อีกวันที่ความตั้งใจที่จะได้ส่องดูนกให้เต็มอิ่มต้องเป็นอันหยุดชะงักลงด้วยสายฝนที่โปรยปรายลงมาตั้งแต่เราไปถึงป่าสงวนพื้นที่ชุ่มน้ำสุไหงบุโล เป็นที่รู้กันดีว่าช่วงปลายปีเป็นฤดูที่นำมาซึ่งทั้งฝูงนกและสายฝน แต่เราก็ยังหวังใจว่าในวันที่เราไปดูนก ฝนจะเป็นใจย้ายไปตกที่อื่นก่อน
"ลองเดินเข้าไปที่กระท่อมบังไพรก่อนไหม เผื่อว่าฝนจะหยุดตกแล้วเราค่อยออกเดิน" ฉันชวนผู้ร่วมทาง และเมื่อไปถึงกระท่อมหลังน้อยที่เรามักมานั่งหลบมุมอยู่อย่างเงียบๆ ในวันหยุดเฝ้าเพื่อรอฝูงนกที่มาอวดโฉมให้ดู จากละอองฝนก็กลายเป็นเม็ดฝนที่เทลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา
เราจัดการกับแซนวิชพร้อมชามะนาวหวานหอมชื่นใจที่ซื้อติดมือมาเป็นอาหารกลางวันจนเสร็จสรรพ การได้นั่งกินมื้อกลางวันอย่างเรียบง่ายท่ามกลางธรรมชาติและสายฝนพรำ ในสมาคมของคนใกล้เป็นบรรยากาศที่ฉันจะไม่ลืม ว่ากันว่าคนเราชอบเสพติดความทุกข์กันเป็นนิสัย และมักจดจำแต่สิ่งที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นมากกว่าสิ่งดีดีที่มีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ฉันจึงตั้งใจเขียนบันทึกนี้เพื่อจดจำเรื่องราวที่สร้างรอยยิ้มให้ตัวเองไว้
ท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมา ฝูงนกอพยพกลุ่มใหญ่บินมาอยู่ที่เกาะเล็กๆ ใกล้กระท่อมที่บังไพรของเราในระยะถ่ายรูปดูนกได้สบาย แต่ด้วยแสงที่ไม่พอเพียง เราจึงได้เพียงแต่ยืนมอง ชื่นชมความแกร่งกล้าของพวกเขาด้วยสายตาและหัวใจ ในขณะที่เราหลบฝนอยู่ใต้หลังคาเหล่านกทั้งหลายยืนอาจหาญท้าเม็ดฝนอย่างสงบนิ่ง คนตัวใหญ่อย่างเราๆ คงไม่มีเพียงครึ่งของความกล้าที่พวกเขามี
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ฝนที่ตกลงมาก็เริ่มซาเม็ด เราก็เตรียมเสื้อกันฝนและร่มออกมาเตรียมจะพากันออกไปเดิน และแล้วสายฝนระลอกสองก็กระหน่ำลงมาอีก คราวนี้เสียงฟ้าคำรณคำรามดังก้องไปทั่วพร้อมสายลมที่พัดเอาละอองฝนสาดเข้ามาในที่บังไพรประปราย
เห็นจะต้องติดอยู่ที่นี่อีกนานฉันคิด แต่อย่างน้อยเราก็อยู่ในร่มหลังคาอันแข็งแกร่ง นึกไปถึงคนดูนกอื่นๆ ไม่รู้จะมีใครติดฝนอยู่ในที่บังไพรเล็กๆ บ้าง เพราะฝนที่ตกหนักเช่นนี้เขาคงเปียกปอนกันน่าดูชม กระท่อมเล็กๆ ดูมีคุณค่าขึ้นมามากมายเมื่อฝนตก และในยามที่อากาศสดใสเราคงมองผ่านกระท่อมนี้ไปอย่างไม่ค่อยแยแส คนเราจะรู้คุณค่าของสิ่งธรรมดาๆ ที่มีก็ต่อเมื่อในยามที่เราพบเจอความไม่สบายกายไม่สบายใจทั้งหลายนั่นแหละ
...
