วันนี้เดินทางมายังแม่สาย เชียงราย เพื่อร่วม ลปรร กับพื้นที่โป่งงามและเครือข่าย ทีมพี่เลี้ยง node และทีมจากส่วนกลาง เพื่อดูการเชื่อมโยงและแนวทางการขยายผลต่อยอดการทำงานต่อไป .. พื้นที่ของโป่งงาม เป็นพื้นที่ที่ดูแลโดย สช.ล้านนา ภาคเหนือตอนบน (สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ : สช.) โดยมีการจัดทำธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพ ซึ่งแม่สายนับว่าเป็นพื้นที่ต้นแบบของการพัฒนานโยบานสาธารณะให้เป็นข้อตกลงร่วมกัน ทางแม่สายพยายามที่จะจัดธรรมนูญสุขภาพขยายผลให้ครอบคลุมทั้งอำเภอ โดยนำพื้นที่ตำบลที่เข้มแข็งในการจัดทำธรรมนูญ ๓ พื้นที่ให้พื้นที่อื่นๆ ได้เข้าร่วม ลปรร. ใน ๒ วันนี้ (พื้นที่ ต.โป่งงามเป็น ๑ ใน ๑๐๐ พื้นที่ต้นแบบของแผนงานพัฒนาระบบสุขภาพชุมชนที่เป็นความร่วมมือของรัฐบาลไทยกับองค์การอนามัยโลก)
ทางพื้นที่โป่งงามจัดเวทีที่ ดู ดอย สวย รีสอร์ท ซึ่งสวยมากๆ เมื่อเข้าเช็คอินก็สอบถามข้อมูลเล็กน้อย จนเข้าห้องพัก ทางด้านหลังห้องพักจะติดกับนาข้าว คลองน้อยๆ และดอยที่มีชื่อว่า "ดอยนางนอน" มองไปก็จะเห็นเป็นภาพของคนในที่นี้คงหมายถึงหญิงสาวที่นอนหงาย เห็นอก พุง และเลยยาวไปจนถึงส่วนของขา อย่างเป็นจริงเป็นจัง .. ผู้แนะนำได้บอกว่า "พี่มายืนตรงนี้จะเห็นได้ชัดขึ้นว่าเป็นหญิงสาวที่นอนหงาย เห็นใบหน้าจมูก คาง ชัดเจน ปล่อยผมสยายไปทางด้านหลังของศีรษะอย่างสวยงาม" เมื่อมานั่งคิดว่าตั้งแต่เช็คอินจนมาถึงห้องพัก ไม่ได้รับข้อมูลใดใดจากเจ้าหน้าที่ฟร้อนท์ที่คงดูแลเฉพาะการเช็คอิน เช็คเอ้าท์เท่านั้น หรือเด็กที่ให้บริการยกกระเป๋าถึงห้องพัก แม้จะสอบถามข้อมูลแล้วก็ตาม..
แต่ข้อมูลของ ดอยนางนอน กลับได้รับจาก ช่างไฟฟ้า ของรีสอร์ทที่กำลังซ่อมไฟอยู่ระหว่างทางเดิน คงเห็นพวกเราเดินเก้ๆ กังๆ จึงรีบเข้ามาแนะนำให้ข้อมูล นี่ถ้าช่างไฟทั้ง ๒ คนคิดทำงานเพียงแค่ดูแลไฟฟ้า เราก็คงจะไม่รู้จักดอยนางนอนแน่ๆ นับว่าเป็นการใส่ใจต่อผู้คนที่นอกเหนือจากงานในหน้าที่ที่ทำอยู่ ..
----------------------------------------------
ภาพ : ดอยนางนอน
บันทึกภาพ : ณัฐพัชร์ ทองคำ
กล้อง : iPhone4
สถานที่ : ดู ดอย สวย รีสอร์ท,
แม่สาย เชียงราย
วัน เวลา : ๑๓ มิถุนายน ๕๕
ขอบคุณค่ะ ที่ช่างไฟฟ้าให้ข้อมูลนอกเหนือจากหน้าที่ซ่อมไฟฟ้า ก็เพราะเขาไม่ลืมอีกหน้าที่หนึ่ง คือ หน้าที่การเป็นเพื่อนมนุษย์ค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณหมอปัทมา และขอแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึงประจำเดือนพฤษภาคม ๕๕ ด้วยนะคะ ^^
สมาชิกที่ให้กำลังใจ: ป..
