บุคลิกภาพที่ดีมีผลต่อการทำงาน

บุคลิกภาพที่ดีมีผลต่อการทำงาน

จริงหรือไม่ที่ผู้กล่าวว่า "บุคลิกภาพที่ดี มีชัยไปกว่าครึ่ง" สำหรับผู้เขียนเอง สามารถตอบได้เลยว่า "แน่นอน" เพราะบุคลิกภาพเป็นส่วนที่คนอื่นต้องพบเห็นก่อน ก่อนที่จะได้พูดคุย ทักทายกัน แต่ถ้าคน ๆ นั้น มีบุคลิกภาพที่ไม่ดีนั้น ก็หมายความว่า มันจะทำให้เป็นการลดคะแนนลงไปได้เหมือนกัน...

มีสุภาษิตที่ว่า "ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง" สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับผู้ที่มีหน้าที่ให้บริการทุกคนได้ ซึ่งคนเหล่านี้จะมีหน้าที่ทำงานประชาสัมพันธ์ ตอบคำถาม แนะนำ ประสานงานด้านต่าง ๆ รวมทั้งการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้รับบริการ ทำหน้าที่คอยช่วยเหลือในเรื่องต่าง ๆ ซึ่งมีให้เห็นทั้งหน่วยงานราชการและเอกชน ไม่ว่าท่านหรือใคร ๆ เมื่อเห็นผู้ให้บริการ แต่งตัวดี น่ารักหรือดูดี แถมมีรอยยิ้มที่เป็นมิตรด้วยแล้ว ใคร ๆ ก็อยากพูด อยากคุย อยากถาม ผิดกับผู้ให้บริการที่ทำหน้าบึ้ง เคร่งเครียด...

การมีบุคลิกภาพที่ดีนั้นย่อมมีเสน่ห์ ดึงดูดใจ เป็นเสมือนทำให้เกิดความประทับใจต่อผู้ที่มาติดต่อ และจะทำให้เกิดความมั่นใจต่อที่มาขอรับบริการอีกด้วย...การมีบุคลิกภาพที่ดีจะสามารถบอกถึงการเตรียมพร้อมที่มีต่อการทำงานเป็นผู้พร้อมที่จะรับผิดชอบงานในทุกรูปแบบ พร้อมรับกับการที่เผชิญปัญหา - อุปสรรคต่าง ๆ และพร้อมต่อการที่จะมีมนุษยสัมพันธ์และการพูดคุยกับคนอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี

บุคลิกภาพเป็นเสมือนภาพลักษณ์ภายนอกที่สำคัญ ถือว่าเป็นหน้าตาและกระจกส่งภาพพจน์ของตนเองที่มีต่อสายตาของผู้อื่น...การสร้างบุคลิกภาพที่ดีนั้นไม่ยาก แต่จะขึ้นอยู่กับความพร้อมและความต้องการของตนเอง...บุคลิกภาพที่ดีในความคิดของผู้เขียนนั้น ไม่จำเป็นว่า คน ๆ นั้นต้องสวยเหมือนนางงาม...เพียงแต่ว่าการแต่งกายนั้นขอให้ "ดูดี" น่ามอง...เช่น เรื่องของการแต่งกาย

