การประชุมหลักสูตรพัฒนาทีมจัดการระบบ การจัดการโรคเรื้อรังในระดับจังหวัด รุ่นที่ 2 (23-27 เมษายน 2555)


เป็นผู้กำหนดนโยบายที่ดี ควรเป็นอย่างไร: รู้ชัดรู้จริง เข้าใจสถานการณ์ ไม่ยากเกินไป สื่อสารให้คนข้างล่างเข้าใจได้ง่าย

        เพียงแค่อยากเก็บเรื่องราว และภาพประทับใจจากการไปร่วมงานกับสถาบันพัฒนาอาเชียนในการจัดอบรมหลักสูตรพัฒนาทีมจัดการระบบ การจัดการโรคเรื้อรังในระดับจังหวัด รุ่นที่ 2

แต่จะขอเล่า ไม่เรียงลำดับนะคะ ขอเกริ่นให้ทราบตารางอบรมคร่าวๆสักหน่อย   ในการประชุมครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ใน ทั้งหมด 3 ครั้ง 

การประชุมครั้งนี้มี 5 วัน วันแรกเน้น ระบาดวิทยา วันที่ 2 เน้นการวิเคราะห์ระบบและการใช้เครื่องมือลงไปเก็บข้อมูลเพื่อการวิเคราะห์หา GAP วันที่ 3 ลงพื้นทีจริง วันที่4-5 เตรียมข้อมูล  นำเสนอ และเติมเต็มจากอาจารย์

มีงานกิจกรรมและงานต่อเนื่องถึงค่ำมืด ( 19.00 น-21.00  น.) 3 วันแรก  วันแรกสุด เป็นกิจกรรมที่ผู้จัดจัดให้  วันที่ 2-3 กลุ่มผู้อบรมจัดให้ตัวเอง...จริงๆนะ)

ขอกระโดดข้ามมา เป็นกิจกรรมยามเย็นวันที่ 1 ที่มาร่วมทีมกับคุณหมอฝน วิทยากรกระบวนการ ..ฮาจริงๆ ขอบอก

    การเตรียมงานก่อนถึงวันนี้ เรามีการพูดคุยกันบ้าง.เล็กน้อย.. คืนก่อนหมอฝนมา ผู้เขียนมานอนรอที่ โรงแรมเอเชีย แอร์พอร์ตแล้ว  เตรียม power point (ppt) นิดหน่อยโดยนึกๆเอาตามที่ได้คุยกันมาบ้าง ....เหมือนทุกครั้งหมอฝนจะมีงานติดพันผู้ป่วย บ่อยๆก็จะมาดึกดื่น แต่สำหรับครั้งนี้แผนที่จะมานอนด้วยกัน..ต้องยกเลิก เปลี่ยนเป็นมาวันรุ่งขึ้นซึ่งมาถึงก่อนที่ต้องทำกิจกรรมประมาณ   3 ชั่วโมง ครั้งนี้ มาพร้อมคุณวัลภา พี่สาวที่อายุน้อยกว่า  ผู้เขียนและหมอฝน ตกลงอุ๊บอิ๊บที่จะเรียกเธอว่าพี่ดาว...

   เตรี๊ยมๆกัน สักพักพอทีมเข้าใจ ตำแหน่งงาน  พี่ดาวก็เริ่มวาดรูป monster ผู้เขียนก็เตรียม ppt ต่อ หมอฝนของีบ แป๊บนึง  จากนั้นก็มาทบทวนอีกหน่อยและเธอก็ลุกขึ้นมาช่วยพี่ดาววาดรูปด้วย......รู้สึกสนุกแล้วสิ 55555

19.00 น. ถึงเวลาเล่นกันแล้ว.......

 

กิจกรรมเริ่ม....

เปิดเพลง ใจอัศจรรย์   กล่อมห้องให้มีบรรยากาศอบอุ่นและมีพลัง จากนั้นเมื่อพร้อม เริ่มด้วยกิจกรรมท่องสูตรคูณ ...ฮา พอหอมปากหอมคอ...เข้าสู่กิจกรรมหลัก

 

กิจกรรมครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อให้ เห็นการทำงานเป็นทีมและเข้าใจระบบโครงสร้างที่ส่งผลกระทบต่อการทำงานและร่วมกันหาทางออกในบริบทที่เป็นอยู่

 Teamwork :monster

ภาระกิจ :วาดรูปสัตว์ประหลาด

สมาชิก ค่ำคืนนั้นหายไปเล็กน้อย เนื่องจากมีภาระกิจจำเป็น ที่สามารถอยู่ ร่วมกิจกรรม ประมาณ 80% เราจึงแบ่ง เป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 7-8 คน

    

มีอุปกรณ์ให้ในแต่ละกลุ่ม

  • สี  1 กล่อง
  • กระดาษ 2 แผ่น
  • ไม้บรรทัด 2 อัน
  • ดินสอ 2 แท่ง
  • ปากกา 2 แท่ง

แบ่งพื้นที่เป็น 3 ส่วน

  1. ส่วนนอกสุด ติดสัตว์ประหลาด จะไม่มีใครเห็นยกเว้น คนที่ 1
  2. ส่วนกลางเป็นพื้นที่ พบปะสื่อสารกันระหว่างคนที่ 1 และคนที่ 2
  3. ส่วนในห้อง นั่งเป็นกลุ่ม แยกจากกัน มีสีชอล์กและกระดาษ 2 แผ่น/กลุ่ม

 

กำหนดงานให้สมาชิกกลุ่ม

คนที่ 1 เป็นผู้เห็นภาพสัตว์ประหลาดต้นแบบ ท่านไม่สามารถเข้ามาในห้องนี้ได้ ท่านจะต้องอยู่ในบริเวณที่กำหนด ท่านจะเป็นผู้ให้ข้อมูลกับ 2 ท่านใช้ได้แค่ คำพูด สีหน้าท่าทาง ห้ามใช้มือหรือเท้านะคะ มือต้องอยู่ข้างหลัง

คนที่ 2 เป็นผู้รับฟังข้อมูลภาพจากคนที่ 1แล้วมาถ่ายทอดให้คนที่ 4-7 ท่านสามารถเข้าห้องนี้ได้แต่ท่านใช้ได้เพียง คำพูด สีหน้าท่าทาง ห้ามใช้มือหรือเท้านะคะ มือต้องอยู่ข้างหลัง

คนที่ 3 เป็นผู้สงเกตการณ์ ท่านพูดไม่ได้  โดยปกติไม่มีตัวตน  ทุกคนพูดกับ ท่านได้ แต่ท่านทำได้แค่ พยักหน้า ส่ายหน้า

คนที่ 4-7 อยู่ในห้องเป็นผู้ลงมือปฏิบัติการ

คนที่ 1,2,3 จะวิ่งกี่รอบก็ได้

  

พี่ดาวจะเฝ้ารูปสัตว์ประหลาดไว้อยู่ Zone นอกสุด

 

คุณหมอ 2 ท่านนี้ต่างคนก็ต่างกำลังเก็บรายละเอียดเพื่อไปส่งต่อข้อมูลให้กับ หมายเลข 2 ในกลุ่มของตัวเอง

 

ผู้เขียนจะอยู่ zone กลาง ซึ่งเป็นบริเวณส่งต่อข้อมูลระหว่างคนที่ 1กับคนที่  2 และบางครั้งหมายเลข 3 ก็อยู่ด้วยแต่สำหรับกลุ่มของคุณหมอโดดแล้วหมายเลข 3 พี่ชดาภรอยู่ด้วยตลอดช่วงส่งข้อมูล

 

 กลุ่มนี้พี่ธนาภร เป็นหมายเลข1 ดูเห็นภาพ มาส่งต่อให้พี่เสริฐ ส่วนคนเสื้อแดงไม่ใช่หมายเลข 3 นะคะ ยืนดูคอยแนะนำกติกาค่ะ

  สำหรับกลุ่มนี้ พี่ฉัตรเป็นหมายเลข 1 พี่จิตติมาเป็นหมายเลข 2 และพี่อลิษาเป็นหมายเลข 3

