ายกิเลสร้อยคอยมนุษย์
หลงดำผุดเริงวัฏฏะทัศนาจร
กาลโยคเวลาคล้อยมิคอยเกิด
เถิดตอบแทนผืนดินถิ่นบรรจถรณ์
อันสิ่งใดในโลกนี้มิถาวร
สองพันปีมลายรอนอันตรธาน
หลากหลายธรรมชาติแก่นชีวิต
เหลือสถิตนิดน้อยคอยลูกหลาน
เสพลาภใดหนอมนุษย์สุดประมาณ
แม้นิพพานอัปยศหมดทางไป
ใกล้สิ้นโลกปางบรรพ์นิรันดร์แล้ว
ฤาจักปลดบ่วงแร้วนรกสมัย
อวสานสายธาราฟากฟ้าครรไล
อนาถใจชีพแผ่นดินมาสิ้นบุญ------------------------------------
หลายศตวรรษแล้วที่ทรัพยากรแผ่นดินผืนนี้ได้หล่อเลี้ยงมนุษย์
ทั้งจตุรธาตุที่แตกดับแล้วก็เกิดใหม่นับประมาณค่าบ่มิได้
จากบรรพบุรุษรุ่นแล้วรุ่นเล่า จวบจนปัจจุสมัย...
ข่าวคราวการอันตรธานไปแห่งทรัพยากรทางธรรมชาตินั้น
ได้ทวีความรุนแรงขึ้นทุกเมื่อเชื่อวัน อาทิ ป่าไม้ และแหล่งน้ำจืด
ที่นับวันจะส่งผลกระทบทางด้านนิเวศวิทยา ชีวิตและผู้คน
ฝนแล้ง น้ำท่วม แผ่นดินถล่ม ฝนกรด อากาศเป็นพิษ น้ำเน่าเสีย
ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้คือผลพวงของการเสพประโยชน์จากธรรมชาติ
ที่ขาดความสมดุลของมนุษย์ทั้งหลายนั้นเอง
ถึงเวลาหรือยังที่เราจะหันกลับมาชุบชีวิตธรรมชาติแหล่งสุดท้าย
ก่อนอำลาโลกนี้อย่างนิรันดร์ ปลูกต้นไม้ตอบแทนผืนแผ่นดินเนาว์
ศักราชใหม่เราหวังว่าจะร่ำรวยและมีเงินทองมากมาย
แต่จะมีใครสักกี่คนที่หวังจะได้ป่าไม้ แม่น้ำใส อากาศบริสุทธิ์
เพิ่มมากขึ้น คิดแล้วก็ได้แต่เศร้าเมื่อลมใจแห่งแผ่นดินกำลังขาดรอน
รอเพียงวันธรรมชาติลงโทษอีกครากระนั่นหรือ???
-----------------------------------------------------
ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์
เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติของประเทศแลของโลกนะครับ
หอมๆมาฝาก คิดถึง เชียงใหม่อากาศร้อนมากค่ะ
ธรรมชาติ ให้ทุกส่ิงทุกอย่าง เมื่อธรรมชาติถูกมนุษย์ทำลาย ในที่สุดก็จะโดนธรรมชาติ ทำลายบ้าง
คน ธรรมชาติ อิงอาศัยกัน ไม่ใครใหญ่ค้ำฟ้า เพียงแค่ใส่ใจสิ่งรอบตัว สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณกระทำ กิน อยู่ เป็น ก็เปลี่ยนแปลงโลกได้ครับ ขอบคุณบทกลอนดีดีครับ
*เอาใจช่วยชาวภูเก็ตและติดตามข่าวด้วยความห่วงใยค่ะ..