เหมือนผู้หญิงนอนหงายจริงๆด้วย สงสัยคนที่เห็นแล้วตั้งชื่อนี่คงจะเป็นผู้หญิงนะเนี่ย เลยสามารถชิงตั้งชื่อให้มีความหมายเป็นของผู้หญิงได้ก่อน น่าประทับใจทั้งเรื่องเล่า และผู้ทำให้เกิดเรื่องราวในเรื่องเล่าเลยครับ ได้ดูภาพสวยๆของภูเขาและท้องนา แล้วก็ได้รับรู้เรื่องราวความงดงามของคน ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกันนะครับ
ดูแล้วนี่ ช่างไฟฟ้าทั้งสองคน ไม่เพียงมีอัธยาศัยใส่ใจผู้อื่น มีมนุษยสัมพันธ์ และมีน้ำใจในการปฏิสันถารกับผู้คนที่ได้มีโอกาสเจอกัน ซึ่งก็เป็นลักษณะที่มักกล่าวกันว่าเป็น 'ลักษณะไทย' ที่ 'ยิ้มง่าย' และ 'มีน้ำใจ' ที่สังคมอยากให้คนไทยเป็น อยากปลูกฝังให้เป็นอุปนิสัยและลักษณะเด่นอีกอย่างหนึ่ง ที่น่าชื่นชมมากแล้วอย่างเดียวเท่านั้นเลยนะครับ
แต่เป็นการได้ทำหน้าที่ในการแสดงความเป็นสมาชิกและตัวแทนองค์กรของเขา และเป็นตัวแทนของความน่าภาคภูมิใจของสิ่งที่มีในท้องถิ่น ที่ออกมาด้วยใจ รวมทั้งการที่จะทำอย่างนี้ได้ ก็ต้องมีการเรียนรู้พอที่จะเล่าถ่ายทอดสิ่งที่เชื่อมโยงกับความเป็นองค์กรของตนได้ด้วย เนื่องจากที่พัก 'ดู ดอย งาม รีสอร์ต' นี่ บ่งบอกว่าเขาถือ 'ทำเลของรีสอร์ต' 'ดอยนางนอน' กับ 'เรื่องเล่า' ที่เกี่ยวกับดอยนางนอน มาเป็นเอกลักษณ์และจุดขายในความเป็น 'ดู ดอย งาม รีสอร์ต' เลยทีเดียว ดังนั้น บทบาทสร้างความประทับใจให้กับผู้มาพักได้อย่างนี้ของช่างไฟฟ้า ๒ คน นอกเหนือจากการได้ซ่อมบำรุงและดูแลสิ่งสนับสนุนและสิ่งอำนวยความสะดวกให้แก่ด้านอื่นๆแล้วนี่ ต้องเรียกว่าเขาได้ทำหน้าที่หลายอย่างให้เป็นผลดีต่อองค์กร เช่น เป็น 'ผู้จัดการทางด้านลูกค้าสัมพันธ์' 'ฝ่ายการตลาด' 'ฝ่ายประชาสัมพันธ์' ของรีสอร์ตเลยละครับ
การมีคนในองค์กร ที่ทำงานในส่วนที่เป็นหน้าที่เพื่อได้เงินเดือนและค่าจ้าง พร้อมกับร่วมส่งมอบความประทับใจ ส่งข้อมูลข่าวสารเพื่อให้ผู้ใช้บริการสามารถแสวงหาบริการสืบเนื่องเพื่อใช้เวลาระหว่างพักสั้นๆอย่างมีคุณค่าและมีความหมายที่สุด ซึ่งรีสอร์ตและองค์กรเขาเองก็ย่อมได้ให้บริการแก่ความต้องการที่เพิ่มขึ้นตามมาอีกหลายอย่างด้วย โดยทำเมื่อตนเองมีโอกาส ซึ่งลดขั้นตอนและย่นย่อเวลาที่ไม่ต้องจำกัดว่าต้องได้จากช่องทางเฉพาะอย่างเดียว อย่างนี้ ก็ทำให้ความเป็นส่วนรวม(องค์กร)ของเขา อยู่ได้อย่างมีความเจริญงอกงาม และส่งผลทางอ้อมให้เขามีงานทำและได้เงินเดือน
ในองค์กรต่างๆนี่ต้องมีคนทำงานที่มีสำนึกต่อความเป็นส่วนรวมขององค์กรและต่อถิ่นอาศัย รวมทั้งต้องมีทักษะคน (Human Skill) อย่างนี้เยอะๆนะครับ ทักษะอย่างนี้เป็นปัจจัยชุมชนที่จะสามารถบูรณาการเข้าไปสู่องค์กรสมัยใหม่
อันนี้ไม่ใช่หน้าที่…แต่มันคือน้ำใจที่…แบ่งปัน :)
ขอบคุณค่ะ พยายามจินตนาการให้เหมือนที่บอกเล่าค่ะ
เดินทางไกลน่าดูเลยพี่ แต่ดูภาพแล้วเหมือนผู้หญิงนอนจริงๆๆด้วยครับ
กราบนมัสการ และขอบพระคุณทุกท่านสำหรับดอกไม้ค่ะ
พระมหาแล อาสโย ขำสุข แสงแห่งความดี ป. ใบไม้ย้อนแสง นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ...ปริม pirimarj... kwancha วิรัตน์ คำศรีจันทร์ โอ๋-อโณ
"ในองค์กรต่างๆนี่ต้องมีคนทำงานที่มีสำนึกต่อความเป็นส่วนรวมขององค์กรและต่อถิ่นอาศัย รวมทั้งต้องมีทักษะคน (Human Skill) อย่างนี้เยอะๆนะครับ ทักษะอย่างนี้เป็นปัจจัยชุมชนที่จะสามารถบูรณาการเข้าไปสู่องค์กรสมัยใหม่"
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะอาจารย์ ....
ใช่ค่ะคุณปริม นั่นเพราะคือความเอาใจใส่ต่อผู้อื่นที่เคยคิดว่าเป็นทักษะส่วนบุคคลจริงๆ ^^
อาจารย์ขจิตครับ รถพี่โดนตำรวจเรียกตรวจบัตรที่ด่านแม่จันด้วย ดีว่าแค่ขอดูบัตรและมองหน้า ไม่ได้ให้ร้องเพลงชาติไทยด้วย เพราะไม่ได้ร้องเพลงชาติไทยนานเดี๋ยวจะเผลอร้องเพลงลอยกระทงไปแทน ๕๕๕ ^^"
ขอบคุณค่ะ คุณน้อย น้ำพอง สำหรับดอกไม้และแวะมาเยี่ยมเยือนกัน ^^
ขอบคุณค่ะ ^^
สมาชิกที่ให้กำลังใจ: Sila Phu-Chaya วศิน ชูมณี