 

            หมอฝนจะอยู่ในห้องที่ กลุ่มลงมือปฏิบัติการ

ภาพบรรยากาศ..ดูเข้มข้นมั่กๆ

กติกากำหนดเวลา...........30............ นาที

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

 

 เกมดำเนินไป...ด้วยความละเมียดละไม ส่งข้อมูลกันอย่างละเอียดละออ.....จนหมอฝนประกาศ ยืดเวลาให้อีก 15 นาที

 

เกมสิ้นสุุด เราก็ได้กลุ่มที่วาดได้เหมือน monster ตัวต้นแบบราวกับฝาแฝด ...โดยทีมหมอติ๋ม ซึ่งได้รางวัลทีมไป

 

ต่อไปนี้คือ สรุปการเรียนรู้

  1. ความรู้สึกแยกตามภาระกิจ

          4-7(ผู้ปฏิบัติ)

      1(ผู้รับข้อมูลต้นแบบ)

 2 ( ผู้รับข้อมูลมาถ่ายทอด)

3(ผู้สังเกตการณ์)

-การรับข้อมูลจาก ใบ้กะบอดเจอกัน   คนที่ไปรับสาร เบอร์ 2(บอด) นำข้อมูลมาก็มาสั่งๆๆ   เบอร์3(ใบ้) เหมือนเป็นผู้ตรวจพูดก็ไม่พูด   ทำแล้วถูกหรือไม่ก็ไม่รู้  กลุ่มข้างๆเหมือนเพื่อนจังหวัดอื่นที่โทรหาเพื่อปรึกษา

-แล้ว....เบอร์2 บางครั้งมาถึง “อ้ำอึ้ง” บางทีมาได้ครึ่งทางเดินกลับไป

-คนทำถ้ารับรู้รูปทั้งหมดก่อนน่าจะดีกว่า

-เวลารอนานในช่วงแรก   แต่ก็ รู้ว่าต้องทำแน่ ..แต่ไม่รู้ทำอะไร

 

เป็นผู้สั่งการ

-นึกภาพที่ตนเองถ่ายทอดแล้วข้างล่างทำไม่ได้  ต้องมีความชัดเจนทำผิดจะเสียเวลาเลยทำให้งาน “จะช้านิสสนึง”

ในความเป็นจริง   จะมีการส่งเอกสารทาง mail เห็นภาพงานชัด ตอนนี้มีข้อจำกัดไม่สามารถส่งภาพ ส่งรายละเอียด

-ประเด็น “ครบหรือเป๊ะ” หมอโดด เอาเป๊ะ หมอติ๋มเอาครบ

  •   -กรณีเอาครบเลือกสื่อสารในส่วนที่ง่ายก่อน   ถ่ายทอดก่อน
  •   -เทคนิก กำหนดการเรียกให้ตรงกันเพื่อให้เข้าใจง่าย

-การสื่อสารต้อง มีประเมินความ   สามารถในการรับรู้ของผู้รับสารไปถ่ายทอด ถ้าบอกไปหมดจะจำไม่ได้  

 

 

-ได้รับข้อมูลที่สื่อสารมาเป็นส่วนๆ   ถ้าได้ภาพรวม น่าจะสื่อสารได้ดีขึ้น

-ขอความร่วมมือเบอร์   3

-รับข้อมูลมา   ความจำสั้น

-เบอร์ 3 เหมือนคอยจับผิดเรา ติดตาม

-เบอร์ 1 บอกข้อมูลมาน้อย

-เวลาเร่งมาก

-กลุ่มผู้ปฏิบัติทำเกินข้อมูลที่ให้  

  •   ตกใจเล็กน้อยแต่ทราบว่าเขาไปแอบดูข้างๆ
  •   ชักไม่แน่ใจว่าที่เรารู้มาจะถูก

-เป็นรู้ทุกอย่างแต่ทำอะไรไม่ได้อยากพูดมาก  

-เห็นการตกหล่นแต่ทำไรไม่ได้มาลุ้นกับผู้ปฎิบัติ

-ถ้าไม่สนใจกฎ   อยากได้ผลลัพท์(ก็เลยแอบพูด)

-การวางแผนถ้ามีการทำเป็นขั้นตอน   ดูแล้วสบายใจ (Ok)

 

   2.   อะไรเป็นปัจจัยแห่งความสำเร็จ.