ในความคิดเห็นของผู้เขียน ถ้าเป็นหญิงก็ไม่ควรที่จะใส่กระโปรงสั้นจุดจู๋ตามสมัยนิยม หรือเสื้อแขนกุด คอลึก...แต่ควรใส่เสื้อผ้าที่ใส่แล้วดูเรียบร้อย เพราะต้องนึกเสมอว่า "ตัวเราไปทำงานและถ้ายิ่งเป็นที่ทำงานของส่วนราชการแล้ว ยิ่งต้องระมัดระวังด้วย" เดี๋ยวจะไม่สุภาพ...ส่วนรองเท้าไม่ควรใส่รองเท้าแตะนะคะ เพราะจะทำให้ไม่ดูดีได้ ผิดกับการใส่รองเท้าส้นสูงซึ่งไม่ควรสูงจนเกินไป ประมาณ ๑ - ๑.๕ นิ้วก็คงพอค่ะ (จะได้ไม่เกร็งน่อง + เกิดอันตรายต่อสุขภาพได้) เพราะรองเท้าส้นสูง ที่ไม่ใช่รองเท้าแตะ...จะทำให้ใส่แล้วดูมีบุคลิกภาพที่ดีค่ะ...สำหรับชาย การเกงก็ไม่ควรใส่กางเกงยีนส์เพราะมองดูแล้วไม่สุภาพ (ถ้าใส่ไปเที่ยวก็น่าจะ O.K. อยู่) แต่ไม่ควรใส่ไปทำงาน เสื้อก็ควรเป็นเสื้อเชิ้ตจะแขนสั้นหรือแขนยาวก็ได้ ถ้าอากาศไม่ร้อนเกินไปก็ควรผูกเนคไทเพื่อใครได้เห็นแล้ว คุณก็จะกลายเป็นคนที่ดูดีไปในสายตาของผู้ที่พบเห็น...สำหรับรองเท้าก็ไม่ควรใส่เป็นรองเท้าแตะค่ะเพราะไม่สุภาพ...

สำหรับทรงผม ผู้หญิงไม่ควรปล่อยผมให้รุงรัง ปิดหน้า ปิดตา เพราะจะทำให้เป็นที่รำคาญตาของผู้ที่ได้พบเห็น ถ้าผมยาวก็ควรที่จะเกล้ามวย หรือมัดรวบให้เรียบร้อย หรือติดกีบเพื่อไม่ให้รกรุงรัง ปิดหน้า ปิดตาค่ะ...สำหรับชายควรตัดผมสั้นเหมือนสุภาพชนทั่ว ๆ ไป ไม่ควรไว้ผมยาวเหมือนผู้หญิง เพราะสังคมไทยยังไม่ค่อยจะเปิดใจรับกับสภาพที่ชายต้องมีผมยาวเฉกเช่นเดียวกับผู้หญิงค่ะ...เนื่องจากค่านิยมของเราหรือวัฒนธรรมไทยนั้น เรายังเชื่อว่า เป็นชายแล้วต้องมีการตัดผมสั้น...

ส่วนการนั่ง ยืน เดิน นั้น ก็ต้องระมัดระวังนิดหนึ่ง เดินให้กระฉับกระเฉง ไม่เดินทอดน่องและไร้อารมณ์ หรือเดินวางมาดแบบนักเลง มีความเชื่อมั่นในตนเอง ไม่แกว่งแขนหรือเดินบิดก้นค่ะ...

หน้าตาของคุณ ควรที่จะยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่ใช่ไร้อารมณ์ วันหนึ่ง ๆ ก็หน้าบึ้ง จ้องมองคนอื่นก็ดูเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเขา...ถ้าเป็นแบบนี้ต่อให้ใคร ๆ ก็ไม่อยากที่จะเข้าใกล้คุณหรอกค่ะ

การใช้คำพูดและน้ำเสียง ก็ควรออกมาจากใจ คำพูดก็ควรให้ถูกกาลเทศะ นึกถึงเรื่อง "มารยาทในการพูด" ด้วยค่ะ...ให้คำนึงด้วยว่า เวลาจะพูด "เราเป็นนายคำพูด ถ้าพูดออกไปแล้ว คำพูดจะเป็นนายของเรา" ควรใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวล ไม่กระโชกโฮกฮาก

ถ้าคุณทำได้แบบที่บอกข้างต้นได้ ก็จะทำให้คุณมีบุคลิกภาพที่ดีแล้ว สำหรับคำว่า "ไม่สวย ไม่หล่อ...แต่คุณก็ดูดี" มีบุคลิกภาพที่ดี เหมาะที่จะไปทำงานได้แล้วค่ะ...

บุคลิกภาพที่ดี สามารถสร้างได้ด้วยตัวของคุณเองค่ะ...

[บุษยมาศ]

• ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