อารมณ์-จิตใจ : สิ่งสำคัญต่อการพัฒนาเด็กปฐมวัย
คนเราจะอยู่ในสังคมอย่างมีคุณภาพจำเป็นต้องได้รับการพัฒนาตั้งแต่ระดับปฐมวัยอย่างเต็มศักยภาพ และจะต้องครอบคลุมพัฒนาการทั้งด้านร่างกาย อารมณ์- จิตใจ สังคม และสติปัญญา ปัจจุบันเราจะเห็นความวุ่นวายในสังคมที่เป็นปัญหาที่เราแก้ไม่ตก ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นก็มาจากคนหรือมนุษย์เราเป็นส่วนใหญ่ ที่มีการพัฒนาอย่างไม่สมดุลเน้นความเก่ง หรือความสามารถทางวิชาการ ไม่ให้ความสำคัญหรือให้ความสนใจน้อยมากกับการพัฒนาด้านอารมณ์-จิตใจ เราลองมาเริ่มทำอย่างจริงจังคือช่วยกันที่จะทำให้เด็กไทยเรามีอารมณ์-จิตใจ ที่มั่นคง ดีงามต้องเริ่มกันตั้งแต่เล็กๆ และจะต้องพัฒนาให้ควบคู่กับการพัฒนาด้านอื่นๆดังที่กล่าวข้างต้น สำหรับปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาอารมณ์-จิตใจของเด็กเป็นอย่างมากคือการอบรมเลี้ยงดูของพ่อ แม่ ผู้ปกครอง และครูปฐมวัย ตลอดจนชุมชนสภาพแวดล้อมรอบตัวเด็ก บทบาทของผู้เกี่ยวข้องในการอบรมเลี้ยงดูเด็กเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่รู้แต่ละเลยในการปฏิบัติต่อเด็ก จึงขอย้ำอีครั้งหนึ่งในบทบาทดังกล่าวซึ่งพอจะสรุปได้คือ
- ต้องมีความรัก มีเจตคติที่ดีต่อการพัฒนาอารมณ์-จิตใจของเด็ก
- สอดแทรกคุณธรรมในการอบรมเลี้ยงดูเด็กอย่างต่อเนื่อง
- เริ่มอบรมตั้งแต่เล็กๆ และฝึกอย่างต่อเนื่อง
- ผู้อบรมเลี้ยงดูต้องเป็นแบบอย่างที่ดี
- ต้องมีระเบียบวินัย ใช้การควบคุมด้วยความรัก ความเมตตา
- มีความรับผิดชอบ มีความละอายต่อการกระทำความผิด มีการลงโทษ-ให้รางวัลที่เหมาะสมกับวัย
- อบรมเลี้ยงดู สั่งสอนอย่างต่อเนื่อง
- มีความเข้าใจต่อความรู้สึกของเด็ก
- มีความอดทนไม่ปฏิบัติตนหรือไม่ทำตามกระแสที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ฯลฯ
หากผู้ใหญ่เราเป็นแบบอย่างที่ดีและยึดหลักที่กล่าวในการอบรมเลี้ยงดูเด็กของเรา จะทำให้เด็กมีรากฐานทางอารมณ์หรือมีพื้นฐานทางอารมณ์ที่มั่นคงและมีบุคลิกภาพที่พอจะกล่าวได้คือ
- มีความสุขง่าย ทุกข์ยาก
- ประสบความสำเร็จในชีวิต
- มีความอดทนอดกลั้น ไม่หุนหันพลันแล่น
- มีวุฒิภาวะทางอารมณ์
- ทนต่อความผิดหวังได้ และกลับสู่การมีพลังชีวิตที่จะดำเนินชีวิตได้เร็ว
- มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี และมีบุคลิกภาพที่ดี
- เกิดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ
- มีการตัดสินใจที่ดี ไม่ลังเล มีเหตุผล
- ไม่ย่อท้อหรือยอมแพ้ง่ายๆ
- มีการดำเนินชีวิตที่เหมาะสม รู้จักกาลเทศะ
- สามารถสู้กับปัญหาชีวิตได้ตลอดเวลา
- เข้าใจจิตใจของผู้อื่น
- เข้าใจสถานการณ์ทางสังคม ปรับตัวเข้ากับสังคมได้อย่างเหมาะสม
ฯลฯ
ฉะนั้นการพัฒนาทางอารมณ์-จิตใจต้องเริ่มตั้งแต่เด็กเลย เด็กต้องได้รับการอบรมเลี้ยงดูที่พอสรุปได้ว่าต้องให้เข้าใจอารมณ์ของตนเอง สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเอง เข้าใจอารมณ์ของผู้อื่นปรับตัวเข้ากับอารมณ์ผู้อื่นได้ ตลอดจนปรับตัวเข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อม ซึ่งสิ่งดังกล่าวต้องได้รับการปลูกฝังตั้งแต่เด็กปฐมวัย
ไม่มีความเห็น