วันที่..........นำเสนอข้อมูลการสำรวจโรงเรียนแห่งหนึ่งเกิดข้อผิดพลาด จากการลงข้อมูล......... เนื่องจาก....ผู้บันทึกบันทึกข้อมูลผิดช่อง ทำให้ผู้นำเสนอเสนอผิดไป ตัวเลขผิดไปจากความเป็นจริง......
บางคนอาจจะโวยวาย บางคนอาจจะบ่นว่าทำไมคนที่เอาตัวเลขไป จึงไม่เอะใจบ้าง แต่น้องนุ่น (บุคลิกเหมือนชื่อ แต่มีความเด็ดเดี่ยว ) คนนี้คนที่ลงบันทึกข้อมูลรีบเปิดดูต้นฉบับทันที ว่าเป็นอย่างไรและรีบบอกว่า อุยหนูผิดไปแล้ว ต้องรีบขอโทษผู้นำเสนอข้อมูล และ รีบไปบอกอาจารย์ผู้รับข้อมูลทันทีที่มีโอกาส โดยไม่เกี่ยงงอน ทั้งๆ ที่น้องสามารถที่จะอยู่เฉยๆ ได้
หากน้องไม่บอกไม่พูดก็ไม่มีคนรับรู้ว่าน้องเป็นผู้ทำ ส่วนผู้นำเสนอข้อมูลเอง ไม่ได้แสดงอาการตำหนิติเตียนเลยแม้แต่น้อย ดิฉันมองเหตุการณ์การตัดสินใจ การกระทำครั้งนี้ด้วยความชื่นชม........ว่าแม้น้องยังเด็กแทบจะเด็กที่สุดในกลุ่ม มีความรับผิดชอบขนาดนี้ และกลับไปคิดหวนถึงผู้ที่เป็นผู้ใหญ่กว่าหลายๆคนเมื่อพบความผิดพลาด มักจะโทษโน่นนี่นั่น เอาผิดให้พ้นตัว เอาดีเข้าหาเข้าหาตัวก่อนเป็นไหนๆ
นับเป็นบทเรียนอีกบทเรียนหนึ่ง ที่ทำให้ได้เรียนรู้ว่าอายุไม่ได้บอกความเป็นนผู้ใหญ่ได้เลย แต่ ความรับผิดชอบสิที่จะเป็นตัวบอกความเป็นผู้ใหญ่ได้
เมื่อเขียนมาถึงความรับผิดชอบ ทำให้ดิฉันอยาก
ศึกษาว่แท้จริง ความรับผิดชอบมีความหมายวว่าอย่างไร และอะไรเป็นปัจจัยสำคัญต่อความรับผิดชอบ ...........
ทำวิจัยเรื่องความรับผิดชอบ น่ะปู เพราะความรับผิดชอบกำกังจะหายไป เหมือนน้ำใจคนที่หดลง
เป็นกำลังใจให้สำหรับ การค้นหาความหมายของคำว่า ความรับผิดชอบ ขอบคุณบันทึกดีๆครับ
ขอบคุณคะบังหีม บังหีมทำวิทยานิพนธ์เรื่องนี้เหรอคะ ขอบคุณคะท่าน พ.แจ่มจำรัส