ตากฟ้า..ใต้ป่าดาว
เอนกายตากฟ้าใต้ป่าดาว
กระพริบพราววิบวับกับฟ้าใส
เพชรน้ำค้างพร่างหล่น ณ หนใด
ปล่อยหัวใจสู่สรวง...ถึงดวงดาว
ในอ้อมกอดแห่งรัตติกาล
แสนเนิ่นนานเพลินภวังค์ยังห้วงหาว
บันทึกจากแดนสรวงแห่งดวงดาว
ร้อยเรื่องราวฝากคำก่อนอำลา
ยื่นดอกรักจากใจที่ไหวหวั่น
ระลึกมั่นมุ่งมาดปรารถนา
รอยสัมผัสผิวแผ่วผ่านแววตา
ถ้อยคำลาเอ่ยซ้ำ..ย้ำหัวใจ
เพลงราตรีแว่วหวานผ่านโค้งฟ้า
กระซิบฝากดาราบนฟ้าใส
กลีบดอกรักโรยลับไปกับวัย
ใกล้เหมือนไกล ยิ่งกระจ่าง...ยิ่งลางเลือน
จะเอนร่างพักฟื้นกับผืนหญ้า
จะนิทรากับจันทร์อันคล้อยเคลื่อน
จะโอบกอดกับห้วงแห่งดวงเดือน
เพื่อย้ำเตือนคืนที่ไม่มีใคร
...กิ่งไผ่...
คำสำคัญ (Tags): #คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 500943เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2012 15:25 น. ()ความเห็น (10)
..สวัสดีค่ะ kunrapee
- ยินดีที่คุณมาเยี่ยมนะคะ
- หลายคนบอกว่า กลอนกิ่งไผ่เป็นกลอนเศร้า เพิ่งมีคุณนีแหละที่บอกว่า กลอนสวย ดีใจค่ะ
...
สวัสดี "รัตติกาล" ที่ผ่านฟ้า
จักรีบไปไกลตาภาษาฝัน
ไปตากฟ้าไปตากผ้าด้วยกัน
ตามทุกวันผ้าฝันจะแ้ห้งเลย
...
;)...
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Wasawat
- ดีใจค่ะที่อาจารย์ยังมาเยี่ยมบ้านนี้เช่นเคย
- พร้อมกลอนที่อ่านแล้วยิ้มได้ทุกๆครั้ง
- ขอบคุณจริงๆค่ะ
แวะมาเชียร์กวีหวานครับ
- สวัสดีจ้ะคุณกิ่งไผ่
- คุณมะเดื่อนำเพลงลมหนาวและดาวเดือนไปไว้ในบันทึก ดวงจันทร์กับความรัก แล้วนะจ๊ะ
- ขอบคุณที่แนะนำจ้ะ
- สัมผัสในงดงาม ความหมายลึกซึ้งมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณมะเดื่อ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ขอบคุณที่แวะมาเชียร์นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณ Sila
- ขอบคุณมากค่ะ ดวงจันทร์ ดวงดาว ท้องฟ้าราตรี มันมีความลึกซึ้งในตัวมันเองอยู่แล้วด้วยค่ะ เมื่อนำมาเป็นองค์ประกอบของบทกวี เลยทำให้บทกวีนั้นสวยงามไปด้วย
- ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่แวะมาเยี่ยม