การพัฒนาทางเทคโนโลยีพัฒนาอย่างก้าวกระโดด แตกต่างกันกับเกษตรกรรม
ตอนเย็นหลังเลิกงานกลับมาถึงบ้าน มานั่งดูผักกาดกวางตุ้งที่ปลูกไว้ในกระถางรางสี่เหลี่ยม เริ่มหว่านตั้งแต่วันที่ 9 เมษายน จนถึงวันนี้ 30 เมษายน นับเวลาก็ได้ประมาณ 21 วันแล้วล่ะ แต่ต้นผักกาดนั้นยังเล็กอยู่เลย ไม่โตไปไหน อายุในการปลูก 45 วัน แต่นี่ครึ่งทางแล้ว ก็ยังไม่โตเท่าที่ควร ความน่าจะเป็นเช่นนี้ก็เนื่องมาจาก การทดลองที่จะไม่ใช้ปุ๋ย เพื่อที่จะลดต้นทุนลงรดแต่น้ำอย่างเดียว
ตอนค่ำก็มานั่งเล่นเน็ตอ่านข่าวสารด้านเทคโนโลยีที่พัฒนาไปอย่างรวดเร็วในด้านของมือถือ เลยนึกไปถึงว่า ทุกวันนี้ใช้มือถือเพื่ออะไรเป็นจุดประสงค์หลัก นั่นก็มีคำตอบอยู่คำตอบเดียวคือ โทรเท่านั้น แต่เครื่องที่ใช้งานก็สามารถที่จะต่อ 3G จะลงแอพอะไรก็ได้ที่มีให้โหลดใช้งาน เล่นเฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์ อินสตาแกรม หรืออะไรก็แล้วแต่ตามต้องการ แต่มันก็ยังไม่เคยที่จะนำมาใช้งานเลย....
เมื่อก่อนเคยคิดนะว่าจะนำเทคโนโลยีมาใช้กับการเกษตร อย่างเช่น ตั้งเวลารดน้ำ เปิดไฟให้แปลงผักตลอด 24 ชม. ใช้โซล่าร์เซลล์สูบน้ำ แต่สุดท้ายก็ยกเลิกความคิดแบบนี้ไป เพราะเหตุผลง่ายๆ คือ เราจะทันสมัยไปถึงไหน มันก็แค่ปลูกผักที่ไม่มีอะไรซับซ้อนมากมาย สมัยก่อนเขายังใช้เสียมใช้จอบขุดแปลงผัก รดน้ำก็ด้วยบัว ยาฆ่าแมลงก็ใช้สะเดาก็ได้
มันอาจจะมีหลายๆ อย่างที่ทำให้ผมคิดอย่างนี้นั่นก็คือพื้นที่ปลูกผักซึ่งมีไม่มาก มีแค่ 1 งาน ใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ไม่เหมาะสม และผักไม่ได้เป็นผักที่อ่อนแอสักเท่าไรนัก ทนกับสภาพภูมิอากาศในบ้านเราได้ดี แต่อนาคตผมก็อยากที่จะหาเทคโนโลยีต่างๆเหล่านี้มาช่วยในการปลูกผักของผมอยู่ดี แต่เมื่อไรล่ะที่จะถึงเวลานั้น
มาถึงตอนนี้แล้ว การทำการเกษตรของผมก็ยังทดลองไปเรื่อยๆ กับแปลงผักเล็กๆ ที่ทำแล้วสบายใจ
ความเห็น (1)
- สวัสดีจ้ะคุณสุเมธ
- คุณมะเดื่อเห็นด้วยกับบันทึกนี้จ้ะ
- ยิ่งพัฒนาทางเทคโนโลยี่ เราก็ยิ่งห่างจากแก่นแท้ของความอยู่รอดนะ
- ปัจจัย 4 คือ สิ่งที่ชีวิตของเราขาดไม่ได้
- แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีใครพูดถึงกันนัก
- มีแต่พูดถึงสิ่งที่ ทำให้ชีวิตยุ่งยากไร้แก่นสาร
- คุณมะเดื่อก็ปลูกพืช ปลูกผัก แบบพึ่งพาธรรมชาติจ้ะ