*รักษ์โลก..ใส่ใจสิ่แวดล้อมทุกรูปแบบ..เริ่มจากในบ้านของเราก่อนนะคะ
โชคดีที่มีลมหายใจ เช้ามืด นึกว่า สึนามิ มาที่บางแสน หาเหตุไปหามา เอ้า หัวใจเราเองที่เต้นไม่ปกคิ อายุเกินวัย อะไร อะไร ก็เกิดได้ นิ
"โลกใบนี้จะคงอยู่ร่วมกับเราได้นานๆ ฝากเลี้ยงไว้ ในหัวใจเราทุกคน" . ....ค่ะ คุณปู...เพราะรักโลกเช่นกัน จึงรับเลี้ยง ดูแล ฟูมฟัก และสื่อความหมายส่งผ่านไปทุกเพศทุกวัย ให้บ่มเพาะความรู้สึกรักโลกไว้ในใจทุกคนค่ะ ...-ขอบคุณคำกลอนอันไพเราะค่ะ :-))
ช่วยกันคนละไม้คนละมือค่ะคุณปู เพื่อรักษาสิ่งที่เราหยิบยืมมาจากลูกหลานให้เขาได้ใช้ในอนาคต วันนี้เอาถุงช้อปปิ้งติดรถมาด้วย เดี๋ยวเวลาแวะซื้อของที่ซุปเปออร์มาร์เก็ต จะได้ประหยัดถุงพลาสติกไปในตัวพร้อมรับส่วนลด 10 cent :).
ขอบคุณที่ช่วยเตือนและรณรงค์ค่ะ
สวัสดดีบ่ายวันพฤหัสนะคะคุณปู :)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่ปู
- ส่งกำลังใจช่วย...ใจต่อใจนะคะ
น้องปู ที่น่านหรือครับ เยี่ยมมากๆๆ
สวัสดีน้องสาวปู อ่านกลอนซะเพลิน
แต่อนุรักษ์ก็ต้องด้วย ..
โปรดช่วยรักษา
แต่สุขภาพก็ต้องดูแลให้ดีนา
พี่ชายห่วงหา ขอให้แข็งแรง ^^
ขอบคุณค่ะน้องปู
"โลกใบนี้จะคงอยู่ร่วมกับเราได้นานๆ ฝากเลี้ยงไว้ ในหัวใจเราทุกคน"
คุณปูที่คิดถึงครับ....บันทึกงดงามเพราะความห่วงใยและใส่ใจกับสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศน์....อดนึกไม่ได้ว่า...ถ้ามีหลายคนใส่ใจห่วงใย....บางครั้งธรรมชาติอาจจะโกธรและลงโทษเราช้าลงไปกว่านี้....บางทีเป็นโอกาสสุดท้ายที่โลกกำลังเตือนเราอยู่....กลับบ้านหลังสงกรานต์คงมีความสุขมาก ๆ นะครับ....ภาวนาว่าให้คุณปูมีความสุข เพราะความสุขนั้นจะได้แบ่งปันให้กับผม...โลก....และทุกคนต่อไป.....
มาชม
เห็นเรื่องราวเล่าของโลกแล้ว...เลยแจมนิด ๆ ...นะครับผม
มาชมชื่นตื่นตาแลชะแง้จ้อง แหงนเบิ่งมองท้องนภาคราค่ำหนา หมู่เมฆดำลอยเกลื่อนกลาดท้องนภา อนิจจาแผ่นดินไหวอีกแล้ว..เอย.
น้องปูจ๋า ช่วยกันคนละไม้ คนละมือจากผู้มีความตระหนัก มีจิตสำนึกที่จะฟื้นฟูดูแลโลกก็อาจไม่ทันการเพราะคนโลภ คนทำลายมีมากกว่า แต่คนที่คิดได้ คิดเป็น ลงมือทำก็ต้องไม่หมดกำลังใจ
ฝากภาพชีวิตกับสายน้ำป่าสักในเช้าวันหนึ่งของกลุ่มชาวหาปลา ซึ่งมาลอยลำ ทอดแหกันที่หน้าท่าน้ำบ้านพี่ เขาทำมาหากิน แต่เราก็สงสารปลา ได้แต่แผ่เมตตาขอให้ปลาที่ยังไม่หมดอายุขัยได้เอาตัวรอดปลอดภัยด้วย
สวัสดีค่ะน้องปู
ขอให้กำลังใจด้วยคน
ฟังข่าวว่า แผ่นดินไหวที่ภูเก็ต
ไม่ใช่รอยร้าวหลัก
เป็นเพียงแขนงเล็กๆ
แต่บ้านพี่เขี้ยว เนี่ย รอยแยกหลักเลยเจ้า
สวัสดีค่ะน้องPoo
ร่วมอนุรักษ์ธรรมชาติกับน้องปูค่ะ
ร่วมแรงร่วมใจ มือเล็กๆของเราหลายๆคนจะเป็นพลังยิ่งใหญ่ ฟื้นฟูธรรมชาติงาม ให้อยู่คู่เราตลอดไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