...
เราเลือกมุมส่วนตัวแล้วนอนลงบนที่นั่งยาว เอนหลังนอนฟังเสียงฝนกระทบหลังคาเบาบ้างแรงบ้างตามกำลังลม รวมไปถึงเสียงฟ้าครางเป็นระยะๆ รู้สึกผ่อนคลายเหลือเกิน ฉันอยากนอนฟังเสียงฝนกระทบหลังคาแบบนี้ทุกคืนในยามฝนตกเหมือนตอนเป็นเด็ก และก็นานมากแล้วที่ไม่ได้กลิ่นไอดินยามฝนโปรย และนั่นก็เป็นเพราะความด้อยโอกาสของคนเมืองที่ยอมจำนนกับความศิวิไลซ์และฝังตัวอยู่ในป่าคอนกรีต ฉันงีบหลับไปในบรรยากาศนั้นเกือบชั่วโมง กว่าจะมารู้สึกตัวอีกทีฝนก็กำลังจะหยุดตกแต่ท้องฟ้ายังคงมืดครึ้ม และทั่วบริเวณก็อึมครึมเหมือนตอนหัวค่ำยังไงยังงั้น
บ่ายวันนี้เป็นเวลาที่น้ำหนุนขึ้นสูงกว่าทุกวันที่ผ่านมา และคงเพราะน้ำฝนที่ตกลงมาเพิ่ม ปลาที่อยู่ในน้ำจึงกระโดดขึ้นมาท้าทายลมและฝนที่ยังคงโปรยปรายอยู่ บ้างก็บอกว่าสาเหตุที่ปลากระโดดนั้นเป็นเพราะการหนีผู้ล่าที่อยู่ในน้ำ บ้างก็ว่าปลากระโดดเพื่อรับออกซิเจนในอากาศยามที่ออกซิเจนในน้ำมีน้อย บ้างก็ว่าปลากระโดดเพื่อกินแมลงที่บินอยู่เหนือน้ำ ทุกครั้งที่เห็นปลากระโดดฉันนึกไปถึงสำนวนไทยที่ว่า ปลากระดี่ได้น้ำ ปลาที่อยู่ในน้ำคงตื่นต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพของน้ำที่มันอยู่ อาจเป็นเพราะอุณหภูมิ หรือสภาพของน้ำเป็นต้น
"วันนี้คงจับภาพนกได้ลำบาก เราลองถ่ายภาพปลากระโดดกันไหม" คนข้างกายชวน ฉันพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย แต่ทว่ากว่าจะได้รูปปลากระบอกที่กระโดดโผล่พ้นผิวน้ำนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดเพราะนานๆ ทีปลาจึงจะกระโดดสักครั้ง แสง สมาธิ จังหวะจึงต้องพร้อม ตาและใจจะต้องจดจ่ออยู่ที่ผิวน้ำตลอดเวลาและไม่วอกแวก เพราะไม่มีสัญญาณใดที่จะแสดงให้เห็นว่าปลาจะกระโดดเลย
ฉันนึกถึงใจที่มีสมาธิในขณะที่พยายามจับภาพปลากระโดด มันคงไม่ต่างไปจากการยิงธนู ในอินเดียสมัยก่อนจะมีปรมาจารย์ในบางสำนักที่เปิดสอนลูกศิษย์ให้เก่งกาจในศาสตร์นี้ อาจารย์ท่านหนึ่งใช้นกที่ทำจากไม้ตัวเล็กๆ เป็นเป้ายิงและบอกให้ลูกศิษย์เล็งไปที่ดวงตาของนก
ลูกศิษย์คนแรกเดินเข้ามาแล้วยกธนูขึ้นเล็ง อาจารย์ขอให้เขาอธิบายในสิ่งที่เห็น ลูกศิษย์คนนั้นตอบว่า "ผมเห็นต้นไม้ กิ่งไม้ ใบไม้ ท้องฟ้า นกและตาของนก" อาจารย์บอกให้ลูกศิษย์คนนั้นให้หยุดก่อนแล้วออกไปยืนรอข้างๆ
