อะไรก็ได้ขอให้เอะอะก็เราเข้าไว้(ดีแน่)

เมื่อผู้ใหญ่ตีกลองเชิญประชุมตอนแรกผ่านไปแล้ว

คราวนี้มาดูสาระสำคัญจากการฟังนโยบายและการบ้านที่ผู้ใหญ่ให้บ้างค่ะ

ฉันบันทึกไว้อย่างสั้นๆ เป็นการปักธงเป้าหมายว่าจะต้องทำไปให้ถึงจุดนั้น ถึงหรือไม่ ทำได้ไหมคงต้องรอกาลเวลาเป็นเครื่องบ่งบอกค่ะ. เพราะฉันเพิ่งจะมาเป็นสมาชิกที่แห่งนี้ได้ไม่นานนักนี่คะ

สิ่งที่ท่านผู้ใหญ่ของฉันได้เล่าสู่กันฟัง พร้อมกับชี้แนะนำทางให้บรรดาผู้นำกลุ่มรับเป็นนโยบายไปพิจารณาปฏิบัติ เป็นเรื่องที่ฉันคิดว่า นำมาเผยแพร่ให้ประจักษ์เป็นหลักฐาน สำหรับตัวฉันเองก็จะจดจำได้ว่าจะต้องทำอะไร และผู้ที่ได้มาอ่านเจอก็สามารถเก็บเกี่ยวไปคิดประยุกต์และสร้างสรรค์การทำงานได้ค่ะ คงไม่ผิดที่จะแบ่งปันออกนอกพื้นที่

เอะอะอะไรๆ ก็เรา ดีอย่างไรกัน

เรื่องแรกที่ผู้ใหญ่ให้แนวคิดไว้เป็นเรื่อง การพัฒนาตนเอง/การปรับเปลี่ยนตัวเอง มุมมองของท่านเห็นว่ามีบางคนยัง "ติดหล่ม" ทำอย่างไรให้สำนักงานของเราเป็น "ที่พึ่ง" เป็นที่เคารพของผู้ปฏิบัติงานจากหน่วยงานอื่น ทำอย่างไรให้เขาวิ่งมาหาเราเมื่อมีปัญหา ท่านฝากไว้ว่าให้พวกเราวินิจฉัยอะไรก็แล้วแต่ ทำให้เขามีความมั่นใจว่ามาหาเราแล้วได้
___ฟังดูดีนะคะ. ถ้ามีการทำงานที่แข็งแกร่งหนักแน่นของฝูงบินในสำนักงานของเรา ทำอย่างไรก็ได้ให้ "เอะอะอะไรก็ให้ตึกหน้าช่วยเหลือ"(ตึกหน้าเป็นคำเรียกชื่อสำนักงานมหาวิทยาลัยหรือสำนักงานอธิการบดีของหน่วยงานที่เป็นมหาวิทยาลัย/สถาบัน/วิทยาลัย)  นั่นเป็นสิ่งดี.  ___

ท่านกล่าวต่ออีกด้วยว่า เราควรสร้างความมั่นใจให้คณะ/สถาบัน และเมื่อสร้างได้มากเท่าไร เราก็ต้องกลับมาทบทวนตัวเองอีกด้วย ในฐานะผู้นำองค์กร ภารกิจที่ท่านไปเยี่ยมเยือนหน่วยงานต่างๆที่อยู่ในองค์กร ท่านได้บอกพวกเขาเสมอๆว่าหน่วยงานกลาง(ตึกหน้า) ของเรามีภารกิจอะไรที่จะช่วยเหลือสนับสนุนเป็นที่ปรึกษา ดังนั้นท่านได้ฝากพวกเราไว้ในทำนองว่าเราจะหยุดนิ่งเฉยๆที่เดิมคงไม่ได้ค่ะ

ให้เสียงสะท้อนกลับมานั้นเป็นเสียงที่น่ายินดี

เรื่องนี้ต่อเนื่องจากการทำอะไรก็ได้ขอให้เอะๆอะๆ เข้าไว้ว่า “เป็นเราคิดถึงเราต้องเรา” ค่ะ ผู้ใหญ่ของฉันท่านเอ่ยเรื่องประสิทธิภาพการทำงานว่าเป็นเรื่องสำคัญที่เคย "จี้" หลายๆ คนไปแล้ว  ทั้งนี้ในที่สุดก็จะสะท้อนกลับมาที่ตัวเราเอง (ถ้าถามว่าอะไรสะท้อนนะ? ต้องกลับไปดูงานเราค่ะ)  การสะท้อนจะกลับมาจากทุกทิศทาง โดยเฉพาะสื่อ Social Network   (เร็วและแรง และดัง-เห็นด้วยค่ะ) เราควรมีพัฒนาการสิ่งที่สร้างสรรค์หรือรังสรรค์  จึงขอฝากพวกเรา(ผู้นำ) ผู้ปฏิบัติงานประจำ ทำอย่างไรให้เป็นที่ยอมรับนับถือ ทำงานด้วยพลังปัญญาและความคิด มี Knowledge Base Management  รับฟังเสียงสะท้อน  ปรับเปลี่ยนเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผล  ท่านพูดต่อถึงเรื่อง การ(ควร)เขียนกรอบข้อบังคับตัวเรา อย่างเป็นเหตุเป็นผล ถูกต้อง ดูต้นทุนราคา การป้องกันความเสี่ยง สรุปให้ลองในการบริหารตัวเอง ไม่ต้องดูกฎ ระเบียบอะไรมากนัก เวลาผ่านไป เช่น 3 ปี 5 ปี แล้วปรับเปลี่ยนอะไรอีกได้ไหม พัฒนาการภายใต้ขอบเขตระยะเวลา  และงานที่ทำไปถ้ามันติดขัด ก็หาทางพูดคุยกัน เพราะว่ามันต้องมีทางไปของมัน (ฉันคิดในใจค่ะ: ทุกปัญหามีทางออก และที่ทางออกก็มีปัญหาใหม่รอเราแก้ไขอยู่ ปัญหาอาจไม่เป็นปัญหาถ้าดูกันจริงๆ)

