“เอฟฟาธา” แปลว่า “จงเปิดเถิด”
(มก 7:34)
.............................................
ด้วยความเชื่อ ความหวัง และความรัก
พระองค์ทรง พิทักษ์ รักษาให้
เพียงลูกเปิด ดวงตา แห่งดวงใจ
ทุกสิ่งไซร้ เป็นไปได้ ในพระองค์
...................................
เมื่อครั้งที่พระองค์ทรงรักษาคนหูหนวกและเป็นใบ้
พระองค์ทรงเรียกเขาออกไปจากฝูงชนแล้วจึงรักษา
ด้วยความใส่ใจในความรู้สึกของดวงใจบอบบางของมนุษย์
ที่จะเปิดเผยความอ่อนแอของตน ความผิดบกพร่องของตนให้กับผู้อื่นได้รับรู้
แต่ถึงกระนั้น...พระองค์ให้อิสรภาพแก่เราเสมอ
เฝ้ารอที่จะให้เราเปิดหัวใจของตนเอง
รับการรักษาจากพระองค์
.........................................
ดวงใจของลูก เจ็บป่วยและอ่อนแอ
อับอายและพ่ายแพ้ ใครเหลียวแลนั้นไม่มี
ลูกปิดห้องหัวใจ เกรงว่าใครจะเยาะเย้ยศักดิ์ศรี
ดวงใจของลูก ถูกบาปร้ายคุกคามย่ำยี
มอมแมมสิ้นดี เฝ้ารออยู่ตรงนี้ รอใครสักคนผ่านเข้ามา
เสียงเรียกร้องในดวงใจ ให้ลูกออกไปเพื่อรับการรักษา
จากบุรุษผู้หนึ่ง ผู้ซึ่งกำลังจะเดินทางผ่านมา
ลูกรอคอยด้วยใจโหยหา ใครกันเล่าหนาจะรักษาลูกให้ไร้บาปราคี
เสียงร้องตะโกนอื้ออึง ลูกหลบอยู่ ณ มุมหนึ่งตรงนี้
ไม่กล้าเผยตัวตนกับความมอมแมมที่มี
คนมากมายเช่นนี้ลูกจะทำอย่างไร
ตาบอดเสียยังจะดีซะกว่า
ไม่ต้องรับรู้ว่าใครจะนินทาเพราะเป็นบ้าเป็นใบ้
ขอเวลาลูกอีกสักนิด ลูกขอทำใจ
พร้อมแล้วลูกจะก้าวออกไป ไม่อายต่อผู้คน
โอ้รักที่แสนยิ่งใหญ่ บุรุษผู้มีแต่ให้ เดินเข้ามาท่ามกลางความสับสน
แตะดวงใจมอมแมมของลูก โอบกอดดวงใจที่ทุกข์ทน
ลูกแสนสุขล้น ยิ้มระคนความอิ่มเอมเปรมปรีดิ์
บุรุษผู้นั้นกล่าวว่า “เอฟฟาธา” “จงเปิดเถิด”
ลูกก็เสมือนได้เกิด ใจอิ่มเอิบสุขศรี
ท่านทรงแบกรับความทุกข์ยาก บาปร้ายที่เคยมี
ลูกขอกราบลงด้วยใจนี้....โอ้องค์ผู้อารี..... องค์“พระคริสตเยซู”
..................................................
โปรดเปิดดวงใจลูกเถิด
น้ำผึ้งหวาน
9 กันยายน 2555
ไม่มีความเห็น