แล้วนักเรียนคนที่สองก็ถูกเรียกเข้ามา เขายกธนูขึ้นเล็งไปที่นก อาจารย์ก็ถามนักเรียนด้วยคำถามเดียวกัน นักเรียนคนที่สองตอบว่า "ผมเห็นแต่ดวงตาของนก" อาจารย์กล่าวกับลูกศิษย์ว่า "ดีมาก...ปล่อยลูกศรได้เลย" แล้วลูกศรก็ตรงดิ่งไปที่ตาของนกจริงๆ
หากใจไม่จดจ่อกับเป้าหมายเราก็อาจยิงพลาดได้ ถึงแม้มันจะไม่ง่ายนักแต่ก็เป็นทักษะที่เราเรียนรู้ได้ในการทำงานและการดำเนินชีวิต วันนั้นสายตาเราคงมองหาแต่ปลาเหมือนนักเรียนที่มองหาแต่ตานกนั่นหล่ะ
แม้ไม่ได้ไปถ่ายรูปนกดังที่วาดหวังเอาไว้เพราะสายฝนที่กระหน่ำลงมา แต่สายฝนก็มิได้ทำให้บ่ายวันนั้นเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ฉันได้พักผ่อนอย่างเต็มที่และได้ฝึกการจดจ่อและการมีสมาธิในช่วงที่ถ่ายรูปปลากระโดด เป็นความท้าทายอีกรูปแบบหนึ่ง...
ขอบคุณสายฝนที่ตกลงมา ซึ่งนอกเหนือจากการนำความชุ่มชื่นมาฝากแล้วยังทำให้ความไม่ได้ดั่งใจกลายเป็นครูสอนให้ฉันไม่ให้ยึดติดกับสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้มากเกินไปและเปิดใจใช้โอกาสที่มีในการเรียนรู้ทักษะอื่น
นำภาพที่ได้จากความพร้อมจาก focus และ concentration มาฝากเป็นกำลังใจในการทำงานวันนี้ ไม่ว่าจะทำงานอยู่ที่ไหนๆ ในโลกนี้ ทักษะนี้ใช้ได้ผลเสมอค่ะ
...
...
...
...
...
ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ (เปียโน)
http://www.youtube.com/watch?v=TG_1icEPzbk
สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณปริม
อยากบอกว่าทำได้ไงค่ะ โอ้โห รูปปลา รูปนก และเรื่องราวสุดแสนอบอุ่นในวันพักผ่อน มีความสุขมากๆ นะคะ
จากใครคนหนึ่ง บนเกาะแสนสวย
คนตัวใหญ่อย่างเราๆ คงไม่มีเพียงครึ่งของความกล้าที่พวกเขามี
คนเรากล้าหาญน้อยกว่าแต่ความออ่นแอกลับมีมากกว่า
ขอบคุณบันทึกดีๆครับ..
อย่างนี้ต้องเครื่องปรุงไปด้วย อิอิ ...
สวยงามมากมาย ใครหรือจะกล้ากิน หนอ !
ขอบคุณค่ะคุณปริม
ดู ๆ ไป
ปลาก็เหมือนเป็นดั่ง นก นะคะ
เพลงอีก คือบทเพลงลีลาศของปลาโดยแท้
ดูสิ
ฉันวาดลวดลาย เต้นเดี่ยวอยู่ เห็นมั้ย...
...อิจฉา..ปลา..(กระดี่..ได้..น้ำ)...อ้ะะๆๆ.....ยายธี
ชอบภาพตอนปลากระโดด....ไม่รู้ปลาจะคิดแบบที่ครูนกคิดหรือเปล่าว่า..."ฉัน ทำได้แล้วนะ ปลาในอากาศ"
มาชมภาพสวยงามพร้อมความสุขดีๆเช่นนี้ค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily,
วันหยุดอย่างนี้ทางภูเก็ตคงจะคึกคักมากด้วยเทศกาลของพี่น้องอิสลามนะคะ
มีความสุขมากๆ บนเกาะแสนสวยค่ะ ;)))
สวัสดีวันหยุดของชาวสิงคโปร์ค่ะ ท่านอาจารย์วิชญธรรม
วันนี้วันฮารีรายอฮัจญ์ค่ะ ;)))
สบายๆ @home ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต
ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อมูล จะบอกให้พี่ชายที่บ้านค่ะ จะได้ลองหัดเพาะเห็ดกินค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
ว่ากันว่าปลากระบอกอร่อยได้หลายเมนูมากใช่ไหมคะ อิอิอิ
พอรู้ว่าเราเอาเครื่องปรุงไปเขาคงไม่กล้ามาโดดเย้ยหม้อแกงมังคะ ;))))
สุขสันต์วันหยุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพิชัย
แต่คนเรามีศักยภาพในการพัฒนาตัวเองค่ะ ;))))
สุขสันต์วันศุกร์ค่ะ
แหล่งท่องเที่ยวหลายแห่งในเมืองไทย น่าเที่ยวแต่ความปลอดภัยเกี่ยวกับโจร ผู้ร้าย คงต้องทำให้ทุกคนใคร่ครวญอย่างถ้วนถี่ ว่าจะป้องกันตัวหรือทำอย่างไรเมื่อมีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น
ความเข้มงวดของกฎหมายในเมืองไทยคงจะอีกนานที่จะเหมือนสิงคโปร์ ครับ ยินดีด้วยครับที่ "คุณปริม" ได้พักกาย พักใจ ปลดปล่อยความเคร่งเครียดหลายเรื่องออกไป
นิทานอินเดียสั้นๆ ให้ความหมายคำว่า concentration ได้ดีมาก concentartion จะตรงกับคำว่าจิตตะ ซึ่งเป็นข้อธรรมอันดับที่สามในหลักอิทธิบาท ๔ ซึ่งไม่ว่าชนเผ่าใดในพื้นพิภพนี้ปฏิบัติตามเป็นอันสำเร็จทุกราย ขออนุโมทนาคุณปริมที่ช่วยขีดเขียนเรื่องราวมีสาระดีๆ ให้คนทั่วไปทั้งหลายได้อ่านกัน ถ้าเป็นไปได้น่าจะมี English version ด้วย เผื่อคนที่เขาไม่รู้ภาษาไทยจะได้อ่านกันทั่วโลก
สวัสดีค่ะคุณยาย
วันหยุดนี้คงไม่ได้ไปดูปลากรัดี่ได้น้ำค่ะ มีงานต้องสะสางที่บ้าน เลยอดกระโดดโลดเต้นเลย ;)))
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมอภูสุภา
ทุกชีวิตมีลีลาของตัวเองที่น่าชื่นชมค่ะ ในขณะที่เราเฝ้ามองลีลาชีวิตอื่น ใครสักคนก็กำลังมองเราเช่นกัน
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะครูนก
เป็นความท้าทายในชีวิตของปลากระบอกค่ะ...
ดูเขาอาจหาญมากค่ะ
มีความสุขในวันหยุดค่ะคุณครู
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
คงเป็นปลาคนละชนิดกันค่ะ ปลาที่เราเห็นเป็นปลากระบอกธรรมดาๆ ไม่มีครีบค่ะ อยู่ในอากาศได้ไม่เกิน 3-4 วินาทีประมาณนั้น กระโดดขึ้นไปแล้วก็ลงน้ำไปเลยค่ะ
แค่โผล่มาให้ดูหน้าเท่านั้น อิอิอิ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาแวะอ่านและให้กำลังใจเสมอค่ะ
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ปณิธิ
เป็นมุมมมองที่ดีมากเลยค่ะ ปริมไม่ได้คิดเลยว่าได้ดูทั้งนกและปลา...
ขอบคุณมากค่ะ
มีความสุขในวันหยุดค่ะ ;)))
สวัสดีค่ะคุณคณิน
ที่นี่ความปลอดภัยในสังคมมีสูงค่ะ ไม่ค่อยมีข่าวร้ายๆ เกิดขึ้นเท่าไหร่ คงเพราะกฏหมายที่เข้มงวดด้วยค่ะก็เลยไปนั่นมานี่ได้อย่างสบายใจ
แต่ทว่าเราก็ไม่ควรประมาทในการดำเนินชีวิตค่ะ ไม่ว่าที่ไหนๆ
ขอบคุณในข่าวคราว ข้อคิดและความหวังดี จากคุณคณินเสมอๆ นะคะ
มีความสุขในวันเสาร์ค่ะ
กราบนมัสการพระอาจารย์พระมหาอัมพรค่ะ
ความจริงนิทานทั้งหลายที่นำมาเล่าต่อก็เรียบเรียงมาจากเรื่องราวในหนังสือภาษาอังกฤษที่อ่านเจอแทบทั้งสิ้นค่ะ บางเรื่องก็มีอ้างอิง บางเรื่องก็ลืมจดอ้างอิงไว้ค่ะ ต่อไปคงจะระวังมากขึ้นค่ะ
ขอบพระคุณที่พระอาจารย์เมตตาขยายความของจิตตะ ให้ฟังค่ะ
ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่มาแวะ่านและให้กำลังใจในบันทึกนี้นะคะ
สุขสันต์วันเสาร์อันผ่อนคลายค่ะ
ปลาบินเหมือนนก?
อ้ายไปดูปลา(นิล)ที่บ่อกลางนา
แต่ไปทีไร เห็นแต่นก(กระเต็น)มากินปลาทุกทีเลย 555
ปลานิลไม่กระโดดยังถูกกิน ถ้ากระโดดเย้ยนกอีกคงหมดบ่อละเจ้า
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แม่วิไล
ขอบคุณมากค่ะวันนี้ได้เรียนรู้คำพังเพยและสุภาษิตสอนใจดีดีหลายอย่างจากอาจารย์แม่ ขอบคุณค่ะ
การคิดบวกน่าจะเป็นของขวัญที่ติดตัวเรามาตั้งแต่เด็กนะคะ พอโตขึ้นประสบการณ์ความผิดหวังและบาดแผลในใจกลายเป็นฝุ่นหนาที่ครอบคลุมความงดงามนั้นไว้ เราต้องพยายามปัดเป่าฝุ่นฝงในใจ ขัดเกลาใจให้ความสดใส เปล่งปลั่งดั้งเดิมของใจที่งดงามกลับมาอีกครั้งค่ะ
วันนี้อาจต้องคิดต้องเตือนสติตัวเองบ่อยอยู่ แต่จะพยายามต่อไปจนมันเป็นนิสัยที่ไม่ต้องคิดต้องสอนตัวเองค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์โสภณ
ปลากระบอกนี้คงยังไม่ถึงกับบินค่ะ แค่กระโดดมาล้อเล่นแนะนำตัวเฉยๆ ค่ะ ;)))
ฝันดีค่ะท่านอาจารย์
หลายครั้ง.. สิ่งที่ตั้งใจหากลับไม่พบ
บ่อยครั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ.. กลับพบเจอ
ยิ่งรู้จัก...ยิ่งรักเธอ...ไปดูนก - เห็นปลา...ชอบครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอทิมดาบ
พอได้ยินเงนี้แล้วรู้สึกสดชื่นน่ะค่ะ อินโทรเพราะดีเลยนำมาประกอบเพราะวันนั้นรู้สึกสดชื่นจริงๆ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ kunrapee,
ขอบคุณบทสรุปที่ได้ใจมากๆ นะคะ
คุณพี่รักษาสุขภาพด้วยค่ะ อากาศหนาวมาแล้วบ้านเราค่ะ