เหตุจากไม่อยากขึ้น stand เชียร์ให้ตัวดำ แดดร้อน แต่ตัวเองเล่นกีฬาที่ใช้กำลังไม่เป็น ...เพราะตัวผอมกระหร่องไม่มีเรี่ยวแรง ไม่เคยได้ออกกำลังกายจริงจัง วันๆ อยู่ในบ้านเล่นกับเด็กๆ นิดๆหน่อยๆ
ก็เผอิญมีการเขียนจดหมายสื่อสารกันระหว่างพี่รหัสม.6 กับตัวเองที่เป็นน้องม.1 ก็เลยรู้ว่าเล่นหมากรุกเป็น...แล้ววันคัดตัวนักกีฬาหมากรุกพี่นพ พี่ม.6 ที่รับผิดชอบหานักกีฬาก็มาติดต่อให้ไปคัดตัว พอแข่งไปแข่งมาคัดตัวของสีเลืือดหมูก็ได้ ...แต่ยังไม่ระบุรุ่น จนกระทั่งการแข่งขันระบุมาว่าแบ่งรุ่นเป็นรุ่นอายุน้อยกว่า 12 ปี, รุ่น 13-15 ปี รุ่น...ก็อายุพอดี 13 ปีเลยต้องมาแข่งกับรุ่นพี่...งานนี้พี่ๆก็เลยจับแข่งคัดตัวกับพี่ผู้หญิงในสี
ผลคุณกอฯ ก็ได้เป็นตัวจริง กลับบ้านมาหน้าบานครั้งที่ 2 (ครั้งที่ 1 หน้าบานตอนที่ได้ลงเล่นหมากรุก ไม่ต้องขึ้น stand) ทีนี้ทุกเย็นก็พี่ๆมาช่วยกันซ้อมให้น้องกัน พี่นพก็สอนการเปิดหมาก พี่สีอื่นก็มาสอนการรุก
พอวันแข่ง...ก็ชนะมาเรื่อยๆ พี่ๆก็ให้กำลังใจเชียร์น้องกันสุดฤทธิ์ พอสุดท้ายเลยได้แชมป์หมากรุกหญิงรุ่น 13-15 ปีของโรงเรียนไปเลย งานนี้เลยหน้าบานครั้งที่ 3 มากกว่าทุกครั้ง เพราะคุณครูที่ดูแลการแข่งชมซะด้วยว่า "ม.1 มาชนะม.3 ได้" แถมงานนี้พ่อก็หน้าบานไปด้วยอีกคน เพราะคุณลูกบอกคุณครูว่า "พ่อสอน" ...
เราก็เลยถามว่าทำไมถึงชนะได้ล่ะ...ลูกบอกว่าใช้สูตรที่พ่อสอนว่าให้เดินดูตาม้าตาเรือ+สูตรลุงลาภสอนให้บุกๆๆ+สูตรพี่นพสอนให้เปิดเกม เพราะถ้าเดินเปิดเกมตามสูตรอย่างเดียวฝ่ายตรงข้ามก็รู้ เพราะเค้าก็ต้องสอนมาเหมือนกัน...
งานนี้เลยรอรับใบประกาศ รับถ้วยร่วมกันฉลองสีเลือดหมู เพราะเดี๋ยวพี่ๆจะพาไปเลี้ยงฉลองกัน ลูกเราเลยเป็นปลื้มไปเลย แม่ก็เบาปัญหาไปหน่อย เพราะคุณเธอบ่นว่าแม่ทำเหรียญทองสมัยเธอเป็นแชมป์หมากรุกตอนอยู่ป.6 หายจ้า
แต่อีกอย่างที่แม่มีความสุขกว่า คือ ลูกรู้จักรุ่นพี่ที่ดีๆ เพิ่มขึ้น และมีสังคมมากขึ้น สบายใจ
ขอแสดงความยินดีกับแชมป์หมากรุกน้องกอหญ้าค่ะ
กอหญ้า เก่งมากเลยจ้า (๐)