เพลงร็อคใครว่าก้าวร้าว ตอน “เหนือคำบรรยาย”
ห่างหายไปจากหน้าบันทึกนานพอสมควรครับ ครั้งล่าสุดนับจนถึงบันทึกนี้ก็เป็นเวลากว่า 2 เดือนแล้ว ผมมีความรู้สึกว่าการที่จะเขียนบันทึกที่จะนำมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนั้นต้องเป็นเรื่องที่ไม่ใช่แนวคิดทฤษฎีที่ยังไม่เคยทำ แบบองค์กร NATO (No Action Talk Only) แต่ควรเป็นเรื่องที่เราได้ประจักษ์กับตัวเองและพบว่าเราได้ทำสำเร็จมาแล้ว จึงนำมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ตามหลัก Success Story Telling ทำให้ช่วงเวลา 2 เดือนที่ผ่านมายังไม่มีเรื่องโดนๆ ที่จะนำมาแบ่งปันกัน
จนกระทั่งเมื่อประมาณสัปดาห์ที่ผ่านมาก็มีเรื่องที่ผมคิดว่าน่าจะนำมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้ ตามแนวทางขององค์กร AFTA (Action First Talk After) คือ ผมได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรหลักสูตร “Train the Trainer” ให้แก่พนักงานในส่วนงานความปลอดภัยของบริษัท ซึ่งหลายคนก็เคยอบรมกับผมมาบ้างแล้ว ทำให้ผมต้องเริ่มคิดหามุกใหม่ๆ มาสอน เพราะจะเล่นหากินกับมุกเดิมๆ คงไม่ดีแน่ โดยเฉพาะเนื้อหาที่ผมต้องสอนเป็นเรื่องเกี่ยวกับเทคนิคการสอนด้วยแล้ว เราต้องเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ผู้เข้าอบรมด้วย ไม่ใช่แค่บรรยายตาม Power Point ให้จบๆ ไป ดังนั้นจึงต้องพยายามสร้างให้ผู้เข้าอบรมมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมให้เกิดการเรียนรู้ด้วยการ "แนะให้ทำ นำให้ดู อยู่ให้เห็น"
เนื้อหาที่ผมต้องสอนเป็นเรื่องแรกคือทฤษฏีการสอนจากสูตร
L = MIF
L – Learning การเรียนรู้
M – Model ต้นแบบ
I – Imitate การลอกเลียนแบบ
F – Feedback การปรับแต่งให้เหมือนกันต้นแบบ
ก่อนหน้านี้ผมใช้มุกทักทายด้วยภาษาพื้นเมืองแล้วค่อยเชื่อมโยงไปยังเนื้อหา แต่มาครั้งนี้ลองใช้เพลงเป็นตัวเชื่อมโยง ด้วยหลัก Dialogue ของ LOKM และ AI และการทำให้สงสัยแปลกใจ คือก่อนที่จะเข้าสอน ผมมาเตรียมสื่อเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ทดสอบเครื่องเสียง เปิดเพลงทิ้งไว้ รอเวลาที่ผู้เข้าอบรมจะเข้ามาในห้องจนครบ เพลงที่เปิดทิ้งไว้ก็เป็นเพลง METAL ชนิดหนักกระโหลกเลยทีเดียว พอผมเข้ามาให้ห้องเริ่มแนะนำตัวทักทายกัน ถามความรู้สึกของผู้เข้าอบรมว่าเป็นอย่างไร ให้ทุกคนได้แสดงความรู้สึกกัน ซึ่งส่วนใหญ่ ก็แปลกใจสงสัยกับสิ่งที่ผมทำ ก็บอกผู้เข้าอบรมว่า การเปิดเพลงทิ้งไว้ก่อนเข้านี้ผมมีนัยยะการเรียนรู้อยู่ด้วย พร้อมกับเชื่อมโยงเพลง METAL ไปยังทฤษฎีการเรียนรู้ว่าเพลงร็อคไม่ได้ก้าวร้าวอย่างที่คนทั่วไปหลายคนคิดกัน จากนั้นผมก็ผ่อนคลายโดยเปิด Music VDO คาราโอเกะ เพลง “เหนือคำบรรยาย” ของ The Olarn Project ให้ดู
เหนือคำบรรยาย
คำร้อง : ปฐมพงษ์ สมบัติพิบูลย์
ทำนอง : โอฬาร พรหมใจ
ขับร้อง : ปฐมพงษ์ สมบัติพิบูลย์
“ยินเสียงเพลงกล่อม หยาดนมที่เคยลิ้ม
ใครเล่าเฝ้าอุ้มชู เลี้ยงดูเรามาจนโตใหญ่
หากแม้นสามารถเรียงร้อยดาวและเดือนด้วยสายรุ้งได้ดังใจ
เพื่อลูกทุกสิ่งมอบให้ ใครเล่าจะห่วง ตัวเราเท่าเทียมฟ้า
ใครเล่าใครรักเรามากกว่าพื้นน้ำทะเลกว้างใหญ่
พระคุณแม่ใหญ่หลวงนัก พระคุณพ่อใหญ่หลวงนัก
ค่าเลิศเลอเหนือคำบรรยาย ลูกกราบน้อมบูชา”
http://www.youtube.com/watch?v=iHmwZ7mmZ4Q
พอเพลงจบก็ถามความรู้สึกอีกครั้ง พร้อมทั้งให้เล่าความประทับใจต่อ Music VDO คาราโอเกะ เพลงนี้ด้วย ซึ่งหลายคนก็ถูกเหนี่ยวนำให้คล้อยตามเนื้อหาบรรยากาศของเพลง ที่กล่าวถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพ่อแม่ผู้เป็นพระอรหันต์ของลูก ผู้เข้าอบรมบางคนอาจจะไม่ได้กล่าวถึงพ่อแม่โดยตรง ผมก็เชื่อมโยงไปยังใครก็ได้ที่มีพระคุณต่อเราเลี้ยงดูเรามาจนเติบใหญ่ จังหวะนี้แหละครับ ผมได้โอกาสเชื่อมโยงไปยังเนื้อหาทฤษฎี L = MIF ได้อย่างเนียนๆ โดยให้ผู้เข้าอบรมช่วยกันสรุปเนื้อหากันเองจากเนื้อหาที่ผมได้ให้แนวคิดไป เช่น เราเติบโตเป็นคนดีได้มาอย่างไร ทำไมเด็กมีพฤติกรรมเลียนแบบพ่อแม่ การสอนจึงไม่ได้เกิดจากการพูดบอกด้วยวาจา แต่เกิดจากการเลียนแบบพฤติกรรมของต้นแบบ เป็นต้น จากนั้นก็เริ่มยกตัวอย่างให้ผู้เข้าอบรมลองจับคู่เพื่อฝึกทฤษฎี L = MIF ต่อไป เช่นการให้พูดภาษาพื้นเมืองให้ได้คำศัพท์และสำเนียงให้ได้ถูกต้องมากที่สุด ทั้งหมดที่เล่ามาผมใช้เวลาการทำกิจกรรมประมาณ 30 นาที เอาตัวรอดไปได้อีกวัน
สำหรับท่านใดที่สนใจจะนำเอาบทเพลงไปใช้ในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ อยากให้ลองเข้าไปอ่านบันทึกของอาจารย์ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ตาม Link นี้ดูนะครับ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/481614 ได้ผลประการใดอย่างไรลองนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
ความเห็น (2)
เรียนอาจารย์ เป็นการเชื่อมโยงการคุยเนื้อหากับเนื้อเพลง
ผมมักใช้นิทานพื้นบ้านเชื่อมโยงเรื่องที่พูดคุยกัน
ขอบคุณ ท่าน อ. วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ครับ 29 พ.ค. 55 นี้ คงได้พบกันนะครับ