ทำงาน...ทำงานด้วยปัญญาไม่เอาหุ่นยนต์  และ ดูความคุ้มค่าและความประหยัดในอนาคต

ผู้ใหญ่ฝากผู้นำกลุ่มไว้เรื่องทีมงาน ว่าทำอย่างไรจะกระตุ้นน้องๆ ในทีมงานให้ทำงานด้วยปัญญา ไม่ใช่หุ่นยนต์  ทำงานอย่างไรให้ทะลุให้เป็น  “ต้นแบบ” ให้ได้

ท่านยังได้กล่าวเรื่องการประหยัดงบประมาณ พลังงาน ทรัพยากร และโยงไปเรื่องอัตรากำลังต่างๆ อีกด้วย โดยเฉพาะเรื่องเงินเดือนค่าจ้างตอบแทนโดยมากจะสูงถึง 80%  ของรายการจ่าย ซึ่งเป็นเรื่องหนักใจของผู้บริหาร จะทำอย่างไรในการควบคุมค่าใช้จ่าย ซึ่งผู้บริหารดูแลอยู่ (ให้เราไม่ต้องกังวล ทำงานไปให้เต็มที่)  ดูการลงทุน ความคุ้มค่าและความประหยัดในอนาคต ภารกิจหลักของเรา (ทั้งองค์กร) คือด้านงานวิจัย วิชาการ เราไปได้ดีแล้วเพราะเรา(รวมคนในตึกหน้าด้วยนั่นเอง) ช่วยกันผลักดัน   ขอ ให้มองว่า  “งาน” เป็นเรื่องสำคัญ ที่ต้องมาก่อน ฉะนั้นการหาคนมาทำงานต้องแสวงหาคนที่มีความสามารถ ทำอย่างไรให้เราเดินไปด้วยกันได้อย่างเต็มที่  เราจะอยู่ร่วมกัน 10-30 ปี (เข้าใจว่าหมายถึงพวกเราในห้องประชุม) อาจต้องดูเรื่องประสิทธิภาพและการแข่งขันในการทำงานด้วย

สุดท้ายทุกงานที่ทำย่อมต้องมีแผนและธงนำกำกับ

เป็นเรื่องเข้าใจโดยอัตโนมัติอยู่แล้วค่ะ ที่การทำงานทั้งหลาย เรามีแผนพัฒนาการศึกษาฯ เป็นตัวกำกับ  ท่านจึงฝากขอให้แต่ละกองงาน ลองนำแผนออกมากางดูว่าจะพัฒนากันอย่างไร ดูหลักการบริหารจัดการเพื่อจะผลักดันให้งานที่แต่ละกองงานรับผิดชอบบรรลุเป้าหมาย  สุดท้ายก็จะไปสู่จุดร่วมเดียวกัน  ลองดูว่าจะวางตัวเราเองช่วยผลักดันให้องคาพยพของเราขับเคลื่อนไปได้  ฝากแสดงประสิทธิภาพที่มีให้เห็น...

สรุปแล้วสิ่งที่ผู้ใหญ่ได้ฝากไว้สั้นๆฉันบันทึกมาได้มีแค่นี้เอง

อะไรก็ได้ขอให้เอะอะก็เราเข้าไว้ ให้เสียงสะท้อนกลับมานั้นเป็นเสียงที่น่ายินดี  ทำงานด้วยปัญญา มีแผนและธงนำกำกับ

ไว้เหลาให้แหลมเป็นกลยุทธ์ย่อยๆ ในการดำเนินหน้าที่ที่ดีต่อไป แม้...ภาระงานนั้นมากมายและ... มากมายจริงนะคะ

ที่มาภาพข่าว: สำนักงานมหาวิทยาลัย จัดพิธีทำบุญและพิธีดำหัวอธิการบดี

[ธ.วั ช ชั ย]

มา เอะอะๆๆๆ อิๆๆๆ

[ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี]

สวัสดีค่ะ บอกอ  ธ.วั ช ชั ย

เอะๆ อะๆ  แต่ไม่ให้เอ็ดตะโรเสียงดังนะคะ