เพิ่งดูรายการสยามวาระชองไทยพีบีเอสคืนนี้จบไป นักวิชาการเศรษฐศาสตร์ นักธุรกิจ พูดถึงการแก้เชิง "โครงสร้าง" และ "การเพิ่มความสามารถในการแข่งขันกับนานาประเทศ" ผมกลับเห็นว่า คนเล็กคนน้อยค่อยๆ ทำเศรษฐกิจพอเพียงของตนไปโดยไม่ต้องใช้พลังงานไปแก้โครงสร้างอะไร และก็เลิกคิดแข่งขันกับคนอื่น เพิ่มความสามารถในการพึ่งตนเอง โดยเฉพาะการพึ่งตนเองด้านอาหาร ซึ่งเป็นจุดแข็งของเรา ผมคิดว่า "จุดแข็ง" ที่สุดของเราคือการอยู่ในเขตร้อนชื้นของโลก ทำให้ผลิตอาหารได้ทั้งปี ที่สำคัญคือ ชาวบ้านในชุมชนต่างๆ ยังคงถือครองที่ดิน (อันเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในการผลิตอาหาร) อยู่มิใช่น้อย (แม้จะสูญเสียไปเยอะแล้ว) เพียงแต่คนที่ยังถือครองที่ดินอยู่ไม่หลงไหลไปกับวาทกรรม "ครัวของโลก" หันกลับมาใส่ใจกับ "ครัวของเรา" เป็นลำดับแรก สรุปคือ หากทำเศรษฐกิจพอเพียงกันอย่างจริงจัง เอาเป็นว่าสัก ๑ ใน ๑๐ ผมก็เชื่อว่าจะส่งผลกระทบต่อระบบ(โครงสร้าง)เศรษฐกิจไทย (และเศรษฐกิจโลก) แล้ว
สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์
๓๑ ต.ค.๕๕