กลุ่มที่ทำแล้วได้ผลดี คิดว่าอะไรเป็นปัจจัยแห่งความสำเร็จ

-มีความมั่นใจในทีม เพราะได้คัดเลือก ผู้รับข้อมูล(1),ผู้นำข้อมูลมาถ่ายทอด(2),และผู้สังเกตการณ์(3) เป็นอย่างดี นอกจากนี้ได้มีการวางแผนเพื่อการส่งต่อข้อมูลและกำหนดไว้ว่าจะเริ่มต้นงานที่จุดใด ต่ออย่างไร

กลุ่มที่ภาพไม่ครบและกลุ่มอื่นๆ

-การคัดเลือกผู้รับข้อมูล(1)ความจำต้องดี   ผู้นำข้อมูลมาถ่ายทอด(2)เลือกบุคลที่อายุน้อย  การปฏิบัติงานตีตารางกำหนด ตำแหน่งในกระดาษ ลงรายละเอียดเป๊ะๆ เลยทำให้ช้า ไม่รู้เป้าหมายไม่เห็นภาพรวมทำให้ช้า (ไม่ได้บอกก่อนว่ารูปประมาณไหน) และได้เหมือนมีนาย2 คน คนหนึ่ง(2)คอยบอกให้ทำ อีกคน(3)ส่ายหัว   เวลาที่ (3)พยักหน้า อีกคนนึง(2)ฮื้อ 

 3.คิดว่าเราอยู่ตำแหน่งใด ในชีวิตจริง  1,2,3 หรือ4-7

- เป็นทั้งหมด 1-7 ขึ้นกับสถานการณ์ SMT : ขึ้นกับการชงเรื่อง กำหนดกลยุทธ์

 -กรณีเป็นผู้กำหนดนโยบาย

เป็นผู้กำหนดนโยบายที่ดี ควรเป็นอย่างไร: รู้ชัดรู้จริง เข้าใจสถานการณ์ ไม่ยากเกินไป สื่อสารให้คนข้างล่างเข้าใจได้ง่าย

บรรยากาศในการทำงาน ถ้าเรากำหนดจริงจังมากไป นายเนียบ เครียด งานไม่ได้

ทราบศักยภาพผู้รับสาร 

หมอฝนเสริม : ความเข้าใจต้นทุนเดิมของ รพสต  มีมะ ที่จะบอกว่า จังหวัดทำไม่ได้ ??? ขอทำแค่นี้ก่อน ถ้า 4-7 ร่วมเขียนด้วย2-3 เป็นคนเดียวกันน่าจะดี  ถ้านิเทศน์แล้วมีความเห็นแตกต่างกับผู้สั่งการ  ทำอย่างไร ให้ 2-3 อยู่ในตัวเราตลอดเวลา และมีทักษะในการโคช

หากมีเวลาจะพยายามเก็บเกร็ดประทับใจ...ที่ห้องเรียนมาฝากอีกนะคะ

 

คำสำคัญ (Tags): #SMT 2.2
หมายเลขบันทึก: 486336เขียนเมื่อ 27 เมษายน 2012 21:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 12:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

แวะมาชมความสวยงามของชีวิตครับ วิระยะหนอ 

กิจกรรมน่าสนุกดี เห็นนาฬิกาจับเวลาที่พวกเรา download กันตอนไปทำงานที่ รอยัล เจมส์ฯ ด้วยนะ

เสร็จงานแล้วมดเปิดดูข้อความใน facebook และหมอฝนเปิด email ด้วยนะ มีข่าวงานมาบอก

สวัสดีท่านเภสัชมด สร้างกำใจ สร้างทีมปรับทิศ สู่เส้นทางเดียวกัน งานสนุก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท