ถ้อยทีถ้อยอาศัย...ในโฮจิมินห์ถิ่นแห่งความสงบ

สี่วันสามคืนที่โฮจิมินห์ซิตี้เวียดนาม ดินแดนประวัติศาสตร์ที่มีหลายหลากมุมให้ศึกษา ทบทวนเหตุการณ์ที่ยากจะลืม และไม่ต้องการให้เกิดขึ้นอีก คงมีแต่สิ่งสวยงามและฟื้นฟู ขอบคุณท่าน ผอ.ที่ดำเนินการตามโครงการพัฒนาบุคลากรสู่ความเป็นเลิศ จนทำให้หลายๆคนรวมทั้งครูอ้อยได้พบกับประสบการณ์จริงที่ยากจะลืมเลือน

*****

วันสุดท้ายได้ีโอกาสนั่งอยู่ในมุมสูงของโฮจิมินห์ ได้เห็นถนนที่คลาคล่ำไปด้วยยวดยานพาหนะ นั่นคือ มอเตอร์ไซค์ และจักรยาน รวมทั้งรถยนต์จำนวนน้อยนิด เคลื่อนไปบนถนนเดียวกัน หยุดรอกัน ให้โอกาสกันไปก่อนไปหลัง ซึ่งเรียกได้ว่า......ถ้อยทีถ้อยอาศัย

*****

ในตอนเช้าหลังจากกินอาหารแล้วครูอ้อยจะมีเวลาเพียงน้อยนิดไปเดินเล่นชมบรรยากาศยามเช้าของชาวเวียดนามในโฮจิมินห์ ประเทศของเขาเพิ่งเิปิดประเทศมาได้ไม่กี่ปี ค.ศ.1995 แต่เขาก็พัฒนาไปได้ดีไม่ทิ้งธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ต้นไม้ใหญ่ สวนสาธารณะ และกิจกรรมที่ชาวเวียดนามยังคงมีอยู่อย่างน่ารัก

*****

ชาวเวียดนามอ่านหนังสือพิมพ์ นั่งจิบกาแฟ ข้างถนน เหมือนเป็นบ้านของเขา รถมอเตอร์ไซค์ที่มากมายนั้น มันหมายถึงคนทำงาน ทุกอาชีพ รวมทั้งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง.....ที่ไม่ต้องสวมเสื้อวิน

*****

รถเข็นมาตั้งร้านค้าเคลื่อนที่ได้ และมีคนทำงานมานั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อย มากกว่าจะไปนั่งกินในร้านค้า ร้านอาหาร นั่นหมายถึง food court หรือ food land หรือ ศูนย์อาหารยังไม่มีมากนัก

*****

สีสันบนท้องถนนสวยงามจากสีของรถมอเตอร์ไซค์ และยังมีควาสวยงามหลากหลายจาก หมวกนิรภัย หรือ หมวกกันน็อคที่น่ารักสวยงามมากมาย ราคาถูกด้วย 50 บาทเอง

*****

จักรยานกับรถมอเตอร์ไซค์และรถยนต์รถบรรทุก เขาไปด้วยกันได้บนถนนเดียวกัน.....นั่นหมายถึง อะไร ฝากโจทย์ไว้คิดนะคะ

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน ครูอ้อยพาไปทัศนศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ#เวียดนาม#โฮจิมินห์

หมายเลขบันทึก: 487234เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2012 17:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน 2012 16:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน