งานประดิษฐ์
สิ่งไม่รู้ ไม่เคยทำ ไม่มีชำนาญ ใช่ว่าจะทำไม่ได้ มันอยู่ที่ความตั้งใจ
ปีการศึกษา 2555 ผู้เขียนต้องรับผิดชอบจัดกิจกรรมการเรียนการสอน กลุ่มสาระการงานและเทคโนโลยี ที่รับเพิ่มเข้ามาเพราะ จำนวนนักเรียนน้อยลง เพราะส่วนใหญ่เขาจะเข้าเรียนโรงเรียนในเมือง โรงเรียนในชนบทจึงมีนักเรียนลดลงเรื่อยๆ ปีนี้มีนักเรียนทั้งหมดแค่ 257 คน มีครูสอน 10 คน ผู้บริหาร 1 คน ครูอัตราจ้าง 1 คน ผู้เขียนเคยประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปีนี้ยุบเหลือห้องเดียว เพราะนักเรียนไม่ถึง 51 คน.. จึงต้องรับภาระงานเพิ่มขึ้น ผู้เขียนอาสาสอนสาระการงานและเทคโนโลยี เพราะมีเนื้อหาสาระหลากหลายให้กับนักเรียน ได้เรียนรู้ เช่น งานเกษตร งานประดิษฐ์ งานบ้าน และ คอมพิวเตอร์ ดูแล้วสามารถปรับเปลี่ยนไปได้ทั้งปี ไม่จำเจไม่น่าเบื่อ เป็นสาระที่ท้าทายให้ครูได้ปรับเปลี่ยนเรียนรู้ไปกับนักเรียนด้วย ผู้เขียนคิดว่า สิ่งที่ไม่รู้ ไม่เคยทำ ไม่มีความชำนาญ ใช่ว่าจะทำไม่ได้ ถ้าเราจะทำ มันอยู่ที่ความตั้งใจ
ต้นปีการศึกษาจึงได้วางแผนการจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ ภาคเรียนที่ 1 โดยกำหนดสอน 2 เนื้อหาสาระคืองานเกษตร กับงานประดิษฐ์ ผลจากจัดการเรียนรู้ มีผลงานของนักเรียนมากมาย (ส่วนใหญ่ครูเรียนรู้ไปพร้อมกับนักเรียน ) เช่นการประดิษฐ์ดอกไม้จากเศษวัสดุ การเย็บกระทงใบตอง การทำโมบาย การทำโครงงานอาชีพ และ การจัดสวนถาดแบบต่างๆ ฯลฯ
การประดิษฐ์ดอกไม้จากถุงใส่น้ำยาปรับผ้านุ่ม
การประดิษฐ์ผ้ามัดย้อม โดยกลุ่มจิตอาสา ประจำหมู่บ้านมาช่วยสอน
การประดิษฐ์บ้านจากไม้ไอศกรีม
การจัดสวนถาดแบบแห้ง
ประจวบเหมาะกับเดือนนี้เป็นเดือนแห่งการประกวดแข่งขันผลงานทางวิชาการ ในงาน สิลปหัตถกรรมผลงาน นักเรียน ครั้งที่ 62 ผู้เขียนจึงให้นักเรียนเลือกงานที่เขาสามารถนำไปประกวดแข่งขัน ได้รับการคัดเลือกผ่าน 2 งาน คือ การประดิษฐ์ดอกชบาจากกาบหมาก และการจัดสวนถาดแบบชื้น เป็นการวัดผลประเมินผลกลางภาคเรียนไปด้วย (กระสุนนัดเดียวได้ทั้งนกและปลา 555+)
การประดิษฐ์ดอกชบาจากกาบหมาก
การจัดสวนถาดแบบชื้น
ผลงานนักเรียน
เมื่อมีการลงมติแล้ว มีการประกวดแข่งขันกันเองในกลุ่มนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5-6
ผลงานที่ส่งเข้ามาคัดเลือกของนักเรียน จำนวน 12 กลุ่ม
ผลการคัดเลือก จากคณะกรรมการ ครู 3 คน นักเรียน 3 คน
เมื่อได้ผลงาน ได้นักเรียนที่เป็นตัวแทน จึงนัดซ้อมเพื่อการพัฒนา ทุกคนนัดหมายกันฝึกในตอนเย็นหลังเลิกเรียน วันละ 1 ชั่วโมงทุกวัน หลังจากวันนี้ถึงวันที่ 12 กันยายน 2555 ชีวิตของผู้เขียนและนักเรียนที่ได้รับการคัดเลือก.คงตื้นเต้น รอวันแข่งขันนั่นคือวันที่ 13-14 กันยายน 2555 ที่โรงเรียนอนุบาลประจำหวัด รางวัลที่เราตั้งใจร่วมกันคือ การได้เข้าร่วมแข่งขัน การสร้างประสบการณ์ และการเรียนรู้ชีวิตนอกชั้นเรียน ไม่ใช่ เหรียญทอง เหรียญเงิน หรือเหรียญทองแดง
ขอกำลังใจจากผู้อ่านทุกคนให้กับผู้เขียนและนักเรียนกลุ่มนี้ ด้วยนะคะ /ขอบคุณค่ะ
คำสำคัญ (Tags): #การเรียนการสอน
หมายเลขบันทึก: 500829เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2012 12:11 น. ()ความเห็น (7)
เป็นกิจกรรมที่ส่งเสริมการเรียนรู้ได้มาก +ความคิดสร้างสรรค์ ชื่นชมค่ะ
ฝีมือดี..สามารถนำไปเป็นอาชีพเสริมได้...โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การประดิษฐ์ ดอกไม้ ผ้ามัดย้อม สวัสดีครับ
ขอบคุณค่ะคุณชลัญธร
ผ้ามัดย้อมเป็นสินค่าพื้นเมือง ประจำหมู่บ้านของเราค่ะ ส่วนใหญ่ผู้ปกครองนักเรียนเขาทำได้ แต่ยุ่งยากตรงต้องหาตลาด เพราะส่วนใหญ่ต้องทำส่งพ่อค้าคนกลางอีกทีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ @ แว่นธรรมทอง
วันก่อนไปตลาดเห็น ฟักข้าว (บ้านพี่เรียก มะไฟเพลิง) ซื้อมาตากแดด แล้วชงแทนชา รสฝาด คิดถึงคุณกานดา กะว่าจะลองทำแบบนี้บ้าง ขอบคุณค่ะ
น่าสนใจดีครับ