เจ้าตนหลวง ห่วงประชา เป็นภาระ
ดั่งจอมพระ ห่วงสัตว์ ในสงสาร
เจ้าตนหลวง ห่วงชาติ ราชการ
ดั่งสมภาร ห่วงวัด สมบัติกลาง
เจ้าตนหลวง ยังห่วง พระศาสนา
เพื่อประชา ฟูธรรม พร่ำสะสาง
เจ้าตนหลวง ห่วงสืบ พระวงศ์วาง
ทายาทอย่าง ก่อนมา ภาระเอย
ทางพวกเรา เหล่าประชา เอาภาระ
เสียสละ ทุกอย่าง อย่างขันแข็ง
เพื่อสำเร็จ ตามหวัง ดังแจกแแจง
ให้ชาติแกร่ง ศาสนาแกร่ง เป็นแรงเจริญ
ลิขิต..อาจารย์พุทธทาสภิกขุ
มีชีวิต มีให้ดี ต้องมีชาติ
ชาติวิลาส นั้นต้องมี ศรีศาสนา
สองนั้นจะดี ต้องมี ธรรมราชา
เป็นหัวหน้า และตัวอย่าง ทุกอย่างไป
ประเทศชาติ เหมือนร่างกาย ให้คิดดู
ไม่มีกาย ใจจะอยู่ อย่างไรได้
ศาสนา นั้นเหมือนใจ ฝ่ายนามกาย
ไม่มีใจ ก็เหมือนตาย ซากก่ายนอน
มหากษัตริย์ เหมือนสติ และปัญญา
ที่บัญชา กายและใจ ให้เป็นสมร
ร่วมกันไป คล้ายกับงาน สหกรณ์
ไม่ม้วยมรณ์ ไทยเจริญ เกินเปรียบเอยฯ
ลิขิต..อาจารย์พุทธทาสภิกขุ
จากหนังสือธรรมะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
หลวงพ่อพุทธทาส
เหมือนดำรงชีวิตอยู่ถึงปัจจุบัน
มีชีวิต... มีให้ดี ...มีประโยชน์...ต่อสังคม...ต่อเพื่อนมนุษย์
ขอบคุณ บทกลอนดีดีนี้นะคะ
ร่วมร้อยกว่าปีแล้วกระมังครับที่พระพุทธทาสท่านละสังขาร แต่ลิขิตของท่านก็ยังคงอยู่ ไม่สูญสลายตามไปด้วย ทุกวันนี้ เด็กประถมฯ ๖ ยังคงท่องบทอาขยาน "เป็นมนุษย์ หรือเป็นคน" ของท่านอยู่ครับ