ลูกกัลปพฤกษ์
เดือนเมษายน ถึงพฤษภาคม ของทุกปี จะมีงานบุญที่ทำให้มีความสุข ทั้งเจ้าภาพ และผู้ที่ไปงานเพราะเกิดความปลื้มปิติที่ได้เห็นลูกหลานและผู้คุ้นเคย ทำหน้าที่สืบต่อพระพุทธศาสนา หากทุกคนที่ไปร่วมงานมาช่วยกันเขียนบรรยายความรู้สึกให้ได้อ่าน คงจะทำให้ผู้ที่อุปสมบท อยากอยู่ในร่มกาสาวพัสตร์นานๆ ให้สมกับการอนุโมทนาของทุกคนในวันสำคัญที่สุดของตนวันนั้น
ผู้เขียนมีความสุขกับการได้มีส่วนร่วมในการอุปสมบท ตั้งแต่รุ่นญาติ มาจนถึงรุ่นลูกหลาน กิจกรรมหนึ่งที่เป็นความสนุกในงานก็คือการได้แย่งลูกกัลปพฤกษ์ในการโปรยทาน หรือทิ้งทานของนาคก่อนเข้าโบสถ์ การได้ไปร่วมงานอุปสมบทในหลายๆจังหวัด ทำให้ได้สัมผัสกับบรรยากาศ การโปรยทาน ซึ่งมีรูปแบบแตกต่างกันไป ภาคเหนือตอนล่างจะโปรยก่อนเข้าโบสถ์ แต่การอุปสมบทแถวราชบุรี กาญจนบุรี และสุพรรณบุรี จะมีการโปรยทานตลอดเวลาที่นาคเดินรอบโบสถ์ทั้ง 3รอบ แม้จะทำให้ขบวนแห่นาคดูอลหม่านไปทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่แย่งเก็บลูกกัลปพฤกษ์ แต่ผู้คนในท้องถิ่นนั้นก็คงคุ้นชินกับบรรยากาศ บางงานที่มีลูกกัลปพฤกษ์จำนวนมากถึงกับต้องหาบ ต้องสะพายกันมาเลยทีเดียว ลูกกัลปพฤกษ์ในอดีต หว่านด้วยเหรียญที่ไม่มีการหุ้มห่อใดๆ บางงานก็พิถีพิถันหน่อยก็ห่อหุ้มเหรียญด้วยกระดาษสีสวย บางงานก็ทำง่ายๆด้วยการนำเหรียญมาใส่ในผลไม้ เช่น มะกรูด มะนาว หรือ กล้วยดิบหั่นเป็นท่อนๆ พอใส่เหรียญได้ เท่าที่พบเห็นมาในแต่ละถิ่นที่ก็จะมีรูปแบบสร้างสรรค์แตกต่างกันไป
วันนี้เลยนำลูกกัลปพฤกษ์ที่นิยมในปัจจุบัน คือการถักสานริบบิ้นห่อเหรียญให้สวยงาม หลากหลายรูปแบบซึ่งแต่ละแบบมีความยากง่ายต่างกัน ยิ่งนานวันก็ยิ่งมีรูปแบบใหม่ๆ ออกมาให้เห็น เป็นลูกกัลปพฤกษ์ที่มีสีสันสวยงามทั้งรูปแบบและจิตใจที่ประณีตสวยงามของผู้ที่ทำให้
ภาพกิจกรรมของคนหลายรุ่นที่ช่วยกันทำลูกกัลปพฤกษ์จะงดงามอยู่ในใจของพ่อนาค....การทิ้งทาน หว่านทาน หรือการโปรยทานของพ่อนาคในทุกวันนี้จึงเป็นลูกกัลปพฤกษ์ที่มีคุณค่าทั้งการให้ ความสวยงาม ความดี ความรัก ความสนุกสนาน และความสุขที่สมารถได้ครอบครองไว้เป็นของตนเอง เป็นผลบุญที่ได้เห็นในทันทีทันใด ทั้งยังทำให้มองเห็นเป็นปริศนาธรรม ที่สอนให้เห็นถึงความสุขของการเสียสละ การแบ่งปัน และความเดือดร้อนวุ่นวายหากมีการยื้อแย่งแข่งขันกันอย่างขาดสติ .... เป็นเช่นนี้นี่เอง ลูกกัลปพฤกษ์.....ลูกไม้แห่งสรวงสวรรค์ที่ใครๆก็อยากได้.
ความเห็น (9)
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ เป็นปริศนาธรรม ชวนคิดในหลายๆมิติค่ะ .อาจาีรย์กิติยา...ทำให้คิดถึงสมัยเด็กๆ ว่า เมื่อมีงานบวชญาติที่สนิท เราก็สนุกสนานด้วยการวิ่งเก็บลูกกัลปพฤกษ์ หลากสีสัน แล้วก็เอาไปแจกจ่ายคนที่ยังไม่ได้...สุขใจทั้งผู้ให้ผู้รับ รวมถึงอิ่มอกอิ่มใจของทุกคน :-))
- สวัสดีค่ะพี่กิติยา
- เราไปงานอุปสมบทตั้งแต่เด็กๆแล้วนะคะ เปลี่ยนและเป็นไปตามสถานภาพที่แตกต่าง..ตามอายุ ฮาๆ
- ลูกกัลปพฤกษ์ ที่บ่งบอกถึงการให้(ทาน) ก่อให้เกิดความอิ่มใจ ที่บ้านติ๋มก็มีคล้ายๆในรูปเหมือนกันค่ะ
- พี่สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ
- สวัสดีจ้ะคุณกิติยา
- คุณมะเดื่อเคยเห็นลูกกัลปพฤกษ์จากงานบวช งานศพเสมอ ๆ
- เห็นว่าปัจจุบันพัฒนารูปแบบไปมาก
- เคยหัดทำ...แต่ไม่สำเร็จจ้ะ
- ขอบคุณที่ำนำมาให้ชม
*** ขอบคุณค่ะ kwancha เด็กไทยที่นับถือพุทธทุกคน ล้วนมีประสบการณ์ และสนุกถ้ายื้อแย่งมาได้ คนที่แย่งคนอื่นได้มากที่สุดก็ยิ่งภูมิใจ แต่ถ้าผู้ใหญ่สอนวิธีคิดเป็นปริศนาธรรมให้ ก็ยิ่งจะทำให้เด็กๆเลื่อมใสในพระธรรมคำสอนอันแยบยลของพระพุทธองค์
สวัสดีค่ะน้องติ๋ม
คนจีนถือว่าการโปรยทานหรือการทิ้งทาน เป็นการขอทาง
หรือใช้หนี้ทุกคนที่ติดค้างไว้ (แต่ลืมไปแล้ว)
คนไทยเชื่อว่าทำบูญแล้วก็ต้องทำทาน ฝึกเป็นผู้ให้
ผู้เสียสละที่ให้ทั่วถึงทุกทิศ โดนไม่ลำเอียง ปริศนาธรรม
ผู้ให้ คือผู้สละแล้วซึ่งกิเลส
และมีความเป็นวิทยาศาสตร์ซ่อนอยู่ทุกขั้นตอนเลยนะคะน้องติ๋ม
*** ขอบคุณที่แวะมา
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ เชื่อว่าเราคงได้เห็นงานสร้างสรรค์ลูกกัลปพฤกษ์ ในเวลาต่อไปแน่ำค่ะ อาจมีคนแลกเปลี่ยนเข้ามา ขอบคุณค่ะ
เห็นภาพแล้ว นึกถึงตอนบวช "พี่ภัคร" เจ้าตัวโต เมื่อ 3 ปี ก่อนเลยค่ะ อาจารย์กิติยา นาคหว่านเสียจุใจคนเก็บไปเลยค่ะ (เยอะมาก ๆ) เป็นการให้ ให้โดยที่ไม่หวังสิ่งอื่นใดมาตอบแทนค่ะ เป็นการได้บุญทางใจ คือ ได้ความสุขใจมากกว่าค่ะ
สวัสดีค่ะพี่บุษยมาศ งานไหนลูกกัลปพฤกษ์มาก ก็เป็นข้อบ่งชี้ว่ามีเพื่อนฝูงญาติมิตรมาก และทุกคนที่ตั้งใจทำก็ได้กุศลในขณะที่กำลังทำเป็นอันดับแรก นั่นคือ ได้ฝึกสมาธิ และมีความเพลิดเพลินในขณะเดียวกัน เคยลองทำแต่ไม่สำเร็จ ทำได้แค่ตัดริบบิ้นค่ะ คนที่มีลูกชายบวชให้ เป็นคนที่มีบุญจริงๆนะคะ
- ลูกกัลปพฤกษ์เป็นอย่างนี้เอง
- ประณีต งดงามมาก
- ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะ